Δυο παλιόφιλοι… “Πρωταγωνιστές”!

Παρακολούθησα με μεγάλη προσοχή την χθεσινή τηλεοπτική εκπομπή του ALPHA με “Πρωταγωνιστές” τους Σταύρο Θεοδωράκη και Κυριάκο Μητσοτάκη και ακόμη αδυνατώ να την ταξινομήσω. Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι δημοσιογραφική συνέντευξη και όσο και αν διευρύνει κανείς τα κριτήρια όσο καλή θέληση κι αν διαθέτει, αυτό που έκανε ο Σταύρος Θεοδωράκης δεν είναι υπό οποιαδήποτε μορφή δημοσιογραφία. Εάν εμπεριέχει στον όποιο τίτλο της την λέξη “δημοσιογραφία” ή τα παράγωγά της θα μπορούσε να επιφέρει και προσφυγή για συκοφαντική δυσφήμιση του επαγγέλματος.

Εάν η αποστολή της δημοσιογραφίας είναι ο έλεγχος της εξουσίας (και η υψηλότερη μορφή της, σύμφωνα με τον ιστορικό διευθυντή της Ουάσιγκτον Ποστ, Λέοναρντ Ντάουνι, είναι η «δημοσιογραφία της λογοδοσίας»), η εκπομπή του Σταύρου Θεοδωράκη, αν την ανακαλύψουν, θα διδάσκεται σε όλες τις πανεπιστημιακές σχολές του κόσμου ως πρότυπο για το τι δεν είναι δημοσιογραφία και τι θα πρέπει να αποφεύγεται στην συνέντευξη ενός πολιτικού.

Στην καλύτερη περίπτωση ήταν μία σκηνοθετημένη συζήτηση μεταξύ δύο παλιόφιλων, με τήρηση του “comme il faut” και του πληθυντικού, διανθισμένη με ωραίες εικόνες των δύο και μουσική επένδυση, προς τέρψη ενός φιλοθεάμονος κοινού. Αν κρίνουμε όμως από την τηλεθέαση δεν πέτυχε ούτε αυτό τον στόχο, αφού κινήθηκε κατά μέσο όρο κάτω από το 10%! Και ήταν η πρώτη παρουσία του πρωθυπουργού μετά το δυστύχημα των Τεμπών, όταν θεωρητικά όλη η Ελλάδα περίμενε να τον ακούσει. Πλήρης αποτυχία των όποιων στοχεύσεων από την πλευρά και των δύο πρωταγωνιστών.

Ποιος ο ελεγκτής και ποιος ο ελεγχόμενος;

Η εκπομπή ξεκίνησε και τελείωσε με την θέση του παρουσιαστή ότι το δυστύχημα των Τεμπών «δεν ήταν η κακιά η ώρα, ήταν η σύγκρουση της χώρας με τις αμαρτίες της». Άρα ποιες ευθύνες να αναζητήσει και ποια ερωτήματα να θέσει στον υπεύθυνο πρωθυπουργό; Ούτε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δεν τόλμησε ή δεν το σκέφτηκε να εκστομίσει κάτι τέτοιο. Θέση που ήταν πάσα στον πρωθυπουργό να εκτυλίξει απρόσκοπτα το αφήγημά του ότι «το δυστύχημα προέκυψε από μία αλληλουχία ανθρώπινων λαθών, η αιτία των οποίων είναι το βαθύ κράτος». Ωσάν να ήταν ουδέτερος παρατηρητής…

Όταν μάλιστα ο Κυριάκος Μητσοτάκης είπε εν είδη σχολιαστή ότι «πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις αιτίες», ο performer παρουσιαστής συμφωνώντας και επαυξάνοντας είπε «ειδικά εσείς που έχετε τέσσερα χρόνια στην ηγεσία της χώρας». Το απλό ερώτημα γιατί τέσσερα χρόνια δεν ήταν αρκετά για να δημιουργηθεί ένα σύγχρονο ή παραδοσιακό σύστημα ασφαλείας για την κίνηση των τρένων, δεν ετέθη σε όλη την διάρκεια της εκπομπής.

Το ότι το βαθύ κράτος στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι η κυβέρνηση Μητσοτάκη –αφού ήταν ο αρμόδιος υπουργός εκπρόσωπος του “νέου επιτελικού κράτους”, ο οποίος με ειδική υπουργική απόφαση παρέκαμψε την διαδικασία και νομιμοποίησε την αντικανονική τοποθέτηση του μοιραίου σταθμάρχη– επίσης δεν ετέθη. Ίσως ήταν δύσκολο να το σκεφθεί ο παρουσιαστής…

Κάπως έτσι ο, κατά τεκμήριο υπεύθυνος πρωθυπουργός, αποποιήθηκε τις ευθύνες του και ζήτησε μία ακόμη τετραετία για να διορθώσει τα κακώς κείμενα, τα οποία η πρώτη του τετραετία, αν δεν δημιούργησε σε κάθε περίπτωση αναπαρήγαγε, με τον κομματικό πελατειακό σύστημα, κατά παράβαση των υποσχέσεων και των δεσμεύσεών του.

«Αυτό κάνει, τη δική μου προσωπική ευθύνη, για αυτό το οποίο έγινε, ακόμα πιο βαριά» –για να τα αντιμετωπίσει στο μέλλον όταν θα κερδίσει τις εκλογές– είπε ο πρωθυπουργός με την πλήρη συγκατάνευση του συνομιλητή του. Δεν παραθέτουμε τα υπόλοιπα ερωτήματα, πχ ποια διαδικασία ακολουθείται με διορισμένη επιτροπή και παρέμβαση στην Δικαιοσύνη για την διερεύνηση των αιτιών, γιατί το άρθρο δεν θα τελειώσει ποτέ!

Το νόμισμα έχει δύο όψεις

Επειδή όμως το νόμισμα έχει δύο όψεις, ο πρωθυπουργός της χώρας, αντί να παραχωρήσει μία συνέντευξη Τύπου με εκπροσώπους όλων των Μέσων και να δώσει τις απαντήσεις του ώστε να κριθεί από τους πολίτες της χώρας, επέλεξε μία φιλική και ελεγχόμενη, φυσικά, συζήτηση, στην οποία δεν ετέθη κανένα από τα κρίσιμα ερωτήματα. Δεν κάνουμε δίκη προθέσεων και δεν απορρίπτουμε εκ προοιμίου τις απαντήσεις ή τις εξηγήσεις που θα έδινε ο πρωθυπουργός.

Ωστόσο σε μία χώρα του δυτικού πολιτισμού με κανονική δημοσιογραφία – και όχι στην θέση 108 της παγκόσμιας κατάταξης– ο πρωθυπουργός θα ένιωθε την πίεση και την πολιτική και ηθική υποχρέωση να δώσει απαντήσεις στα εύλογα ερωτήματα, τα οποία θα του έθετε πιεστικά το σύνολο του δημοσιογραφικού κόσμου. Είναι από τα τραγικά γεγονότα που ρίχνουν κυβέρνηση, εάν δεν είχε πέσει προηγουμένως από τις υποκλοπές.

Και σίγουρα δεν θα την χειριζόταν ο άνθρωπος που απεμπόλησε εθνικά δικαιώματα, λέγοντας ότι «η κόκκινη γραμμή μας είναι τα έξι μίλια» – θα είχε απομακρυνθεί με συνοπτικές διαδικασίες και χωρίς ευχαριστήρια επιστολή. Αλλά εδώ είναι Ελλάδα, όπου έτερος συνάδελφος του κ. Θεοδωράκη, διευθυντής εφημερίδας, με περίσσιο θράσος έγραψε ότι «αν η δημοσιογραφία φιλοδοξεί να κάνει έλεγχο της εξουσίας, ας γίνει χωροφυλακή»!

«Η συνέντευξη είναι η ξεφτίλα της δημοσιογραφίας», γράφτηκε κατά κόρον στα αδηφάγα social media. Λάθος. Αυτό που είδαμε ήταν έναν αποτυχημένο πρώην αρχηγό κόμματος να συζητά σε κλίμα κατανόησης με έναν νυν αρχηγό και πρωθυπουργό, εκείνον που του έκλεισε το μαγαζί. Και τον χάιδευε κι όλα!

Τώρα το γιατί ο κ. Θεοδωράκης πρόσφερε τέτοια υπηρεσία –“ξέπλυμα” λέει το διαδικτυακό καφενείο– στον άνθρωπο που του έκλεισε το πολιτικό μαγαζί, πρώτα του πήρε τα στελέχη και μετά τον ώθησε σε ποσοστά νικοτίνης στις εκλογές, είναι ένα ερώτημα που συνδέεται τόσο με την πολιτική όσο και με τα Μέσα Ενημέρωσης. Το διαδικτυακό καφενείο πάντως βοά με σκωπτικό τρόπο «είναι πολλά τα λεφτά Άρη»…