Έχει σχέση η δικαιοσύνη με τους τρεις πίθηκους;

Ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευση κ. Α. Τσίπρας εξερχόμενος από την συνάντηση με τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Ι. Ντογιάκο όπου είχε πάει να ενημερωθεί για την εξέλιξη των δικαστικών ερευνών για τις υποκλοπές, δήλωσε: «Έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στην Δικαιοσύνη». Οι καθώς πρέπει θα πουν δειλά: Μα είναι θεσμικό το θέμα, τι άλλο να πει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης;

Ακριβώς το θέμα είναι θεσμικό, μάλιστα τόσο πολύ ώστε να αφορά όχι απλώς την λειτουργία αλλά την ίδια την υπόσταση όλων των εξουσιών του κράτους και πρωτίστως την δικαστική. Αν κάποιος θα έπρεπε να εκφράσει την εμπιστοσύνη του στο ελληνικό δικαστικό σύστημα, εννοείται μαζί και στην πλειονότητα των δικαστών, αυτός είναι ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης. Διότι τον προστατεύει ο Άρειος Πάγος έχοντας σχηματίσει με δικονομικό αλληθωρισμό και ως εκ τούτου και χοντράδες συμπαγές τείχος ανάλογο με τις ασπίδες ρωμαϊκής φάλαγγας.

Και επίσης η πλειονότητα των δικαστών, όπως τουλάχιστον εκφράζονται όχι το βράδυ κρυφά στο σπίτι τους, αλλά δημόσια μέσω της δικής τους Ένωσης, τον προστατεύουν με την σιωπή, δηλαδή την πλήρη ανοχή. Έτσι γίνεται προσπάθεια να καταστεί λογικό ότι οι επιτετραμμένοι δικαστές από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου επισκέπτονται κτίσματα μετά από μήνες και ανακρίνουν για τις υποκλοπές τα ντουβάρια, όπως και τα κουφώματα. Ίσως μάλιστα να εντόπισαν και λαβομάνο όπου ένιψαν τα χέρια τους.

Πόθεν η εμπιστοσύνη του Τσίπρα

Τι εννοεί, συνεπώς, ο κ. Α. Τσίπρας με την δήλωση εμπιστοσύνης σε αυτό το δικαστικό σύστημα; Εννοεί πως καλώς έχουν τα πράγματα στην ελληνική Δικαιοσύνη και συνεπώς όταν θα βρεθεί ενδεχομένως πρωθυπουργός θα την αφήσει ως έχει ή θα περιοριστεί σε μικροβελτιώσεις; Αν ναι ας θυμίσω πως σε όλες τις μεγάλες πολιτικές υποθέσεις το ελληνικό δικαστικό σύστημα απέτυχε παταγωδώς, όταν δεν συγκάλυψε ευθέως: Siemens, Novartis, Noor 1, παλαιές υποκλοπές, στημένα παιχνίδια, και άλλα διάφορα.

Αλλά καταδίκασε μια καθαρίστρια σε δέκα χρόνια φυλακή επειδή άλλαξε την πέμπτη Δημοτικού σε έκτη για να μπορεί να πάρει μισθό 600 ευρώ, όπως αφήνει ελεύθερη την λεηλασία της πρώτης κατοικίας. Ενώ οι ίδιοι ψήφισαν όλες τις μνημονιακές περικοπές μισθών, συντάξεων, ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας κ. ά, για όλους, αλλά με αποφάσεις που παίρνουν μόνοι τους στο μισθοδικείο οι μισθοί τους και οι συντάξεις τους στάθηκαν στο ύψος τους.

Όταν η κυβέρνηση εκτραχύνεται μάλιστα τόσο τυχοδιωκτικά, τόσο βαθιά ανήθικα∙ όταν οι βουλευτές της συμπεριφέρονται σαν ανδράποδα∙ όταν τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης συγκαλύπτουν τον τυχοδιωκτισμό, απόλυτα αμοραλιστικά και τα ίδια και τέλος η Δικαιοσύνη βλέπει, ακούει και μιλάει όπως οι τρεις πίθηκοι, τότε τι μπορεί να ακολουθήσει;

Δεν πιστεύω ότι θα πάρουν τα πράγματα στα χέρια τους πολίτες όπως επιτάσσει το άρθρο 120 παράγραφος 4 του Συντάγματος, δυστυχώς. Το πιθανότερο είναι ότι θα αγριέψουν επικίνδυνα, ή θα εκτραχυνθούν προς κάποια βαρβαρότητα οι πολλοί για να επιβιώσουν ψυχικά και οικονομικά και θα παρασύρουν την κοινωνία. Νομίζω, πως η έκφραση εμπιστοσύνης σε αυτό το δικαστικό σύστημα οδηγεί σε κάτι από αυτά. Αντίθετα η καταγγελία του θα αλάφρωνε λίγο το βάρος, θα σχημάτιζε μια μικρή ελπίδα βελτίωσης.