Εδώ ο κόσμος καίγεται και η κυβέρνηση Μητσοτάκη χτενίζεται…

Εδώ ο κόσμος καίγεται και η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη χτενίζεται. Ποιος το λέει; Το είπε ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, εστιάζοντας στους κινδύνους από την επιθετικά τραμπουκική πολιτική του Ερντογάν, που παραβίασε τη συνθήκη της Λωζάννης στη Συρία, δηλαδή της ίδιας συνθήκης που καθορίζει τα σύνορα της Ελλάδας με την Τουρκία στο Αιγαίο και τη Θράκη.

Το καμπανάκι των κινδύνων έκρουσε και η αδελφή του πρωθυπουργού Ντόρα Μπακογιάννη, δηλώνοντας με έμφαση: «Αν ακυρωθεί η Συμφωνία των Πρεσπών θα έχουμε μια ωρολογιακή βόμβα στα χέρια μας». Τι κατάλαβε από όλα αυτά το επιτελείο του Κυριάκου Μητσοτάκη; Κατάλαβε ότι είναι χρήσιμο να υποστηριχθεί η παραπομπή του Δημήτρη Παπαγγελόπουλου, ώστε να δουλέψει η θεωρία της σκευωρίας, την οποία θεωρία θα στηρίξουν τα ΜΜΕ των χορηγών της ΝΔ.

Και επέλεξε τούτες τις στιγμές της μεγάλης παγκόσμιας πολιτικής και οικονομικής αναταραχής. Αποκλείοντας, με το έτσι θέλω και με την βοήθεια των υπολειμμάτων του ΠΑΣΟΚ, του ΚΙΝΑΛ της Γεννηματά, βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης από την προανακριτική επιτροπή, προκειμένου να δυναμιτίσει το πολιτικό κλίμα με διχαστικές επιλογές! Αυτή είναι η προτεραιότητά τους!

Εκτός από τα όσα συμβαίνουν με την τουρκική επιθετικότητα στη Συρία, έχουμε και αυτά που συμβαίνουν στην Ανατολική Μεσόγειο και ειδικά στην κυπριακή ΑΟΖ. Το πρόβλημα μπορεί να επεκταθεί στο Αιγαίο και μετά στα Βαλκάνια. Εάν στην Βόρεια Μακεδονία επιστρέψει στην εξουσία η εθνικιστική Δεξιά, η Τουρκία θα τρέξει να γίνει εγγυήτρια δύναμη. Θα μας απειλεί από Ανατολάς, θα μας απειλεί και από Βορρά.

Η Ευρώπη σε συνθήκες Μεσοπολέμου

Και να ήταν σε αναταραχή μόνον η γειτονιά μας, καλά θα ήταν. Ρατσισμοί και εθνικισμοί κυριαρχούν παντού από “πωλητές” πολιτικούς, που ανακάλυψαν ένα νέο πολιτικό εμπόρευμα για να κυριαρχήσουν και να κατακτήσουν την εξουσία στις χώρες τους. Το ερώτημα που έθεσε πρόσφατα ο δήμαρχος του Λονδίνου Σαντίκ Καν είναι πράγματι συγκλονιστικά επίκαιρο: «Μήπως ζούμε τώρα εποχές παρόμοιες με αυτές της δεκαετίας του 1930; Διότι αν δείτε τη δεκαετία του 1930, αυτό που έγινε ήταν η άνοδος χαρισματικών ηγετών, που χρησιμοποίησαν τη δύναμη του μίσους για να διχάσουν κοινότητες και να στρέψουν τον έναν λαό εναντίον του άλλου».

Στο εξαιρετικό βιβλίο “Πως λειτουργεί ο φασισμός”, ο Αμερικανός συγγραφέας Τζέισον Στάνλεϊ αναλύει τους βασικούς πυλώνες της φασιστικής πολιτικής, όπως αυτοί ανιχνεύονται σε πρακτικές σύγχρονων ηγετών και σημειώνει: «Προπαγάνδα για το μυθικό παρελθόν, αντιδιανοουμενισμός, ψέμα, ιεραρχία, θυματοποίηση, νόμος και τάξη, σεξουαλικό άγχος, διάλυση της κοινωνικής πρόνοιας και της ενότητας».

Το “φάντασμα” του φασισμού

Σας θυμίζουν κάτι όλα αυτά; Και αν σας θυμίζουν δεν υπάρχει λόγος να ανησυχούμε; Ποιος θα πίστευε ποτέ ότι ένας Αμερικανός πρόεδρος θα αναφωνούσε «κάτω η παγκοσμιοποίηση ζήτω ο πατριωτισμός, έξω οι μετανάστες»; Ποιος θα περίμενε ότι η ιστορικής σημασίας παρουσία της Βρετανίας στην Ευρώπη θα εξελισσόταν σε απομόνωση, μια απάτη που πούλησαν οι τυχοδιώκτες των Τόρις για να κυριαρχήσουν πολιτικά.

Ποιος θα περίμενε οι Βρετανοί πολίτες, αντί να συζητούν για το μέλλον τους και να αναζητούν την καλύτερη πολιτική επιλογή για την οικονομία τους, τις κοινωνικές παροχές τους, την παιδεία τους, την υγεία, το κόστος στέγασης, την φορολογική δικαιοσύνη, θα “τσίμπαγαν” στο “σύνθημα-δόλωμα” του Μπόρις Τζόνσον; Στο ότι δεσμεύτηκε να οδηγήσει τον λαό(!) στην νίκη απέναντι στο πολιτικό κατεστημένο του Κοινοβουλίου, το οποίο αρνείται να σεβαστεί την ψήφο για έξοδο της χώρας από την ΕΕ.

Ποιος θα περίμενε ότι η Ακροδεξιά της Γερμανίας θα εμφανιζόταν δυναμικά ως υπερασπιστής της “καθαρής Γερμανίας” και θα αναδεικνυόταν σε δεύτερη πολιτική δύναμη; Ποιος δεν ανησυχεί για τον καλπασμό της Δεξιάς, της Ακροδεξιάς και των οπαδών του Μουσολίνι(!) προς την αυτοδυναμία στην χρεοκοπημένη Ιταλία; Ποιος δεν υπολογίζει το λάδι στη φωτιά του εθνικισμού που έριξε η ισπανική Δικαιοσύνη, καταδικάζοντας σε πρωτοφανείς ποινές φυλάκισης πολιτικούς της Καταλωνίας, με συνέπεια να φουντώσει ο εθνικισμός της μέσης Ισπανίας; Ποιος περίμενε μια ευρωπαϊκή χώρα, μέλος της ΕΕ, όπως η Ουγγαρία, να τάσσεται υπέρ της τουρκικής εισβολής στη Συρία και των εθνοκαθάρσεων του Ερντογάν;

Ένας κόσμος χωρίς κανόνες

Πόσοι υπολογίζουν τι θα συμβεί στο παγκόσμιο πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον με την κατάρρευση των διεθνών κανόνων πολιτικής και οικονομίας, αν καταφέρει να επανεκλεγεί ο αμοραλιστής Ντόναλντ Τραμπ; Ποια θα είναι η αντανάκλαση στην ελληνική οικονομία από την καλπάζουσα ύφεση στην Ευρώπη και τον περιορισμό της αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών, που άρχισαν να μειώνουν τις δαπάνες τους από ανασφάλεια για τα μελλούμενα;

Ποιοι μελετούν το αδιέξοδο του νεοφιλελευθερισμού στην Χιλή, την Αργεντινή, τον Ισημερινό; Ποιοι προβληματίζονται από τις λαϊκές αντιδράσεις στις διεφθαρμένες κυβερνήσεις του Ιράκ, όπως το κατάντησαν οι Αμερικανοί, και του Λιβάνου; Ποια ήταν τα αποτελέσματα της πολυετούς πολεμικής επιχείρησης των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν;

Και όλα αυτά συμβαίνουν χωρίς να εμφανίζονται δυνάμεις ικανές να σταματήσουν την πορεία προς τον όλεθρο. Λοιπόν; Πόσο υπερβολικός είναι ο τίτλος αυτού του άρθρου, πως η κυβέρνηση Μητσοτάκη εμφανίζεται παντελώς εκτός τόπου και χρόνου;