Είναι ένοχος για αστική απάτη ο Τραμπ;

Η δίκη επικεντρώνεται σε στοιχεία παρατεθέντα υπό του προέδρου Τραμπ εν’ όψει τραπεζικών δανείων, την περίοδο 2011-2016. Η Λ. Τζέιμς ανεκοίνωσε την υποψηφιότητά της διά Γενική Εισαγγελέας, υποσχόμενη, την 12.09.2018: «Η Αμερική ευρίσκεται σε αχαρτογράφητα νερά. Είμεθα τόσο θυμωμένοι και διηρεμένοι όσο ποτέ στην ιστορία μας από του Εμφυλίου Πολέμου. Και στο μάτι του κυκλώνος ευρίσκεται ο Ντόναλντ Τραμπ (…).

(…) Βάζω υποψηφιότητα δια Γενική Εισαγγελεύς, μη φοβούμενη επ’ ουδενί να προκαλέσω αυτόν τον παράνομο πρόεδρο, (…). Πιστεύω, ότι ο παρών πρόεδρος είναι ακατάλληλος. Πιστεύω, ότι ο παρών πρόεδρος δεν κατέχει τα προσόντα να υπηρετήσει το ύψιστο αξίωμα αυτής της γης. Και πιστεύω, ότι ο ίδιος αποτελεί όνειδος δια τις αξίες που υπερασπιζόμεθα. (…) Πιστεύω, ότι ο πρόεδρος των Η.Π.Α. μπορεί να παραπεμφθεί δια ποινικά αδικήματα και θα ενώσουμε τις δυνάμεις μας μετά των οργάνων του νόμου και άλλων γενικών εισαγγελέων ανά την επικράτεια προς απομάκρυνση τούτου από του προεδρικού θώκου. (…). Οι ημέρες του Ντόναλντ Τραμπ είναι μετρημένες (…). Αν ερωτάτε τί μπορείτε να κάμετε δια να το επιτύχετε, η απάντηση είναι: Τα πάντα! Ξεκινήσατε ψηφίζοντες μίαν Γενική Εισαγγελέα, που δεν θα κάμει πίσω άπαξ και τα δικαιώματά μας τίθενται υπό απειλή, είτε υπό του κ. Τραμπ, είτε υπό οιουδήποτε άλλου. (…)».

Έτσι, την 01.01.2019 η κυρία Τζέιμς εξελέγη Γενικός Εισαγγελέας. Οι εξαγγελίες της καθιστούν την αγωγή κακόβουλη και … παράνομη! Αλλά και ο Δικαστής στην εν λόγω υπόθεση, Άρθουρ Ένγκορον (Arthur Engoron) υπήρξε τακτικός δωρητής χρηματικών ποσών προς Δημοκρατικούς και τοπικές επιτροπές του Δημοκρατικού Κόμματος. Επί ενδιαμέσου δικασίμου, την 17.02.2022, σε αντίκρουση βασίμου επιχειρήματος της δικηγόρου του προέδρου Τραμπ, Alina Habba, ότι ο πελάτης αυτής τυγχάνει μεροληπτικής μεταχειρίσεως από μέρους της Γενικής Εισαγγελέως εκ λόγων πολιτικών, ο πρόεδρος Ένγκορον απήντησε (Newsweek, 17.02.2022):

«Καλώς διώκεται καθ’ ότι πρόκειται περί φαύλου τύπου» (“He’s just a bad guy she should go after”). Τέλος, επί ομιλίας του προ 8ετίας, o ίδιος ανέφερε τα εξής (Queensborough Community College, 09.03.2015): «Θα πω κάτι αμφισβητήσιμο, καίτοι ηχογραφούμαι. Οι ένορκοι συχνάκοις σφάλουν, αυτή είναι η πεποίθησή μου. (…) Είμαι αμερόληπτος διαιτητής, ωστόσο είναι δύσκολο να παραβλέψω τα προσωπικά μου συναισθήματα».

Πολιτικά κίνητρα στην αμερικανική Δικαιοσύνη

Ώστε, έχομε Εισαγγελέα ορμώμενη από πολιτικά κίνητρα και Δικαστή εμφορούμενο εκ μεροληπτικών διαθέσεων. Λεκτέο, ότι δια να δικαστεί κανείς δι’ απάτη του είδους, θα πρέπει κατά πρώτον να έχει καταδικασθεί υπό ποινικού Δικαστηρίου, όπερ δεν είναι η περίπτωση! Πως είναι δυνατόν να ενάγεται κάποιος αστικώς δια ζημίες όταν δεν έχει καταδικασθεί ποινικώς; Κατ’ άρ. 63, παρ. 12 του Εκτελεστικού Διατάγματος της Νέας Υόρκης – πρωτοτυπία της Ν.Υ. – βάσει του οποίου ο πρόεδρος Τραμπ ενάγεται, πρώτα καταδικάζεται τις υπό ποινικού Δικαστηρίου και δι’ όσες ζημίες δεν έχει κριθεί υπεύθυνος, ασκείται κατ’ αυτού αγωγή ενώπιον των πολιτικών Δικαστηρίων.

Περαιτέρω, ο προεδρεύων Δικαστής εξέδωσε την από 26.09.2023 περιληπτική απόφασή του (Summary Judgment), δικαιώνων ήδη (!) την Γενική Εισαγγελέα, ότι ο πρόεδρος Τραμπ διέπραττε κατά το ανωτέρω διάστημα τοιαύτη απάτη σε βάρος τραπεζών και ασφαλιστικών εταιρειών! Ουσιαστικώς, ενώ η δίκη εκκρεμεί και οι εκτιμήσεις των εναγομένων τελούν υπό εξέταση, ο Δικαστής ανακοίνωσε ήδη, ότι ο πρόεδρος Τραμπ διέπραξε απάτη. Συνάμα, ανακάλεσε τις άδειες των επιχειρήσεων τούτου στην Ν.Υ., επί σκοπώ την παύση αυτών – περιλαμβανομένων επιχειρήσεων (ακίνητα) στην Νέα Υόρκη που ουδεμία σχέση έχουν μετά της υποθέσεως – απόφαση ανασταλείσα υπό του Εφετείου. Επίσης, ο πρόεδρος Τραμπ καλείται να καταβάλλει κατ’ αρχήν $250 εκατ. δια ζημίες. Άρα, η Πολιτεία της Νέας Υόρκης, άνευ δίκης, έκρινε πως ο πρόεδρος Τραμπ είναι απατεών, κατάσχουσα τις επιχειρήσεις του!

Τα ακίνητα του Τραμπ

Η υπό κρίση υπόθεση έχει να κάνει μ’ εκτιμήσεις ακινήτων. Είναι, κατά συνέπεια, ανήκουστο, στο παρόν στάδιο αστικής δίκης, ν’ αφαιρείται, ουσιαστικώς, το συνταγματικώς κατοχυρωμένο δικαίωμα εναγομένου να εισακουσθεί περί των εκτιμήσεων τούτου Τέτοιες, δε, εκτιμήσεις είναι εξ ορισμού επιδεκτικές κριτικής. Συγκεκριμένα, ο Δικαστής εξέτασε εκτίμηση επιτοπίου φοροτεχνικού της Κομητείας του Παλμ Μπιτς (Πολιτεία της Φλόριντα) περί της ενταύθα επαύλεως του προέδρου Τραμπ ονόματι Mar-a-Lago, ορίζουσα αυτήν στο ποσόν των $18-27,6 εκατομμύρια. Απεναντίας, ο πρόεδρος Τραμπ εξετίμα αυτήν περί τα $427-612 εκατ.

Ο Δικαστής επέλεξε την πρώτη εκτίμηση, κρίνων, ότι ο πρόεδρος Τραμπ υπερεξετίμησε την εν λόγω ακίνητη περιουσία του τουλάχιστον κατά 2.300%, δια να εισπράξει συμφέροντα δάνεια. Είναι, όμως, κοινό τοις πάσι, ότι ουδεμία σχέση υφίσταται μεταξύ φορολογητέας και αγοραίας αξίας ακινήτου και πως άπαξ και κάτοχος ακινήτου αποφασίσει να εκποιήσει τούτο, προφανώς θα επιλέξει την τελευταία. Μάλιστα, o ανωτέρω εκτιμητής του Πλαμ Βιτς, Cecil Jackson, εδήλωσε (Newsweek, 27.09.2023), ότι «οι εν λόγω εκτιμήσεις του είχαν φορολογικό αντικείμενο, όχι, δε, χρηματοδοτικό ή αφορώντα χρηματοπιστωτικό ίδρυμα. (…) Οι εκτιμήσεις μας (…) δεν έχουν ως στόχο τον προσδιορισμό της αξίας ενός ακινήτου»!

Ομιλούμε περί 80.937,13 τετραγωνικών μέτρων, στο Παλμ Μπιτς! Έκταση εκ μόνον 9.308 τ.μ. στην αυτήν περιοχή της Πολιτεία, άνευ κτίσματος, υπολογίζεται υπό της κτηματομεσιτικής Zillow εις $200 εκατ., ενώ, συν τοις άλλοις, το Mar-a-Lago βρέχεται μεταξύ Ατλαντικού και Κόλπου του Μεξικού. Κατά το δε Forbes (09.08.2022) το Μαρ-α-Λάγκο αποφέρει εισόδημα ετησίως εκ $29 εκατ. Μπορεί, λοιπόν, το Μαρ-α-Λάγκο ν’αποφέρει περισσότερα απ’ όσα αξίζει; Επομένως, προδήλως ο Δικαστής σφάλει και δη κατάφορα. Εν ουδεμία δε περιπτώσει, ακόμη και επί υποθέσει, υπάρξεως αποκλίσεως εκτιμήσεως, τούτο αποτελεί λόγο ισχυρισμού περί απάτης, συνιστώσας παύση επιχειρηματικών δραστηριοτήτων.

H υπόθεση, όμως, άγει επί τα χείρω, αφού οι ίδιες οι τράπεζες και οι ασφαλιστικοί οργανισμοί που συνηλλάγησαν μετά του προέδρου Τραμπ, διαθέτουν δικούς τους εμπειρογνώμονες, πλέον εμπείρους, αποδεχθέντες τις εκτιμήσεις του προέδρου Τραμπ, ενώ τα παρασχεθέντα δάνεια και υπηρεσίες απεπληρώθησαν στο ακέραιο! Ούτε παράπονα εγένοντο, ούτε θύματα υπήρξαν, μηδέ απώλεσε κανείς χρήματα. Πόθεν, λοιπόν, η τέλεση απάτης;

Η φερεγγυότητα του Τραμπ

Κατ’ αυθαίρετη ερμηνεία του ανωτέρω διατάγματος 63 (12) υπό του εν λόγω Δικαστού, όχι μόνον δεν χρειάζεται να έχει πολίτης καταδικασθεί δι’ απάτη δια να προσφύγει η Πολιτεία κατ’ αυτού ενώπιον των πολιτικών Δικαστηρίων, αλλά δεν χρειάζεται καν να στοιχειοθετείται και η προαίρεση (!) διαπράξεως τοιαύτης απάτης. Κατόπιν τούτου, δια τοιαύτης αυθαιρέτου διευρυμένης ερμηνείας, μπορεί ο οιοσδήποτε να εναχθεί και δικασθεί δι’ οτιδήποτε και πάντως οιοσδήποτε επιχειρηματίας δι’ οιαδήποτε ισχυριζομένη απάτη! Η έγκυρη νομική επιθεώρηση New York Law Journal αναφέρει, ότι «η διαταχθείσα ρευστοποίηση [επιχειρήσεων] υπό της Πολιτείας της Νέας Υόρκης κατά του Τραμπ φέρεται άστοχος/καταχρηστικός [“unwarranted”]». Επίσης, τις ημέρες αυτές ανέκυψαν και οι εξής μαρτυρίες:

• Ο πρώην ομοσπονδιακός εισαγγελεύς της Νέας Υόρκης Andrew MaCarthy, δι’ όλου οπαδός του Τραμπ, εδήλωσε (Conservative Brief, 26.11.2023), ότι εκ των ανωτέρω δοσοληψιών, «ουδείς υπέστη απώλειες», «ουδείς εζημιώθη», «οι τράπεζες δεν παρηπονέθησαν» και πως σκοπός της Γενικής Εισαγγελείας είναι πάσει θυσία να «καταφέρει τον Τραμπ».
• To υψηλόβαθμο στέλεχος της συναλλαχθείσας μετά του ομίλου Τραμπ τραπέζης Deutsche Bank AG David Williams, ερωτηθείς εν ακροατηρίω, απήντησε (Bloomberg, 29.11.2023), ότι η «τράπεζα διαθέτει δικές τις δυνατότητες αξιολογήσεως της πιστοληπτικής φερεγγυότητα του δανειολήτου», «είναι κοινό μυστικό πως την τράπεζα δεν μπορείς να την ξεγελάσεις» και πως οι συναλλαγές μετά του Τραμπ «δεν ήσαν ασυνήθεις».
• O καθηγητής Λογιστικής του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης (Σχολή Επιχειρήσεων Stern) Eli Bartov κατέθεσε επίσης (CNN, 07.12.2023), ότι «τα πρότυπα της Λογιστικής προσφέρουν ευρύ φάσμα μεθόδων υπολογισμού αξιών» και πως «κατά τις διεξαχθείσες από πλευράς μου έρευνες, ουδένα στοιχείο λογιστικής απάτης υπέπεσε της προσοχής μου».

Θα λέγαμε, εν κατακλείδι, ότι εάν οι εκδιώκοντες τον πρόεδρο Τραμπ λειτουργοί της Δικαιοσύνης της Ν.Υ., κατόπιν σειράς ετών ερεύνης, μπόρεσαν να προβάλλουν μόνον τις εν λόγω “κατηγορίες” τότε, καταφανώς, πρόκειται περί αψεγάδιαστου μεγαλοεπιχειρηματίου. Και το 62% της κοινής γνώμης έχει αντιληφθεί, από του θέρους ε.ε. (The Hill, 21.06.2023), ότι «οι κατηγορίες κατά του Τραμπ εδράζονται σε πολιτικά κίνητρα». Πράγματι, άπαντες οι (εκ)διώκοντες τον πρόεδρο Τραμπ λειτουργοί της Δικαιοσύνης, Bragg, Willis, Smith, Τζέιμς, Ένγκορον… είναι Δημοκρατικοί, αναλωνόμενοι σε δίκες παρωδία! Εν αντιθέσει προς τις εντολές του Μωυσέως (Παλαιά Διαθήκη, Δευτερονόμιο 16:19), «Δεν θα διαστρέψεις την κρίση, δεν θ’  αποβλέπεις σε πρόσωπο, (…)», οι υπό κρίση υποθέσεις αποβλέπουν σε πρόσωπο. Εν τω μεταξύ, στην Νέα Υόρκη η πραγματική εγκληματικότης οργιάζει.

ΗΠΑ, Quo Vadis;