Είναι ρεαλιστική η συγκρότηση Λαϊκού Μετώπου στην Ελλάδα;

Ξεχνούν βέβαια πως στη Γαλλία η κοινή κάθοδος των κεντροαριστερών κομμάτων επιβλήθηκε από τα κάτω και ήταν πολιτική ανάγκη για να εμποδιστεί ειδικά στη συγκεκριμένη φάση, η νίκη της ρατσιστικής ακροδεξιάς. Κανένα από τα κόμματα που συμμετείχαν δεν πρότεινε ή δέχτηκε την αυτοδιάλυσή του για την δημιουργία νέου ενιαίου κόμματος. Και το εγχείρημα πέτυχε, λόγω του ιδιαίτερου σε δύο γύρους πλειοψηφικού εκλογικού συστήματος της Γαλλίας. Ας μην ξεχνάμε ότι στον πρώτο γύρο των γαλλικών βουλευτικών εκλογών η ακροδεξιά της Λεπέν έλαβε το 33,5% των ψήφων, η ενωμένη κεντροαριστερά των πέντε κομμάτων το 28,5% και το κόμμα του Μακρόν 22%.

Πόσες ομοιότητες λοιπόν υπάρχουν με την ελληνική πραγματικότητα, όταν δεν προέκυψε μέχρι στιγμής καμιά συνεργασία στη Βουλή, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στα συνδικάτα, τους επαγγελματικούς συλλόγους; Όταν βασικός στόχος των περισσότερων κομμάτων ήταν να κοντύνουν τον πλησιέστερο πολιτικό σχηματισμό και κυρίως τον ΣΥΡΙΖΑ, επιτρέποντας έτσι στον Μητσοτάκη με το τεράστιο πελατειακό δίκτυο που έχει στήσει, να κυριαρχεί και να θεωρείται πως μόνο αυτός και το κόμμα του μπορεί να κυβερνήσει τη χώρα;

Στη Γαλλία για παράδειγμα ένα από τα πέντε κόμματα που μετείχαν στο Μέτωπο, ήταν το εκεί κομμουνιστικό κόμμα. Θα μπορούσε ποτέ το ΚΚΕ να συνεργαστεί, όταν περιμένει να ωριμάσουν οι συνθήκες για να καταλάβει ο λαός την εξουσία και να την αναθέσει στον Περισσό; Χαρακτηριστική η δήλωση του κ. Κουτσούμπα για το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών: «Μια επανάληψη του ίδιου έργου, με τους πρωταγωνιστές των αντιλαϊκών κυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων, που έχουν καταδικαστεί στη συνείδηση του γαλλικού λαού με όποιο κυβερνητικό σχήμα και αν υπηρετήσουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου, το μόνο βέβαιο είναι ότι ξανά -στο όνομα της “δημοκρατίας” και του “μικρότερου κακού”- θα τροφοδοτήσουν έναν νέο φαύλο κύκλο απογοητεύσεων και συντηρητικοποίησης». Άρα; Ας περιμένουν οι εκεί οι επαναστατικές δυνάμεις που δεν υπάρχουν (!) να ωριμάσουν οι συνθήκες!

Άλλο Γαλλία, άλλο Ελλάδα…

Και για να μην μιλάμε αφηρημένα, Ραγκούσης και Θεοχαρόπουλος εκφράζοντας και πολλούς διαφωνούντες και φυσικά τον Τεμπονέρα βγήκαν μπροστά και σκέφτηκαν να προτείνουν δημοψήφισμα. Στο δημοψήφισμα θα καλούνται να λάβουν μέρος, όχι μόνο τα μέλη, αλλά και οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, με ζητούμενο το εάν επιθυμούν το κόμμα τους, όχι απλά να μετέχει, αλλά να πρωταγωνιστήσει στην ανασύνθεση του χώρου της Κεντροαριστεράς, ώστε ο φορέας που θα προκύψει, να διεκδικήσει επάξια την νίκη στις εθνικές εκλογές του 2027.

Και λίγο μετά, ήρθε η απάντηση από την υποψήφια για τη θέση προέδρου του ΠΑΣΟΚ Νάντια Γιαννακοπούλου που τόνισε: «Το αν κάποιοι θυμήθηκαν τώρα να κάνουν δημοψήφισμα για να πάνε με το ΠΑΣΟΚ, συγγνώμη αλλά το ΠΑΣΟΚ το ρώτησαν; Γίνεται μια κουβέντα σε θεωρητικό επίπεδο πάνω σε ποια προγραμματική σύγκλιση; Πάνω σε ποιες προγραμματικές θέσεις;».

Και επειδή οι διεργασίες στο ΠΑΣΟΚ θα καθυστερήσουν, καθώς οι εκλογές για την ανάδειξη νέου προέδρου ορίστηκαν για τον προσεχή Οκτώβριο, όπως και το καταστατικό συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, καλά θα κάνουν οι βιαστικοί να περιμένουν. Άλλωστε ποτέ μέχρι σήμερα ο Νίκος Ανδρουλάκης, που προηγείται στις σχετικές δημοσκοπήσεις, δεν έχει εκδηλώσει το παραμικρό ενδιαφέρον για συνεργασίες, έχοντας βασικό στόχο απλά να προσπεράσει τον ΣΥΡΙΖΑ και να γίνει αξιωματική αντιπολίτευση.

Και οι πραγματικές προθέσεις όλων θα αποκαλυφθούν, αν γίνουν αποδεκτές οι πρωτοβουλίες του Στέφανου Κασσελάκη που θα επιχειρήσει «συνεργασία από κάτω προς τα πάνω και όχι αντιστρόφως», αρχής γενομένης από τη Βουλή. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη ζητήσει από τους αρμόδιους τομεάρχες να επεξεργαστούν προτάσεις νόμου καλώντας το ΠΑΣΟΚ σε συζήτηση και κοινή κατάθεση. Πρόκειται για τρία κομβικά ζητήματα που αφορούν μεγάλο τμήμα της κοινωνίας: Τράπεζες, ιδιωτικό χρέος και στεγαστική κρίση.

Ας μην βιαζόμαστε λοιπόν και ας περιμένουμε τα αποτελέσματα των διεργασιών στη Γαλλία, καθώς ουσιαστικά τρία μπλοκ με εκ διαμέτρου αντίθετες ιδέες και πρόγραμμα θα επιχειρήσουν να σχηματίσουν κυβερνητικό συνασπισμό. Για το Νέο Λαϊκό Μέτωπο, τα πράγματα είναι σύνθετα. Αδυνατεί να μιλήσει με μία φωνή. Στο μπλοκ έχουν μπει αρκετά κόμματα, με την “Ανυπότακτη Γαλλία” του Μελανσόν, να μην δέχεται διαβουλεύσεις με το κόμμα του Μακρόν, παρότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση πολιτικού εταίρου.