Έξω πάμε καλά, μέσα όμως…

Η συμφωνία Τσίπρα – Ζάεφ για τη διευθέτηση των διαφορών με τη γειτονική μας χώρα, χαρακτηρίστηκε από όλο το διεθνές φάσμα, ιστορική και χρήσιμη. Χαρακτηριστικά, ο επικεφαλής της Προοδευτικής Συμμαχίας Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωκοινοβούλιο, Γερμανός σοσιαλδημοκράτης Ούντο Μπούλμαν δήλωσε ότι: «Η σημερινή επιτυχία είναι μια απόδειξη ότι οι προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις είναι ικανές να επιλύουν πολύχρονες διαφωνίες και να κάνουν δύσκολους συμβιβασμούς, κάτι που οι εθνικιστικές συντηρητικές δυνάμεις, δεν μπόρεσαν να κάνουν παραπάνω από 25 χρόνια τώρα».

Από την άλλη πλευρά του πολιτικού φάσματος, η συντηρητική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung σημείωσε: «Με τη συμφωνία για το ονοματολογικό έχει καταστεί εφικτή μια λύση σε αυτή τη διένεξη. Με αυτή τη συμφωνία ο Τσίπρας και ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς, έχουν ήδη κατορθώσει κάτι που οι προκάτοχοί τους δεν μπορούσαν ή δεν ήθελαν να κάνουν. Βεβαίως παίζουν και εσωπολιτικοί υπολογισμοί έναν ρόλο σε αυτό το εγχείρημα εξωτερικής πολιτικής, όμως πότε και πού θα μπορούσε να είναι αλλιώς; Ότι άποψη κι αν έχει κανείς γι’ αυτόν, ο Τσίπρας απέδειξε ότι διαθέτει το θάρρος ενός ηγέτη. Γι’ αυτό αξίζει αναγνώριση και στήριξη».

Μάλιστα στη συνεδρίαση του ευρωκοινοβουλίου στο Στρασβούργο υπήρξε υποστήριξη από όλα τα πολιτικά κόμματα, κάτι το οποίο αντανακλά το γενικό αίσθημα ικανοποίησης για τη συμφωνία σε όλες τις πολιτικές οικογένειες στην Ευρώπη.

Ο δικός μας κόσμος

Αυτά από τον έξω κόσμο, διότι στον μέσα, ακολούθησαν πρωτοφανή για την κοινή λογική ενέργειες. Ο Σαμαράς κατήγγειλε τη συμφωνία ως απαράδεκτη και εγκάλεσε τον πρόεδρο της Δημοκρατίας που συντάχθηκε με τον πρωθυπουργό όπως είπε. Σχεδόν με τα ίδια λόγια τοποθετήθηκε κατά της συμφωνίας και ο δεξιός εθνικιστής πρόεδρος της FYROM Γκιόργκι Ιβανόφ.

Ο Σαμαράς σύρει και εκθέτει την ΝΔ στη γραμμή της αδιαλλαξίας, πάνω στην οποία έστησε την πολιτική του καριέρα. Και το μέχρι σήμερα αποτέλεσμα ήταν, 140 από τα 194 κράτη μέλη του ΟΗΕ, να αναγνωρίζουν την γειτονική χώρα με το όνομα σκέτο Μακεδονία! Οι προσκεκλημένοι του Σαμαρά, Άδωνης και Βορίδης κυριαρχούν και συμπληρώνουν τη ρητορική του μίσους και του διχασμού. Ο Κυριάκος, απλά εκτελεί τις παραγγελίες τους και οι υπόλοιποι φοβούνται να διαφοροποιηθούν φοβούμενοι να μην χάσουν ψήφους και σταυρούς από το κοινό του «όχι σε όλα»!

Αποκορύφωμα της ανευθυνότητας, η κατάθεση πρότασης μομφής προς την κυβέρνηση. Μια πρόταση τούτες τις κρίσιμες μέρες όπου κρίνεται η ολοκλήρωση του προγράμματος και η έξοδος της χώρας από τα μνημόνια. Που κρίνεται η ρύθμιση του χρέος ώστε αυτό να καταστεί βιώσιμο και να ανοίξει το δρόμο για δανεισμό στις διεθνείς αγορές.

Και όπως γράφει σε άρθρο του στην ιστοσελίδα του «Βήματος» ο διευθυντής της εφημερίδας Αντώνης Καρακούσης για τον Κυριάκο Μητσοτάκη: «Η σημερινή αρνητική στάση του στο όλο θέμα, απέχει πολύ από τις αντιλήψεις, τις πεποιθήσεις και τις οικογενειακές παραδόσεις του. Αν θέλει να διακριθεί και να διαπρέψει αύριο ως κυβερνήτης της χώρας, οφείλει να υπερβεί το στενό κομματικό συμφέρον, να αναλογιστεί την ευκαιρία της λύσης και να συμβάλει προς αυτή την κατεύθυνση στο μέτρο που του αναλογεί».

Είναι τόσο μεγάλος ο δογματισμός στη ΝΔ ώστε η κ. Ντόρα Μπακογιάννη αγανακτισμένη ρώτησε δημοσίως σε τηλεοπτική εκπομπή. «Και πως στην ευχή θα τους λέμε; Φούφουτους;»

Αν η πρόταση μομφής γινόταν δεκτή

Τι θα συνέβαινε αν η πρόταση μομφής γινόταν αποδεκτή, αν δηλαδή συμπλήρωνε τον κρίσιμο αριθμό των 151 βουλευτών; Θα σταματούσαν όλα και θα ακολουθούσε ένας προεκλογικός μήνας μέχρι τις κάλπες! Τρελοκομείο αυτή η χώρα θα λένε, με το δίκιο τους, όχι μόνον οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και οι θεσμικοί παράγοντες, αλλά και οι απλοί Ευρωπαίοι πολίτες.

Η ΝΔ υπό την σημερινή της ηγεσία είναι πολλαπλά εκτεθειμένη σε όλα τα πολιτικά κέντρα της Ευρώπης και όχι μόνον. Η στάση της ακατανόητη και ανεύθυνη στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο.

Πως μπορούμε να κρίνουμε μια διεθνή συμφωνία αποτέλεσμα αμοιβαίων συμβιβασμών; Με το βλέμμα στραμμένο στον τέταρτο αιώνα προ Χριστού ή με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον, στα προσεχή χρόνια όπου τα σύνορα της ενιαίας Ευρώπης αμβλύνουν τους δηλητηριώδης εθνικισμούς που προκάλεσαν δύο Παγκόσμιους Πολέμους; Της νέας Ευρώπης που αναζητά  και την οικονομική της ενοποίηση για να παίξει, ως ενιαία οντότητα, το ρόλο που της αναλογεί στην παγκόσμια σκακιέρα η οποία ξαναστήνεται μετά το γκρέμισμα που επιχειρεί ο νέος Αμερικανός πρόεδρος;

Γιατί δεν είχε σημασία η ονομασία σκέτο Μακεδονία στην διάρκεια ζωής της Γιουγκοσλαβικής Ομοσπονδίας και είναι αξεπέραστο πρόβλημα η ονομασία «Βόρεια Μακεδονία» μέσα στην ευρωπαϊκή ομοσπονδία, αφού αυτή είναι η εξέλιξη των πραγμάτων; Διότι υπάρχει, ας υποθέσουμε ένα 20% των Ελλήνων πολιτών, που διαφωνεί και θα επιλέξει μόνον κόμματα που τάσσονται κατά της συμφωνίας, ώστε σίγουρα θα εισπραχθεί η ψήφος διαμαρτυρίας, αδιαφορώντας για το μέλλον της χώρας;

Η ισχύς της οικονομίας

Χωρίς στρατό οι δύο ηττημένοι του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Γερμανία και η Ιαπωνία, έγιναν δια της οικονομικής ισχύος παγκόσμιες υπερδυνάμεις και μετέχουν στις συνόδους των επτά ισχυρών χωρών, του G7. Δια της οικονομίας η Κίνα μεγαλουργεί και σε λίγα χρόνια θα είναι η ισχυρότερη χώρα του πλανήτη.

Εμείς τι στην ευχή θα κάνουμε; Πως θα πρωταγωνιστήσουμε περικυκλωμένοι μόνον από εχθρούς; Ποια από τα πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα με τα οποία η φύση και ο πολιτισμός μας έχουν προικίσει, θα αξιοποιήσουμε; Με την περικεφαλαία και τη σάρισα των αρχαίων Ελλήνων της Μακεδονίας θα επιτεθούμε; Και μετά;