Εκτός από καρχαρίες και χρυσόψαρα υπάρχουν και έξυπνα πουλιά

Στο αρχείο των κυβερνητικών δημόσιων τοποθετήσεων, όπως και της Πινδάρου μπορεί κανείς να βρει πολλές δηλώσεις, σύμφωνα με τις οποίες η μακρά, παρατεταμένη προεκλογική περίοδος, βλάπτει την οικονομία, επηρεάζει αλλαγές και μεταρρυθμίσεις. Έπεα πτερόεντα! Η διάρκεια της προεκλογικής περιόδου καθορίζεται αναλόγως των κομματικών και προσωπικών υπολογισμών. Η επιλογή του προέδρου του ΔΗΣΥ, Αβέρωφ Νεοφύτου, να δηλώσει υποψήφιος Πρόεδρος, δεκατρείς μήνες πριν τις εκλογές του 2023, οδηγεί τη χώρα σε μακρά προεκλογική περίοδο, καθώς πιέζει την αντιπολίτευση να επισπεύσει τις διαδικασίες της.

Η κίνηση αυτή από ένα άνθρωπο που θεωρείται “μετρ” της κομματικής τακτικής ελέγχεται για την ορθότητά της και την αποτελεσματικότητα που θα έχει. Σαφώς και έγινε κάτω από την πίεση να αναγκάσει τον Νίκο Χριστοδουλίδη να ξεκαθαρίσει τις προθέσεις του από τώρα. Μάλλον αυτό δεν επιτεύχθηκε και ο ΔΗΣΥ έχει από προχθές πέσει στα βαθιά, σε ένα ωκεανό με… διάφορα ψάρια.

Ανεξαρτήτως του πώς θα κινηθούν οι υπόλοιπες δυνάμεις, είναι σαφές πως η κοινωνία δεν αντέχει τον… θόρυβο μιας μακράς περιόδου αντιπαραθέσεων. Κι αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με την “ηχορύπανση”, αλλά και με τις επιπτώσεις που θα υπάρξουν ευρύτερα, στη λειτουργία του κράτους και της οικονομίας. Το τελευταίο σημειώνεται επειδή η Δεξιά διαχρονικά προτάσσει το θέμα της οικονομίας και την ανάγκη να λειτουργεί σε “ήρεμο” περιβάλλον. Να λειτουργεί, δηλαδή, χωρίς εντάσεις, ενίοτε και χωρίς διεκδικήσεις από τους εργαζόμενους. Προφανώς αυτές οι τοποθετήσεις μπορούν να παραμερίζονται, να τίθενται στο περιθώριο, όταν διαμορφώνονται άλλες προτεραιότητες.

Ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ πρόταξε, ανακοινώνοντας την υποψηφιότητά του, την ανάγκη να συνεχίσει η παράταξη να κυβερνά. Αυτό είναι αναμενόμενο και πολιτική επιδίωξη, που ισχύει για όλους. Στο διά ταύτα, όμως, θα πρέπει να γίνει και μια αξιολόγηση. Δυο πενταετίες, σχεδόν διακυβέρνησης, οι επιδόσεις δεν είναι μόνο αυτές που πολυδιαφημίζονται. Αλλά και εκείνες που κρύβονται από την κυβερνητική πλευρά. Κυρίως στο πεδίο της διαπλοκής και της διαφθοράς, που πέραν από το διεθνές ρεζίλεμα εδραιώνει συμπεριφορές και νοοτροπίες εντός της κοινωνίας. Τα “χρυσά διαβατήρια”, τα δωρεάν ταξίδια με… δωροκουπόνια και οι καράμπολες στο τραπεζικό σύστημα αποτελούν “επιτεύγματα” της δεκαετίας. Αυτά πώς αλλάζουν, πώς διορθώνονται;

Το ΔΗΣΥ θέλει τρίτη θητεία

Μέσα σε αυτά τα δεδομένα, που διαμορφώνονται με βάση τους σχεδιασμούς της Πινδάρου, η κυβέρνηση θα βρεθεί εγκλωβισμένη σε έναν μακρύ κύκλο προεκλογικής εκστρατείας, με πρωταγωνιστή την κυβερνητική παράταξη. Οι αποφάσεις της Πινδάρου βάζουν χρονοδιακόπτη στην κυβέρνηση, που ειρήσθω εν παρόδω μέχρι να ολοκληρώσει τη θητεία της έχει ακόμη δρόμο. Ο κρατικός μηχανισμός θα κινηθεί σε αυτούς τους ρυθμούς, καθώς αυτό θα καθορίζει ο πολιτικός προϊστάμενος και η παράταξη που κυβερνά. Κι όλα αυτά μετά από μια διετή σχεδόν μάχη με την πανδημία, που συνεχίζεται. Μια πανδημία που εκτός από υγειονομική κρίση αφήνει το δικό της βαθύ αποτύπωμα και στην οικονομία και στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Όσο δε αφορά το Κυπριακό, το έχουν ξεχασμένο.

Η Δεξιά θέλει και τρίτη θητεία. Το επιχείρημα της είναι πως πρέπει να κερδίσει για να μην κυβερνήσει ξανά το ΑΚΕΛ, με το οποίο ταυτίζεται στο Κυπριακό περισσότερο από ότι με τον Πρόεδρο. Προτάσσει το αφήγημα του “μπαμπούλα” και του “μη χείρον”. Αυτό, όμως, ως πολιτικό επιχείρημα δεν μπορεί να αντέξει. Το ΑΚΕΛ κυβέρνησε την περίοδο 2008-2013 και με βάση τους σχεδιασμούς της τότε ηγεσίας της Πινδάρου, θα ήταν μια παρένθεση για να ανοίξει το δρόμος στον νυν Πρόεδρο.

Το ΑΚΕΛ κυβέρνησε και οι επιδόσεις του ήταν χαμηλές, φορτώνεται τη διαχείριση της οικονομικής κρίσης και μια σειρά άλλες αστοχίες. Τι σημαίνει αυτό; Ότι η πατέντα της διακυβέρνησης ανήκει στους μεν και όχι στους δε; Τα πιο “φρέσκα”, πάντως, αποτελέσματα διακυβέρνησης είναι από τους νυν κυβερνώντες, χωρίς να ξεχνούν, βέβαια, οι πολίτες τους τότε.

Είναι προφανές πως σε αυτό το παιχνίδι, που ξεκίνησε πρόωρα, το μήλον της έριδος είναι ο λεγόμενος ενδιάμεσος χώρος. Βασικά το ΔΗΚΟ, το οποίο εάν αντιληφθεί το ρυθμιστικό του ρόλο μπορεί να επηρεάσει στη διαμόρφωση του σκηνικού, που έχει δρόμο μέχρι να οριστικοποιηθεί. Άλλωστε ρόλο θα παίξουν οι μετρήσεις κοινής γνώμης. Το ποιος “τραβά” και ποιος όχι το καθορίζει η κοινωνία. Οι όποιες συγκρίσεις με προηγούμενες εκλογές είναι λάθος. Έχουν αλλάξει τα δεδομένα, σε μεγάλο βαθμό και το εκλογικό σώμα. Οι “σιδεροκέφαλοι” ψήφοι μειώνονται συνεχώς και υπάρχει εξήγηση. Τελικά, εκτός από τους καρχαρίες και τα χρυσόψαρα υπάρχουν και τα έξυπνα πουλιά.

ΣΗΜ: Από τις συνεργασίες που προσβλέπει ο ΔΗΣΥ αποκλείστηκε το ΑΚΕΛ. Δεν ακούστηκε οτιδήποτε για το ΕΛΑΜ.