Έχει τύχη το κάλεσμα Βενιζέλου για συνεργασία της αντιπολίτευσης;

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, απευθυνόμενος στα κόμματα της αντιπολίτευσης, συνέστησε «ν’ αναζητήσουν ενδεχομένως συνεργασία, την οποία το εκλογικό σύστημα αποκλείει», αλλά «η ελληνική κοινωνία θέλει συναίνεση, ιδίως στα ελληνοτουρκικά (ζητήματα) και στη προσφυγή στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης» (για καθορισμό της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου και για τίποτα άλλο). Το κάλεσμα Βενιζέλου έγινε στο συνέδριο της “δεξαμενής σκέψεως” E-kyklos, παρουσία του πρόεδρου του ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη κι αν δεν αποτελεί ευσεβή πόθο είναι τουλάχιστον ανεπίκαιρο. Ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως του Αντώνη Σαμαρά ήταν εκείνος που απέκλεισε καταστατικά τις εκλογικές συνεργασίες.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξάντλησε τις πρώτες (δημιουργικές) 100 ημέρες της “νέας” κυβερνήσεως του, χωρίς ιδιαιτέρως σημαντικές πρωτοβουλίες “μεταρρυθμίσεων” και απέφυγε να παραστεί στις συνεδριάσεις της Βουλής, όπου παράγεται κυρίως το νομοθετικό έργο, περιορισθείς σε προσωπικές επαφές διεθνώς και ταξιδάκια στο εσωτερικό. Η απουσία αξιωματικής αντιπολιτεύσεως που φυλλοροεί και η αποστασία της δεξιάς πελατείας στις δημαρχιακές και περιφερειακές εκλογές, δεν τον ενόχλησαν καθ’ όσον η αριστερά δεν αύξησε τα εκλογικά της ποσοστά και η αποδοκιμασία των υποψηφίων της Νέας Δημοκρατίας στους δύο βασικούς δήμους της χώρας (Αθηνών και Θεσσαλονίκης) και σε ορισμένες κρίσιμες περιφέρειες, θεωρήθηκε πολιτικώς ακίνδυνη.

Έπονται βεβαίως οι Ευρωεκλογές τον προσεχή Ιούνιο, όπου οι ψηφοφόροι συνήθως καταψηφίζουν τους κυβερνητικούς υποψηφίους της “λίστας”. Η πορεία της οικονομίας, με την ασυγκράτητη άνοδο του κόστους ζωής στην Ελλάδα και η εξέλιξη των ελληνοτουρκικών σχέσεων, που δεν προοιωνίζεται ομαλή – αν κρίνουμε από την μέχρι τούδε συμπεριφορά του Ερντογάν – θα κρίνουν το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών. Σε περίπτωση ήττας της ΝΔ, μπορεί να αμφισβητηθεί η νομιμοποίηση της κυβερνήσεως Μητσοτάκη, με αποτέλεσμα να εισέλθει η χώρα σε περίοδο πολιτικής αστάθειας, όταν ακριβώς θα χρειάζεται ηρεμία και τάξη. Τα τεκταινόμενα κατ’ αυτάς στα Εξάρχεια είναι μόνον ένα πρελούδιο, τι μπορεί να συμβεί από το “λαϊκό μέτωπο” του πεζοδρομίου. Ήδη οι Ρομά είναι σε αναβρασμό…

Κάλεσμα Βενιζέλου και “λαϊκό μέτωπο”

Η συνεργασία των ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ που προξενεύει ο κ. Βενιζέλος δεν αποτελεί “λαϊκό μέτωπο” άνευ της συνεργασίας του ΚΚΕ και πάντως προϊόν της δεν συνεπάγεται «σημαντικές μεταρρυθμίσεις», που απαιτεί το 65% των ερωτηθέντων από την Metron Analysis. Εδώ ας προσέξουμε: Από της εποχής του συμφώνου Σοφούλη-Σκλάβαινα το 1935, μεταξύ των τότε αρχηγών του ΚΚΕ και του κόμματος των Φιλελευθέρων και μέχρις του 1961, οπότε το υποκατάστατο του παρανόμου τότε κομμουνιστικού κόμματος, η ΕΔΑ, κατέστη αξιωματική αντιπολίτευση, οι κομματικές συνεργασίες οδήγησαν σε περιπέτειες τον τόπο. Η πρώτη, στην δικτατορία Μεταξά (1936-41) και η δευτέρα στην ανακοπή της οικονομικής αναπτύξεως της Ελλάδος (1953-66).

Δεν έχει παρά να διαβάσει κανείς τις δυσοίωνες αναφορές της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα, που περιλαμβάνει η συλλογή συνεντεύξεων του Ρίτσαρντ Λ. Τζόνσον μ’ όλους (!) τους διπλωμάτες που διετέλεσαν στελέχη της κατά την περίοδο 1940-2020, στο άρτι κυκλοφορήσαν βιβλίο: “Μακριά και Αγαπημένοι,80 χρόνια αμερικανικής διπλωματίας στην Ελλάδα” για να καταλάβει τις ευαισθησίες των συμμάχων μας και του διεθνούς κεφαλαίου, που οδεύει η χώρα εις περιόδους συνεργασίας κομμάτων διαφορετικής προελεύσεως και νοοτροπίας, για την οποία συνηγορεί ο Ευάγγελος Βενιζέλος…