Γερμανικό κόμπλεξ και κακοήθεια – Επίθεση στην ελληνική ναυτιλία

Άλλη μια ευκαιρία να εξαπολύσουν πυρά κατά της Ελλάδας και στην ελληνική ναυτιλία,  βρήκαν οι Γερμανοί με αφορμή τα κέρδη Ελλήνων εφοπλιστών από συναλλαγές με τους Ρώσους. Το κόμπλεξ της γερμανικής απέναντι στην ελληνική ναυτιλία είναι επαρκώς τεκμηριωμένο. Μπορεί αυτό να εξηγεί τα δημοσιεύματα. Όμως, είναι ακατανόητη η απραξία της επίσημης Ελλάδας, το γεγονός ότι τουλάχιστον δεν σαρκάζει συκοφαντικά δημοσιεύματα, που αποπνέουν ζήλεια και κακοήθεια.

Καταρχάς, η ΕΕ δεν έχει επιβάλει εμπάργκο στο ρωσικό πετρέλαιο, ώστε να παραβιάζεται από πλοία με ελληνική σημαία. Κι αν το επιχείρημα γενικώς και αορίστως είναι η ανάγκη τιμωρίας της Ρωσίας, οι Γερμανοί είναι οι τελευταίοι που μπορούν να μιλάνε. Η Γερμανία πρωτοστάτησε στο να μην επιβληθεί εμπάργκο στο ρωσικό φυσικό αέριο και να εξαιρεθεί από τις κυρώσεις η Gazprom, με το βάσιμο επιχείρημα ότι θα παρέλυε όλη η χώρα. Κι αυτό ισχύει και για άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Κατά συνέπεια, είναι τουλάχιστον υποκρισία τα γερμανικά Μίντια να στρέφονται εναντίον της Ελλάδας.

Ας σημειωθεί ότι η ναυτιλία σε όλο τον κόσμο, αν έχει ένα χαρακτηριστικό, είναι ότι δεν ελέγχεται από τα κράτη. Κάθε ποντοπόρο πλοίο είναι και μία ξεχωριστή εταιρεία, η οποία μπορεί εύκολα να αλλάξει έδρα και να πάει σε κάποιον “φορολογικό παράδεισο”, όπως ήδη συμβαίνει με πολλά ελληνόκτητα πλοία κι όχι μόνο. Κατά συνέπεια, ακόμα κι αν η ελληνική κυβέρνηση ήθελε να επιβάλει σε πλοία με ελληνική σημαία να μην μεταφέρουν ρωσικό πετρέλαιο, το μόνο που θα κατάφερνε θα ήταν να τα υποχρεώσει να αλλάξουν σημαία, μεταφέροντας την έδρα.

Είναι προφανές ότι εάν τα ελληνικά πλοία δεν μετέφεραν το ρωσικό πετρέλαιο στην Ασία, θα το μετέφεραν άλλα πλοία. Με άλλα λόγια, ακόμα κι αν η ΕΕ υιοθετήσει εμπάργκο του ρωσικού πετρελαίου, για το οποίο υπάρχουν ισχυρές αντιδράσεις από κράτη-μέλη, δεν θα κέρδιζε τίποτα. Δεν θα εμπόδιζε τις εξαγωγές ρωσικού πετρελαίου. Πρώτον, η Ρωσία δεν είναι Ιράν και δεύτερον, ο χώρος της ναυτιλίας είναι εξαιρετικά ευέλικτος. Ακόμα κι αν αποφάσιζαν οι Δυτικοί να απαγορεύσουν σε ένα πλοίο που μεταφέρει ρωσικό πετρέλαιο να κάνει σχετικές μεταφορές από και προς δυτικά λιμάνια, κάποια πλοία θα έκαναν τη μία δουλειά και άλλα την άλλη.

Ελληνική ναυτιλία

Αναφέρουμε τα παραπάνω για να δείξουμε ότι τα γερμανικά δημοσιεύματα είναι άτοπα, κακοήθη και δεν έχουν καμία σχέση με την πιστή εφαρμογή των δυτικών κυρώσεων. Και επειδή είναι τέτοια, η Ελλάδα οφείλει να απαντήσει με τη δέουσα αυστηρότητα, αποκαλύπτοντας τη γερμανική υποκρισία. Το γεγονός ότι δεν αντιδρά για να μην ενοχληθεί το Βερολίνο, επιβεβαιώνει για μία ακόμα φορά μία υποτελή συμπεριφορά, η οποία είναι ακριβώς αυτή που επιτρέπει να εμφανίζονται τέτοια δημοσιεύματα.

Είναι ενδεικτικό ότι το γερμανικό “ρεπορτάζ” δεν ανέφερε το γεγονός ότι τα δυο ελληνικά διυλιστήρια διέκοψαν τα υπάρχοντα συμβόλαια τροφοδοσίας τους με ρωσικό πετρέλαιο και τροφοδοτούνται με σαουδαραβικό. Ούτε το γεγονός ότι η Ελλάδα, εν αντιθέσει με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, δεν ζήτησε την εξαίρεσή της από τη ρωσική τροφοδοσία αερίου, παρά το γεγονός ότι η εξάρτησή της κυμαινόταν στο 40%. Αντιθέτως πρωτοστάτησε στην επιβολή κυρώσεων και εμπάργκο κόντρα στα συμφέροντά της. Το εάν έπραξε σωστά ή λάθος είναι άλλο ζήτημα, αλλά οι μόνοι που δεν δικαιούνται να μιλάνε είναι οι Γερμανοί, των οποίων ο οικονομικός εθνικισμός είναι εξόφθαλμος.

Δημοσιεύματα όπως αυτό της Die Welt το επιβεβαιώνουν. Η εφημερίδα διαστρεβλώνει την εικόνα, με σκοπό να σπιλώσει την εικόνα της Ελλάδας στο γερμανικό κοινό. Πώς κανείς να μην το θεωρήσει σκόπιμο; Και παρά αυτές τις συμπεριφορές, που δεν είναι μεμονωμένες, αλλά απηχούν το κλίμα που επικρατεί στο γερμανικό πολιτικό σύστημα, το Βερολίνο απαιτεί προνομιακή μεταχείριση των γερμανικών εταιρειών σε όλους τους τομείς της ελληνικής αγοράς.

Και κάτι τελευταίο, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό. Όταν τουρκικά πλοία μετέφεραν παρανόμως –με συνοδεία μονάδων του τουρκικού Ναυτικού–  όπλα στη Λιβύη, τί έκανε η γερμανική φρεγάτα που ήταν επικεφαλής της μοίρας που ήταν επιφορτισμένη να τηρεί το εμπάργκο; Μήπως διέταξε νηοψία; Όταν τα τουρκικά πολεμικά “κλείδωσαν” τη γερμανική φρεγάτα, αυτή “το έβαλε στο πόδια”, με αποτέλεσμα τα όπλα να φτάσουν στη Λιβύη.

Γερμανικό κόμπλεξ…

Αποτελεί, λοιπόν, προσβολή να χρησιμοποιούνται τέτοια επιχειρήματα από ΜΜΕ μιας χώρας που πολιτεύεται εντός της ΕΕ με οδηγό τον οικονομικό εθνικισμό της. Μιας χώρας, η οποία πρωτοστάτησε στην τιμωρητική πολιτική έναντι της Ελλάδας, βυθίζοντας στη φτώχεια μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού. Μιας χώρας που συνεχίζει την ίδια πρακτική και σήμερα. Βρίσκει, όμως, και τα κάνει. Μόλις οι Γερμανοί πάγωσαν ως οικονομικά μη συμφέρουσα την παραγωγή ρεύματος από αιολική ενέργεια, πίεσαν την Ελλάδα να εγκαταστήσει ανεμογεννήτριες, αρκεί βέβαια να είναι γερμανικής προέλευσης!

Και για να τελειώνουμε, ας μην ξεχνάμε ότι η Γερμανία προκάλεσε δύο παγκοσμίους πολέμου με εκατοντάδες εκατομμύρια θύματα. Ακόμα και τις βαριές αποζημιώσεις που της είχαν επιβάλει με τη Συνθήκη των Βερσαλιών οι νικητές του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, δεν τις πλήρωσε. Για την ακρίβεια πλήρωσε ένα ελάχιστο κλάσμα αυτών. Το γεγονός, μάλιστα, ότι είναι μεγάλος μπαταχτσής αποδεικνύεται και από την αυθαίρετη άρνησή της να πληρώσει στην Ελλάδα τις οφειλόμενες πολεμικές επανορθώσεις, αποζημιώσεις και βεβαίως το κατοχικό δάνειο που η ίδια είχε συνάψει στην Κατοχή.

Δεν τολμάει, βέβαια, να συμπεριφερθεί το ίδιο και στο Ισραήλ. Δεν είναι μόνο ότι έχει πληρώσει μέχρι κεραίας τις κάθε είδους αποζημιώσεις, αλλά και επιδοτεί γενναιόδωρα τα εξοπλιστικά του προγράμματα. Απέναντι στην εταίρο Ελλάδα, επιδεικνύει αλαζονεία και επιθετική συμπεριφορά, επειδή νοιώθει ότι την παίρνει να συμπεριφέρεται έτσι. Κι ακριβώς εδώ είναι η διαχρονική ευθύνη του ελληνικού πολιτικού συστήματος. Η ίδια ευθύνη που αφήνει αναπάντητες προκλήσεις, όπως το δημοσίευμα της Die Welt.