Για… αναψυχή η αποχαιρετιστήρια επίσκεψη Μέρκελ στην Αθήνα

Στις 28 Οκτωβρίου, μια ημερομηνία με ιδιαίτερο συμβολισμό για την χώρα μας, η υπηρεσιακή καγκελάριος της χώρας η οποία ηγείτο των δυνάμεων του Άξονα μεταξύ των οποίων ήταν και η Ιταλία, που επιτέθηκε στην Ελλάδα τον Οκτώβριο του 1940, επέλεξε σε συνεννόηση με τις διπλωματικές αποστολές του πρωθυπουργού και της Προέδρου της Δημοκρατίας της Ελλάδας, να επισκεφτεί τη χώρα μας.

Η επιλογή της συγκεκριμένης ημέρας σημειολογικά ήταν μάλλον ατυχής, αλλά παράλληλα ήταν και η ιδανική συγκυρία για να προβληθεί ξανά από την κυβέρνηση μας στην ημερομηνία αυτή, το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων. Ήταν ένα ιδανικό στημένο σκηνικό ώστε τουλάχιστον στη συνέντευξη Τύπου των δυο ηγετών να γίνει σχετική αναφορά. Δεν έγινε και σημειολογικά αυτό έχει μεγάλη σημασία.

Μη ξεχνάει κανείς ότι το 2019 η Νέα Δημοκρατία υπερψήφισε την διεκδίκηση τους στην ελληνική Βουλή. Θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε τι έχει γίνει σχετικά εδώ και 2 χρόνια. Ο χρόνος και η απραξία είναι ως γνωστόν πάντα υπέρ αυτού που έχει άδικο. Το αν τέθηκε το θέμα στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις δεν έγινε γνωστό.

Η συνέντευξη Τύπου περιείχε αρνητικά στοχευμένα μηνύματα από την υπηρεσιακή καγκελάριο. Πέρα από τα τετριμμένα, ότι αναγνώρισε πως ο ελληνικός λαός υποβλήθηκε σε μεγάλες θυσίες, δεν ειπώθηκε κάτι το οποίο θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μια αλλαγή πολιτικής υπερ της Ελλάδας. Τουναντίον.Συγκεκριμένα στο θέμα της οικονομίας τόνισε ότι το Σύμφωνο Σταθερότητας είναι πολύ σημαντικό και ότι δεν αποτελεί λύση η κατάργηση του.

Ο γερμανικός τύπος σχετικά, θεώρησε το συγκεκριμένο απόσπασμα ως απάντηση στο αίτημα χωρών όπως η Ελλάδα, να μην υπολογιστούν στο δημόσιο χρέος δημόσιες επενδύσεις π.χ. στον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος κτλ. Για την Ελλάδα της οποίας το δημόσιο χρέος προσεγγίζει συνεχώς αυξανόμενο τα 400 δις και η σχέση χρέους ΑΕΠ έχει φτάσει με τα στοιχεία Ιουνίου 2021 το 205,6 % με σαφή τάση αύξησης, η επαναφορά του Συμφώνου Σταθερότητας από το 2023 αποτελεί εφιάλτη.

Η γερμανική πολιτική

Αν μάλιστα επιβεβαιωθούν τα σενάρια για σχηματισμό κυβέρνησης στη Γερμανία με καγκελάριο τον Σολτς ο οποίος είναι αναφανδόν υπέρ του Συμφώνου Σταθερότητας και υπουργό Οικονομικών τον λάτρη της πολιτικής λιτότητας και πολλάκις δεινό κριτή της Ελλάδας στα οικονομικά θέματα, προέδρου των Φιλελεύθερων Κριστιαν Λίντνερ, τότε τα σύννεφα μιας τέλειας καταιγίδας για την οικονομία μας το 2023 σιγά σιγά συγκεντρώνονται.

Στο θέμα των διακρατικών σχέσεων μας με την Τουρκία και την επιθετική πολιτική της εναντίον μας τόσο στο Αιγαίο όσο και στο θέμα της μετανάστευσης, η καγκελάριος είπε απλά ότι πρέπει να συνεχιστεί ο διάλογος, έστω και αν αυτός διαρκεί πολύ. Φυσικά δεν ανέφερε τίποτα για την προμήθεια των υποβρυχίων από τη Γερμανία στην Τουρκία, πράξη φανερά εις βάρος των συμφερόντων μας ιδίως σε μια χώρα, η οποία απειλεί μια εταίρο της Γερμανίας στην ΕΕ ανοιχτά με πολεμική σύγκρουση.

Ούτε φυσικά πήρε θέση για το εάν η Ελλάδα δικαίως διαμαρτύρεται έναντι της Τουρκίας. Και σε αυτό το θέμα ούτε την ύστατη στιγμή, η απερχόμενη καγκελάριος δεν πήρε θέση και στην ουσία επιβεβαίωσε τις άριστες σχέσεις Γερμανίας-Τουρκιάς. Για τους λόγους της στάσης αυτής, έχουμε αναφερθεί εκτενώς σε παλαιότερο άρθρο μας.

Συμπερασματικά, η τελευταία επίσκεψη της απερχόμενης καγκελαρίου Μέρκελ στην Ελλάδα είχε σίγουρα στοιχεία αναψυχής για αυτήν αλλά δυστυχώς τα προμηνύματα που έστειλε στη χώρα μας, ενόψει και της επικείμενης νέας κυβέρνησης στη Γερμανία, πρέπει να αναλυθούν σε βάθος και να εκτιμηθούν σωστά. Η Ελλάδα παραμένει ο αδύναμος κρίκος στην Ευρωζώνη μετά από μια δεκαετία μνημονίων. Συχνά το ξεχνάμε και παρουσιάζεται μια ωραιοποιημένη εικόνα στην κοινωνία. Οι εθνικοί και οικονομικοί κίνδυνοι είναι ακόμη παρόντες. Χρειάζεται επαγρύπνηση, όχι ωραιοποίηση.