Για πόσο ακόμα η Ελλάδα θα ανήκει στους Έλληνες;

Δύο κορυφαίας σημασίας γεγονότα, ανατρέπουν τη μέχρι πρόσφατα πολιτική της ανοχής στη μαζική είσοδο μη αφομοιώσιμων μεταναστών στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Το πρώτο αφορά την προσωπική ανάμειξη του Ταγίπ Ερντογάν στην οργανωμένη επιχείρηση μαζικής εισόδου μουσουλμάνων μεταναστών στη χώρα μας. Η ενέργεια αυτή ακολούθησε σωρεία προκλήσεων της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο και συμπίπτει ειδικότερα με την στρατιωτική αποτυχία της στο Ιντλίμπ, η οποία προσφέρεται για συμπεράσματα.

Το δεύτερο εξίσου ή και μεγαλύτερης σημασίας γεγονός είναι, η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στο Στρασβούργο, που δικαίωσε την Ισπανία για την ομαδική επιστροφή στο Μαρόκο περίπου 75 πολιτών τρίτων χωρών, οι οποίοι επιχείρησαν να εισέλθουν παράνομα στην επικράτειά της. Η ενέργεια των ισπανικών αρχών κατά την κρίση του Δικαστηρίου, δεν παραβιάζει την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) και ειδικά το άρθρο 4 του τέταρτου Πρωτοκόλλου που απαγορεύει τις μαζικές απελάσεις.

Στο σκεπτικό της ομόφωνης απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αναφέρεται ότι οι ίδιοι οι μετανάστες έθεσαν τον εαυτό τους σε “παράνομη κατάσταση” αποφασίζοντας να εισέλθουν στα σύνορα της Ισπανίας, όχι από εξουσιοδοτημένο σημείο εισόδου αλλά παράνομα. Το τελευταίο αυτό γεγονός αποστερεί από τους “δικαιωματιστές” το επιχείρημα της επίκλησης των ανθρώπινων δικαιωμάτων για την αποδοχή μαζικών μεταναστευτικών εισροών. Ταυτόχρονα, δημιουργεί και νομικό προηγούμενο πάνω στο οποίο μπορεί το ελληνικό κράτος να στηρίξει αντίστοιχα επιχειρήματα.

Αλλά ας δούμε πόσο πραγματικός είναι ο κίνδυνος της δημογραφικής και εθνολογικής αλλοίωσης της χώρας μας, αν συνεχιστεί η ανεξέλεγκτη μαζική εισροή μη αφομοιώσιμων μουσουλμάνων μεταναστών. Στην περίοδο της Τουρκοκρατίας, οι Ελληνίδες μητέρες γεννούσαν πάνω από πέντε με έξι παιδιά κατά μέσο όρο. Μάλιστα σε αυτό το γεγονός κυρίως οφείλεται η επιβίωση του Ελληνισμού στα 400 χρόνια υπό τον Οθωμανικό ζυγό. Στις περιόδους των δύο μεγάλων μεταναστευτικών εξόδων, η πρώτη στις αρχές του 20ου αιώνα και η δεύτερη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο μέσος όρος της γεννητικότητας των Ελληνίδων ήταν πάνω από τρία παιδιά.

Περισσότεροι θάνατοι από γεννήσεις

Μεταξύ των ετών 1960-2000, η γεννητικότητα μειώθηκε αλλά δεν έπεσε κάτω από το 2,5 ανά γυναίκα, έτσι ώστε οι γεννήσεις να είναι περισσότερες από τους θανάτους. Η κατάσταση αυτή έχει αλλάξει δραματικά τελευταία, αφού σήμερα οι θάνατοι είναι περισσότεροι από τις γεννήσεις. Η Ελληνίδα γεννά περίπου ένα παιδί, όταν για την αναπλήρωση μιας γενιάς απαιτούνται 2,1 παιδιά. Παράλληλα, η μουσουλμάνα μητέρα τεκνοποιεί 5 παιδιά κατά μέσο όρο.

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛ.ΣΤ.ΑΤ), το 2018 γεννήθηκαν 86.440 και απεβίωσαν 120.000 άτομα. Αυτό σημαίνει ότι, οι θάνατοι υπερτερούν των γεννήσεων κατά 33.857 άτομα (35.948 το 2017). Τον ίδιο χρόνο, από αλλοδαπές, σχεδόν στο σύνολο μουσουλμάνες, γεννήθηκαν 11.583 παιδιά (14,3%). Όμως, το ποσοστό των γεννήσεων των τελευταίων είναι πολύ υψηλότερο. Ο λόγος είναι πως δεν υπολογίζονται ως αλλοδαπές αυτές της Δυτικής Θράκης, της Ρόδου, των πολλών χιλιάδων που ελληνοποιήθηκαν τα τελευταία χρόνια, όπως και των νόμιμων ή παράτυπων προσφύγων και μεταναστών που διαμένουν στη χώρα.

Συνεκτιμώντας τα στοιχεία αυτά, υπολογίζουμε ότι σήμερα οι γεννήσεις μουσουλμάνων στη χώρα μας ανέρχονται στο 25% του συνόλου των 86.440 γεννήσεων, δηλαδή 21.610 παιδιά. Με άλλα λόγια, περίπου ένα στα τέσσερα με πέντε παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα σήμερα είναι μουσουλμανάκια. Αλλά στα αμέσως επόμενα χρόνια, η δημογραφική αυτή εικόνα ανατρέπεται δραματικά σε βάρος του γηγενούς πληθυσμού. Οι περισσότεροι από τους εκατοντάδες χιλιάδες από τους μουσουλμάνους πρόσφυγες και μετανάστες που βρίσκονται στη χώρα θα παραμείνουν εδώ, αφού τα βόρεια σύνορα έχουν σφραγιστεί και οι επαναπροωθήσεις τους στην Τουρκία είναι απίθανες αν όχι αδύνατες.

Υπερδιπλάσιοι νέοι και γυναίκες

Σε αντίθεση με το παρελθόν που οι εισερχόμενοι ήταν κυρίως άντρες, τον τελευταίο καιρό, οι γυναίκες και νέοι μετανάστες είναι υπερδιπλάσιοι. Όπως αναφέρθηκε από το Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης στη Μόρια της Μυτιλήνης, το 36% του συνολικού πληθυσμού στο Κέντρο είναι άνδρες, το 29% γυναίκες και το 35% παιδιά και ανήλικοι έως 18 ετών.

Η μαιευτική-γυναικολογική κλινική της Σάμου ανακοίνωσε ότι περισσότερα από τέσσερα στα δέκα παιδιά που γεννήθηκαν στο νησί το 2019 προέρχονται από μουσουλμάνες μητέρες. Τέλος, σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, στη Μυτιλήνη σήμερα, όπου οι μουσουλμάνοι μετανάστες και πρόσφυγες είναι περισσότεροι από τους γηγενείς, μόνο ένα ή δύο στα οχτώ παιδιά γεννιούνται από Ελληνίδες μητέρες.

Τα στατιστικά και δημογραφικά δεδομένα για το σήμερα και το αύριο της πατρίδας μας είναι πολύ δυσάρεστα. Σύμφωνα και πάλι με τα τελευταία στοιχεία της ΕΛ.ΣΤ.ΑΤ, το 2018 γεννήθηκαν στην Ελλάδα 86.440 και απεβίωσαν 120.000 άτομα. Αυτό σημαίνει ότι οι θάνατοι υπερτερούν των γεννήσεων κατά 33.857 άτομα (35.948 το 2017). Με δεδομένη την ιδιαίτερα νεαρή μέση ηλικία των μουσουλμάνων έναντι της πολύ μεγαλύτερης των γηγενών Ελλήνων, συμπεραίνεται ότι η συντριπτική πλειοψηφία των 120.000 θανάτων το 2018 αφορά Έλληνες.

Οι θάνατοι δηλαδή των Ελλήνων ξεπερνούν τις αντίστοιχες γεννήσεις κατά περίπου 55.000 άτομα το χρόνο. Παίρνοντας υπόψη τα δεδομένα αυτά, την ειδική προστασία που παρέχεται σε βρέφη και παιδιά αλλοδαπών, τη μαζική είσοδο κατά κύριο λόγο νεαρών μεταναστών, σε συνδυασμό με τη μαζική φυγή στο εξωτερικό πολλών νέων Ελλήνων, εκτιμάται ότι caeteris paribus (με αμετάβλητα τα λοιπά στοιχεία), σε 15-20 χρόνια πέντε στους δέκα νέους μέχρι τριάντα ετών σε όλη την Ελλάδα θα είναι μουσουλμάνοι. Πρόκειται δηλαδή για πλήρη δημογραφική και εθνολογική ανατροπή της ομογενοποιημένης μέχρι πρόσφατα ελληνικής κοινωνίας.

Ο ελληνικός λαός και οι αντιλήψεις του

Ας δούμε λοιπόν τι λέει η ελληνική κοινωνία για το επίμαχο θέμα. Σύμφωνα με την έρευνα κοινωνικών τάσεων της MRB (Δεκέμβριος 2019), η ανησυχία των πολιτών για το μεταναστευτικό-προσφυγικό αυξάνεται αλματωδώς αφού έχει διπλασιαστεί από πέρσι με τάσεις συνεχούς ανόδου. Ιδιαίτερα εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι το περίπου 90% του πληθυσμού δεν δέχονται να υπάρχουν στην Ελλάδα νόμιμοι πρόσφυγες και μετανάστες περισσότεροι από 500.000 άτομα συνολικά, δηλαδή περίπου το 5% του πληθυσμού.

Στη πραγματικότητα όμως είναι πολύ περισσότεροι, με αλματώδεις αυξητικές τάσεις. Δίνοντας μεγαλύτερη έμφαση μέσω οπτικοποίησης των άνω στοιχείων, παρουσιάζω εδώ ένα διάγραμμα (επεξεργασία δεδομένων έρευνας MRB) το οποίο αναδεικνύει τις αντιλήψεις των Ελλήνων πολιτών για το μεταναστευτικό.

Το γενικότερο συμπέρασμα που προκύπτει από τις διαπιστώσεις αυτές είναι ότι οι πολίτες της χώρας αρνούνται να δεχτούν τη δημιουργία μιας πολυπολιτισμικής κοινωνίας, στην οποία έχει αναφερθεί θετικά ο πρωθυπουργός, όπως κι άλλοι πολιτικοί και δημόσια πρόσωπα.

Τι πρέπει να γίνει

Με όλα τα παραπάνω αδιαφιλονίκητα στατιστικά και δημογραφικά δεδομένα, καταλήγουμε στο ρεαλιστικό συμπέρασμα ότι απαιτείται πρώτα η ορθή καταγραφή του πληθυσμού των προσφύγων και μεταναστών, προκειμένου να τεθεί πλαφόν μέγιστου αριθμού εισαγωγής τους. Η εφαρμογή πολιτικής κλειστών συνόρων για μη πρόσφυγες μουσουλμάνους μετανάστες είναι μία λύση που ακολουθείται κι αλλού και κρίνεται ως κρίσιμη για τη χώρα μας.

Αντίθετα, για τη δημογραφική ανόρθωση της χώρας, χρήσιμη μπορεί να θεωρηθεί η επιλεκτική υποδοχή αφομοιώσιμων μη μουσουλμάνων μεταναστών. Πάνω από όλα, αναγκαία είναι μια δυναμική δημογραφική πολιτική, με ιδιαίτερα ισχυρά κίνητρα για τη γεννητικότητα της Ελληνίδας μητέρας. Αυτό μεταξύ άλλων περιλαμβάνει επιδοτήσεις της τάξης των 2.000 ευρώ ετησίως για κάθε δεύτερο παιδί, 5.000 ευρώ για κάθε τρίτο και για κάθε επιπλέον παιδί μικρομεσαίων οικογενειών, κάλυψη όλων των παιδιών με βρεφονηπιακούς σταθμούς και πολλαπλά οικονομικά και διάφορα κίνητρα για πολύτεκνες οικογένειες.

Η δημογραφική-εθνολογική υπόσταση της χώρας μας κινδυνεύει όχι από την ελεγχόμενη εισροή μεταναστών γενικότερα, αλλά από το γεγονός ότι οι εισερχόμενοι τα τελευταία χρόνια είναι σχεδόν στο σύνολό τους μουσουλμάνοι. Οι μουσουλμάνοι ποτέ και πουθενά δεν έχουν ενσωματωθεί με άλλες εθνότητες, γιατί απλούστατα, δεν παντρεύονται αλλόθρησκους. Παραμένουν σε κλειστά γκέτο κι όταν αυξηθούν πληθυσμιακά και αποκτήσουν πολιτικά δικαιώματα, προωθούν σε δεύτερο στάδιο τον εξισλαμισμό των γηγενών.

Αντί δηλαδή να ενσωματωθούν αυτοί, ενσωματώνουν ή και εκδιώκουν τους γηγενείς πληθυσμούς. Ελεγχόμενα αποδεκτοί μπορεί να είναι πολίτες τρίτων χωρών που έχουν να προσφέρουν παραγωγικά στη χώρα μας, καλύπτοντας υπάρχοντα κενά της ελληνικής οικονομίας με την προοπτική αφομοίωσης και ενσωμάτωσής τους. Μόνο τότε μπορεί να υπάρξει συνέχεια του Ελληνισμού και η Ελλάδα να συνεχίσει να ανήκει στους Έλληνες.