Για τα μάτια της Φώφης

του Σταύρου Λυγερού  – 

Τα σύννεφα που –σύμφωνα με πληροφορίες– έχουν συσσωρευτεί στις σχέσεις Μαξίμου-Καμμένου έχουν τροφοδοτήσει την τάση για ανοίγματα προς τον υπό διαμόρφωση νέο φορέα της Κεντροαριστεράς. Μπορεί τελικώς ο Τσίπρας να μην έχει άλλη επιλογή από το να σταθεί δίπλα στον κυβερνητικό εταίρο του, αλλά το ΠΑΣΟΚ παραμένει στόχος πολιτικού φλερτ.

Στην πραγματικότητα, το Μαξίμου είχε αρχίσει να κάνει ανοίγματα προς το απομεινάρι του άλλοτε κραταιού Κινήματος από τους πρώτους μήνες του 2016, με σκοπό να το προσθέσει ως τρίτο κόμμα στο κυβερνητικό σχήμα. Στόχος δεν ήταν μόνο η διεύρυνση της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, αλλά και η διεύρυνση της πολιτικής βάσης, πάνω στην οποία στηρίζεται η κυβέρνηση.

Στον χώρο του ΠΑΣΟΚ υπήρχε μία ομάδα στελεχών που έβλεπε θετικά αυτή την προοπτική, θεωρώντας πως θα μπορούσε να εξασφαλίσει σημαντικά ανταλλάγματα. Ήταν, ωστόσο, μειονότητα. Στην πλειονότητα κυριαρχούσε ένα –περισσότερο ή λιγότερο–αντι-ΣΥΡΙΖΑ κλίμα. Η ίδια η Γεννηματά δεν έχανε ευκαιρία να μιλάει με τα χειρότερα λόγια για τον Τσίπρα, υπενθυμίζοντας πως της είχε ψέματα το καλοκαίρι του 2015, όταν την είχε διαβεβαιώσει πως μετά την υπερψήφιση του 3^ου Μνημονίου δεν θα έστηνε κάλπες.

Κρίσιμη καμπή της διελκυστίνδας μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ ήταν η κατάθεση του νομοσχεδίου για την καθιέρωση της απλής αναλογικής. Τότε, στο Μαξίμου θεωρούσαν πως εάν το νομοσχέδιο ψηφιζόταν από 200 βουλευτές και ως εκ τούτου εφαρμοζόταν στις επόμενες εκλογές, θα είχε διαμορφωθεί ένα δυνάμει αντιδεξιό μέτωπο, το οποίο θα άνοιγε την προοπτική να σχηματισθεί κυβέρνηση συνεργασίας από το δεύτερο και τρίτο κόμμα που θα είχαν την αναγκαία κοινοβουλευτική πλειοψηφία.

Η άρνηση του ΠΑΣΟΚ να υπερψηφίσει τότε την απλή αναλογική υπαγορεύθηκε σε μεγάλο βαθμό από την κατηγορηματική αντίθεση της ομάδας Βενιζέλου. Η Γεννηματά δεν διακινδύνευσε να προκαλέσει ρήγμα στο κόμμα της. Πολύ περισσότερο που και η ίδια δεν τρέφει τα καλύτερα αισθήματα ούτε για τον Τσίπρα, ούτε για τον ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο θεωρεί πως σπίλωσε το ΠΑΣΟΚ και το λεηλάτησε εκλογικά.

Απορρίπτουν σύμπραξη με ΣΥΡΙΖΑ

Παρά την αποτυχία του στην υπόθεση της απλής αναλογικής, το Μαξίμου συνέχισε διακριτικά τα ανοίγματα. Παρά το γεγονός ότι είχε γίνει στόχος επιθέσεων από το ΠΑΣΟΚ, ο Καμμένος δεν είχε αντίρρηση. Σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες, μάλιστα, τον Φεβρουάριο του 2017, σε συνομιλία του με μεγάλο επιχειρηματικό παράγοντα, του είχε ζητήσει να ωθήσει τη Γεννηματά προς αυτή την κατεύθυνση, χωρίς, όμως, αποτέλεσμα.

Οι πιθανότητες για κάτι τέτοιο σήμερα είναι πολιτικά αμελητέες. Όπως χαρακτηριστικά μας είπε κεντρικό στέλεχος της Χαριλάου Τρικούπη, και μάλιστα από αυτά που δεν βλέπουν αρνητικά στον ΣΥΡΙΖΑ, «το 2016 μπορεί να είχε νόημα να τα βρούμε με τον Τσίπρα και να μπούμε στην κυβέρνηση. Τώρα πια δεν έχει κανένα νόημα. Πιθανότατα, η κυβέρνηση δεν θα βγάλει το 2018. Και να θέλαμε, όμως, το απαγορεύει η συγκρότηση του νέου φορέα της Κεντροαριστεράς. Η Γεννηματά θα ήθελε πολύ να γίνει αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και ταυτοχρόνως υπουργός Άμυνας, αλλά δεν είναι ανόητη να δώσει προσχήματα στους ηττημένους να τινάξουν στον αέρα τη νέα παράταξη πριν ακόμα συγκροτηθεί».

Σε παρεμφερές κλίμα, και άλλο ανώτατο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, που κινείται στην άλλη εσωκομματική όχθη. «Το μόνο που συζητάμε είναι μία κυβέρνηση που θα έχει μέσα και τη ΝΔ και εμάς. Και δεν το συζητάμε, με άλλον πρωθυπουργό. Δεν πιστεύω, όμως, ότι ο Τσίπρας θα φτάσει στο σημείο να το ζητήσει. Θα ήταν ομολογία πολιτικού ναυαγίου. Αν φτάσει σε αδιέξοδο είναι λογικό να στήσει κάλπες παρά να ζητήσει κάτι τέτοιο. Αλλά ούτε και ο Κυριάκος θα δεχόταν, αφού περιμένει να γίνει πρωθυπουργός. Οπότε ούτε και εμείς θα μπαίναμε. Περισσότερο κουβέντα να γίνεται λοιπόν…».

Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί ότι στο σενάριο μίας μελλοντικής κυβέρνησης έχει επενδύσει προσωπικά ο Καμίνης. Σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες, μάλιστα, φιλοδοξεί να είναι πρωθυπουργός σε μία κυβέρνηση σαν κι αυτή που προτείνει το ΠΑΣΟΚ. Για τον σκοπό αυτό, δε, έχει κάνει ανοίγματα και έχει έρθει σε επαφή με το Μαξίμου, προκειμένου να στήσει πολιτικές γέφυρες. Δεν πρόκειται για πολιτική σύγκλιση. Προσπαθεί να οικοδομήσει τις προϋποθέσεις για να μπορεί να γίνει αποδεκτός και από τον ΣΥΡΙΖΑ, εάν και εφόσον μπει στο τραπέζι ο σχηματισμός τέτοιας κυβέρνησης και αναζητηθεί πρωθυπουργός κοινής αποδοχής.