Για τον κύριο Δημήτρη Χρήστου, συντροφικά
30/07/2018Πρώτα να ζητήσω συγνώμη από την φιλόξενη ιστοσελίδα και τους αναγνώστες της για την προσωπική απεύθυνση αυτού του σημειώματος. Ακολούθως ας ζητήσω συγνώμη από τον κ. Δημήτρη Χρήστου αν διέκρινε πως η κριτική μου ήταν σε κάποια σημεία αγενής προς αυτόν – αν και είναι μάλλον φανερό πως ήταν απλώς κριτική χωρίς κομματικές ή παρεμφερείς αναστολές.
Γράψατε κ. Χρήστου στην απάντησή σας προς εμένα το εξής: «στην πραγματικότητα αυτή η κυβέρνηση στο διάστημα που ασκεί την εξουσία, ήταν υποχρεωτικά μονοθεματική και το πρώτιστο καθήκον ήταν η έξοδος από τα μνημόνια και ρύθμιση του εθνικού χρέους. Οι πολίτες την επέλεξαν δύο φορές το 2015, με μόνο κριτήριο ουσιαστικά, την εντιμότητα!»
Αγαπητέ κ. Χρήστου πρέπει να σας θυμίσω πως η αριστερά ιστορικά διέθετε κάτι πολύ σημαντικότερο από την εντιμότητα ενός νοικοκύρη, διέθετε η ίδια και καλλιεργούσε για την κοινωνία την πολιτική αρετή.
Κοιτάξτε για παράδειγμα το ΕΑΜ, εν μέρει και την ΕΔΑ αλλά και αλλού στην ιστορία της αριστεράς στον κόσμο. Τώρα πλέον στον ΣΥΡΙΖΑ η αρετή έχει εκφυλιστεί σε κουτοπονηριά και θα την συνόψιζα στην φράση, “καλά μπορεί να λέμε ένα σκασμό ψέματα, στρεψοδικίες, μπούρδες, να ασκούμε πολιτική με ισχυρές δόσεις φαυλότητας και άλλα παρόμοια όπως οι προηγούμενοι, αλλά βρε αδελφέ εμείς δεν κλέβουμε όπως εκείνοι“. Με τα λόγια ενός ποιητή θα σας έλεγα πως «η μνήμη όταν επιστρέφει, εκδικείται με τις ίδιες άδειες λέξεις που σ’ αυτήν θ’ αποταθείτε».
Όμως κ. Χρήστου τι την θέλατε εκείνη την φράση με την οποία λέτε πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ «τα κατάφερε με κόπους βάσανα και τις θυσίες όλων μας». Όλων μας; Ποιοι περιλαμβάνονται σε αυτούς όλους, και οι τραπεζίτες μήπως; Αλλά ας μην αναπτύξω τον κατάλογο όσων δεν περιλαμβάνονται στα «βάσανα και τις θυσίες», θα ήταν μακρύς. Θα αλλάξω οπτική και θα θυμίσω πως ο ΣΥΡΙΖΑ κατά την διάρκεια των τριών ετών της διακυβέρνησης του έχει πετύχει το αδιανόητο για αριστερά: αύξησε τον αριθμό των απόλυτα και σχετικά φτωχών και επιπλέον έχει ήδη ψηφίσει μέτρα με τα οποία θα τους αυξήσει περαιτέρω, και μάλιστα σημαντικά.
Κύριε Χρήστου όποιος ακυρώνει την κριτική του σκέψη στο όνομα του κόμματος και της κυβέρνησης της αριστεράς πρέπει πρώτα να σκεφτεί αν αυτά εξακολουθούν να είναι αριστερά. Ή, παραφράζοντας τον Ροβεσπιέρο, η αριστερή κυβέρνηση χωρίς αρετή συνιστά απλώς ένα πολιτικό έγκλημα που έρχεται να σκεπάσει άλλα προηγούμενα εγκλήματα. Ας είναι κ. Χρήστου, να έχετε καλό καλοκαίρι.