Γιατί είναι αβάσιμη η πρόταση μομφής

Η κατατεθείσα υπό του κ. Αλέξη Τσίπρα πρόταση μομφής δεν στρέφεται κατά της κυβερνήσεως της ΝΔ. Αυτή διαθέτει πλειοψηφία 157 εδρών στο Κοινοβούλιο, αλλά προσωπικώς κατά του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη. Όχι για να τον εγκαταλείψουν οι βουλευτές του –αποδείχτηκε πως αυτό δεν θα μπορούσε να συμβεί εν όψει εκλογών εφέτος (“έξω από το μαντρί της ΝΔ σε τρώει ο λύκος” Ευάγγελος Αβέρωφ), αλλά για να σπιλώσει τον πρωθυπουργό, ενώπιον της ελληνικής κοινής γνώμης.

Mετά από τέσσερις μήνες, ποιος θα θυμάται την πρόταση δυσπιστίας του άρθρου 84 του ισχύοντος Συντάγματος. Πολύ νερό θα έχει κυλίσει κάτω από το γεφύρι και νέα πρόταση μομφής, θα είναι ανεπίτρεπτη κατά την παράγραφο 2 του ανωτέρω άρθρου. Επί της ουσίας τώρα: Ο φάκελος του κ. Χρήστου Ράμμου για τις επισυνδέσεις δεν κατηγορεί τον κ. Κυριάκο Μητσοτάκη ότι ακροάτο τα μέλη της ηγεσίας των ενόπλων δυνάμεων και τινές υπουργούς, αλλά ότι η ΕΥΠ τους παρακολουθούσε τα τηλέφωνα.

Δεν το εγνώριζε ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης; Λάθος! Στο πρωθυπουργικό πολίτευμα, όπως κατήντησε η κοινοβουλευτική δημοκρατία, ο πρωθυπουργός είναι υπεύθυνος για την κυβέρνηση κι όχι για τις δημόσιες υπηρεσίες που με υπερβάλλοντα ζήλον προσπαθούν να φανούν χρήσιμες στον προκαθήμενό της. Εάν πάλι ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης εγνώριζε την  “επισύνδεση”, καλώς έκαμε εις μίαν χώρα που δεν εμπιστεύεσαι ούτε τη μάνα σου κι όπου οι πολιτικές αποστασίες, οι κομματικές προδοσίες και τα αλισιβερίσια είναι συνήθη.

Πάσχει το Σύνταγμα…

Εάν λ.χ. ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, πρωθυπουργός το 1967, παρακολουθούσε τον Γεώργιο Παπαδόπουλο της ΚΥΠ, σήμερα η Κύπρος θα ήταν ελεύθερη, η Μακεδονία με όνομα ανήκον μόνο στην Ελλάδα και ο κ. Αλέξης Τσίπρας ίσως να ήταν μηχανικός κι όχι αρχηγός της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως. Το Σύνταγμα, όμως, πάσχει και είναι ατελές: ενώ προβλέπει πρόταση μομφής κατά της κυβερνήσεως δεν προνοεί την απόσυρση της εμπιστοσύνης της Βουλής προς την ηγεσία της  αξιωματικής αντιπολίτευσης ως θεσμού του πολιτεύματος.

Διότι τότε θα μπορούσε η Βουλή να ζητήσει την αντικατάσταση του κ. Αλέξη Τσίπρα με κάποιον άλλον, εξ’  αιτίας όσων έχει διαπράξει εις βάρος του ελληνικού λαού, εν οίς την ματαίωση του “όχι” στα μνημόνια του Eurogroup στο δημοψήφισμα του 2015, την ανθρωποθυσία στο Μάτι το 2017, την παραχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας στους Σκοπιανούς, την συκοφαντία περί “μικρής Μαρίας” και τον καταγγελλόμενο χρηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ από τον κ. Χρήστο Καλογρίτσα.

Το κυριότερο: Θα ασχολούμεθα σήμερα με το ταξίδι του Έλληνος πρωθυπουργού στην Ιαπωνία, την τρίτη οικονομία του κόσμου και όχι με πολιτικές αηδίες επί τριήμερον. Η χώρα έχει ανάγκη να προχωρήσει. Αρκετά έχει μείνει πίσω.