Γιατί όχι και τέταρτες εκλογές κ. Μητσοτάκη;

Ο τέως πρωθυπουργός δήλωσε τηλεοπτικώς ότι εάν στις βουλευτικές εκλογές της 25ης Ιουνίου το υπ’ αυτόν κόμμα, η ΝΔ, δεν αποκτήσει αυτοδυναμία, «θα… πάμε σε τρίτη εκλογική αναμέτρηση, γιατί η χώρα απαιτεί σταθερή διακυβέρνηση που να προχωρήσει σε διαρθρωτικές αλλαγές»!

Ότι η δήλωση αυτή είναι αποτέλεσμα λανθασμένης εισηγήσεως αρχολιπάρων συμβούλων, για να αποκομίσουν οφέλη, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Δηλαδή, αν κι η τρίτη εκλογή του Αυγούστου δεν αποφέρει “αυτοδυναμία” θα πάμε σε τέταρτη; Αντέχει η χώρα να μεταβληθεί σε μία απέραντη εκλογο-παλαίστρα; Είναι η κοινοβουλευτική “αυτοδυναμία” αυτοσκοπός;

Όχι βεβαίως. Έχουν συσσωρευθεί τόσα προβλήματα και τόσες εκκρεμότητες που αν την επομένη της 25ης Ιουνίου η ΝΔ δεν έχει την πλειοψηφία της Βουλής, οφείλει να την αναζητήσει με ένα από τα επτά κόμματα, που θα μετάσχουν αυτής – ως φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις. Διαφορετικά το πολίτευμα της “κοινοβουλευτικής δημοκρατίας” θα διατρέξει κίνδυνο. Αν η 25η Ιουνίου δεν προσφέρει “αυτοδυναμία” γιατί η επομένη θα την εξασφαλίσει;

Υπάρχουν άμεσες προκλήσεις ακυβερνησίας. Ήδη, ο προαιώνιος εχθρός έδειξε τα δόντια του με την ιδική του αυτό-αδυναμία. Η ελληνική οικονομία υποφέρει από υψηλό πληθωρισμό. Το ΕΣΥ και το ΕΚΑΒ είναι στα όρια τους. Εάν ο κ. Μητσοτάκης δεν πείθει, οφείλει η κοινοβουλευτική ομάδα ν’ αναζητήσει άλλον αρχηγό που να μπορεί να συνεργασθεί με άλλα κόμματα. Υπάρχουν τέτοια.

Το λάθος είναι και προεκλογικό πυροτέχνημα. Εάν ο ηγέτης, που πήρε πάνω από 40% των ψήφων στις πρόσφατες εκλογές, αμφιβάλλει για την επικειμένη νέα υπερψήφιση του κόμματος του, τότε δεν έχει την απαιτούμενη αυτοπεποίθηση και συνεπώς δεν κάνει για ν’ αντιμετωπίσει τις κρίσεις που αναμένονται μελλοντικώς στην εξωτερική πολιτική, την οικονομία κι απ’ το απρόοπτο.

Γνώθι σ’ αυτόν 

Με τα λεγόμενα του, υποτιμά εαυτόν ο Κυριάκος Μητσοτάκης που απεδείχθη ικανός να αντέξει και χειρότερα όπως λχ. τις λαθρομεταναστευτικές εισβολές, ή την πανδημία του κινεζοϊού. Απομένει να μάθει να συνεργάζεται με άλλους πολιτικούς. Επίσης, είναι εκτός πραγματικότητος η άποψη ότι το εκλογικό σώμα “εκβιάζεται”, να πάει να ψηφίσει ό,τι επιθυμεί ο πρωθυπουργός ή καμαρίλα του μεγάρου Μαξίμου.

Το αποπειράθηκε ο Κώστας Καραμανλής το 2009, με εισήγηση του Σουφλιά, και την πάτησε. Το επιχείρησε η παραεξουσία της οδού Εδουάρδου Λω το 2010, εις βάρος του Γιώργου Α. Παπανδρέου κι απέτυχε οικτρά. Ο “χύδην λαός” έδωσε αυτοδυναμία στον ΓΑΠ – άσχετα πως αυτός την διαχειρίσθηκε (κακώς).

Ο Κυριάκος ας κωφεύσει σε ανόητες παρόλες, όπως «151 έδρες δεν του επαρκούν» (Σκέρτσος) και να κοιτάξει να πάρει συνεργάτες που μπορούν να του λένε τα δυσάρεστα και πιστεύουν ότι η κυβέρνηση είναι υπεύθυνη κι όχι αυθαίρετη. Επίσης, λιγότερα λόγια δεν βλάπτουν στις τηλεοπτικές συνεντεύξεις, αν αυτές κρίνονται απαραίτητες από την αυταρέσκεια. Γνώθι σ’ αυτόν. Η χώρα δεν έχει περιθώρια γι’ άλλα λάθη κ. Μητσοτάκη.