Γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν κερδίζει από την φθορά του ΣΥΡΙΖΑ

Με τα μέχρι τώρα επίσημα αποτελέσματα των εκλογών της 25^ης Ιουνίου, το ΠΑΣΟΚ/ ΚΙΝΑΛ τελικώς “τσίμπησε” οριακά κάτι παραπάνω από το 11,46% του Μαΐου. Κινήθηκε λίγο κάτω από το 12% στο 11,93% (με βάση το 92,3% των εκλογικών τμημάτων) περίπου. Στις εκλογές της 21ης Μαΐου ανέβηκε κοντά στις τρεις μονάδες και έφτασε στο 11,46%. Ο αρχικός στόχος από την διαδοχή της αείμνηστης Φώφης Γεννηματά από τον Νίκο Ανδρουλάκη ήταν «ισχυρό διψήφιο νούμερο». 

Το ΠΑΣΟΚ/ ΚΙΝΑΛ στις εκλογές Μαΐου και Ιουνίου κέρδισε κάτι λιγότερο από τέσσερις μονάδες. Απέχει από τον ΣΥΡΙΖΑ περίπου 15 έδρες. Όμως αυτό δεν δεν φαίνεται να “πατσίζει” το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στις δύο διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις χάνει κοντά στις 12-13 μονάδες και πήρε την κατιούσα, για την ώρα τουλάχιστον.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έπεσε κάτω και από το 20% στις εκλογές της 25ης Ιουνίου, έφτασε να χάνει κοντά στις τρείς (3) ακόμα μονάδες, ενώ είχε χάσει περίπου 11 μονάδες τον Μάϊο αγγίζοντας ένα 17,85%. Όμως το ΠΑΣΟΚ δεν κερδίζει ουσιαστικά κάτι το πολύ σημαντικό. Η εκτίμηση ή και προσδοκία δηλαδή κάποιων, ότι με την πτώση και μάλιστα με πολύ βαριά ήττα του ΣΥΡΙΖΑ θα ωφεληθεί το ΠΑΣΟΚ, δεν επιβεβαιώνεται σε καμία περίπτωση. Ότι χάνει και όσο χάνει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πάει αυτόματα στο ΠΑΣΟΚ, όπως είκαζαν πολλοί. Στην “σκληρή περίοδο” του  2012 και μετά, το μεγαλύτερο τουλάχιστον μέρος των εκλογικών απωλειών του ΠΑΣΟΚ περνούσε στον ΣΥΡΙΖΑ, ίσως με μια πολύ μικρή στάση τότε στη ΔΗΜΑΡ.

Παρά τις εξαιρετικά μεγάλες απώλειες που είχε ο ΣΥΡΙΖΑ στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις κράτησε σε επίπεδο ποσοστό τουλάχιστον την “πρωτοκαθεδρία” του, τουλάχιστον και σε αυτή την φάση στο χώρο της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς. Είναι και πάλι Αξιωματική Αντιπολίτευση, με το ΠΑΣΟΚ να μην έχει κάνει σημαντικό εκλογικό άλμα ώστε να “τερματίσει” πίσω από την ΝΔ.

Το κομμάτι των “πασοκογενών” 

Αυτό που φαίνεται και επισημαίνουν πολιτικοί αναλυτές, αλλά και γνώστες του θέματος, είναι πως το μεγάλο κομμάτι “πασοκογενών” που πέρασε στο ΣΥΡΙΖΑ μετά το 2011-2012, δεν μετακινήθηκε προς το ΠΑΣΟΚ έμεινε για μια ακόμα αναμέτρηση στον “ηττημένο” ΣΥΡΙΖΑ.  Ο ΣΥΡΙΖΑ και στις εκλογές του Ιουνίου κράτησε το μεγάλο μέρος των “πασοκογενών” και έχασε λεγόμενους αντισυστημικούς ψήφους, είτε προς ΚΚΕ, είτε προς Πλεύση Ελευθερίας.

Ένα δε σημαντικό τμήμα των απωλειών του ΣΥΡΙΖΑ που είτε προέρχονταν από το ΠΑΣΟΚ, είτε από “δυσαρεστημένους δεξιούς”, πήγε στη ΝΔ χωρίς να περάσει ή να σταματήσει έστω  και λίγο στο ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ. Πρόκριμα γι΄ αυτό το πέρασμα στη ΝΔ , χωρίς ενδιάμεση στάση έστω και για λίγο στο ΠΑΣΟΚ, είναι το ότι δεν ήθελαν να μπουν στις περιπέτειες μιας ασταθούς και θολής διακυβέρνησης (πιθανά ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ) και προτίμησαν το αφήγημα της σταθερότητας, με κατάκτηση αυτοδυναμίας του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Το ερώτημα πλέον είναι αν θα μπορέσει σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα το ΠΑΣΟΚ να “διεισδύσει” στη μάζα των “πασοκογενών” που εδώ και περίπου 12 χρόνια έχει “πολιτικά μεταναστεύσει” στο ΣΥΡΙΖΑ και απ’ ότι φαίνεται θα είναι η “μαγιά” του Τσίπρα για όποιες αλλαγές στο κόμμα και στην προσπάθεια “επαναφοράς” του ΣΥΡΙΖΑ. Πρόκειται για μια “κρίσιμη πολιτικά μάζα” που συγκροτείται από πολιτικά έμπειρα στελέχη με σταθερό προσανατολισμό την ανασύσταση του προοδευτικού χώρου και ακόμα αναγνωρίζουν στον Τσίπρα το ότι μπορεί να ηγηθεί και να ηγεμονεύσει του ευρύτερου προοδευτικού χώρου.

Όμως ερώτημα υπάρχει και για τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ. Αν δηλαδή θα αξιοποιήσει πλέον αυτό το δυναμικό πολιτικά και θα προχωρήσει σε μια κατεύθυνση “Κυβερνώσας Αριστεράς”, ή αν θα μείνουν “αδειανό πουκάμισο” τα όσα είπε στη δήλωση του περί αλλαγών στο κόμμα. Μόνο βέβαια που αν αυτός ο κόσμος που έλκει την πολιτική καταβολή του από το ΠΑΣΟΚ και “αγκυροβόλησε”  περίπου 12 χρόνια εκλογικά και πολιτικά στον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα, “κατεβάσει ρολά”, τότε δεν θα γυρίσει απλά στο 3-5% ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά το πιθανότερο είναι ότι θα περιθωριοποιηθεί πολιτικά και εκλογικά.