Η αναξιοπιστία των θεσμών και η αισιοδοξία των πολιτών

του Δημήτρη Χρήστου  – 

Πολύ ενδιαφέρουσα ήταν η έρευνα κοινής γνώμης που διενήργησε η Kapa Research και δημοσιεύτηκε στο “Εθνος”. Ειδικά οι μετρήσεις στο ερώτημα πόσο εμπιστεύεστε κρίσιμους για τη δημοκρατία θεσμούς, θα έπρεπε να προκαλέσει συναγερμό σε όσους εκπροσωπούν τους φορείς αυτούς και νοιάζονται για το μέλλον του τόπου.

Παράδειγμα πρώτο: Ρεκόρ αναξιοπιστίας καταγράφουν τα τηλεοπτικά κανάλια με αρνητικές γνώμες από το 96% των ερωτηθέντων! Και αυτό οφείλεται στα δελτία ειδήσεων και τις πολιτικές εκπομπές που παρουσιάζουν και έχουν μετατραπεί από υπηρεσίες πλουραλιστικής ενημέρωσης, σε όπλα μαζικής χειραγώγησης των πολιτών. Στήριξαν με πάθος τις δυνάμεις και τις κυβερνήσεις που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία, πίεσαν και εξακολουθούν να πιέζουν με σκοπό την αποσταθεροποίηση και την πτώση της κυβέρνησης, ώστε να παραμείνει το καθεστώς της ανομίας γι’ αυτούς! Από μια άποψη το νούμερο αυτό αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας, αφού οι πολίτες εμφανίζονται απρόθυμοι να χάψουν τα σερβιρίσματα.

Παράδειγμα δεύτερο: Το ποσοστό αναξιοπιστίας των δημοσιογράφων χτυπάει ένα σοκαριστικό 94,5%! Νοιάζεται κανείς; Για παράδειγμα οι επιτελείς των εντύπων του ΔΟΛ για να καθησυχάσουν τους εργαζόμενους και να τους πείσουν να υπογράψουν νέες συμβάσεις εργασίας, απεμπολώντας τα κεκτημένα δικαιώματά τους, είπαν: «Μην ανησυχείτε, έχει λεφτά ο Μαρινάκης»! Έτσι είναι οι εκδότες σήμερα στην Ελλάδα; Αρκεί να έχουν λεφτά για πέταμα, ή επί το ακριβέστερο για να κάνουν πρωθυπουργό τον Κυριάκο και να γλιτώσουν τη χασούρα από τις εκπνέουσες εφημερίδες. Το αν έχει μεράκι ή κουλτούρα εκδότη, είναι δευτερεύον ζήτημα; Έτσι είναι και οι δημοσιογράφοι; Πηδάει ο γάιδαρος αν διατάξει ο εκδότης;

Παράδειγμα τρίτο: Η έλλειψη εμπιστοσύνης στους συνδικαλιστές φτάνει το 95,5%! Λογικό αν κρίνουμε από το έργο των συνδικαλιστών που εξασφαλίζουν την αιωνιότητά τους από τον περιορισμό της αντιπροσώπευσης στα σωματεία, τις ομοσπονδίες και τη ΓΣΕΕ. Αλήθεια ξέρετε πόσες θητείες στη θέση του προέδρου της Γενικής Συνομοσπονδίας έχει συμπληρώσει ο περιβόητος και αόρατος Παναγόπουλος; Πέντε, δέκα χρόνια συνολικά και θα κάτσει όσο θέλει, αφού τα πάντα είναι υπόθεση καρεκλοκένταυρων που ανταλλάσσουν ωφελήματα!

Παράδειγμα τέταρτο: Το έλλειμμα εμπιστοσύνης στους δικαστές ανέρχεται στο 73,5%. Για έναν θεσμό, που δεν εκλέγεται απ’ ευθείας από το λαό, έναν θεσμό πυλώνα της δημοκρατίας, το ποσοστό αυτό είναι τρομακτικό. Η  εικόνα που έχει η κοινωνία είναι ότι οι πολίτες δεν είμαστε όλοι ίσοι απέναντι στη Δικαιοσύνη. Βλέπει τους δικαστές να νοιάζονται μόνο, ή κυρίως για τα κεκτημένα συμφέροντά τους, εκδίδοντας αποφάσεις με πολιτικά και οικονομικά κριτήρια. Έτσι, το ποσοστό είναι ερμηνεύσιμο. Το χειρότερο, όμως, είναι ότι δεν υπάρχει εμφανής προσπάθεια από τους δικαστές να ανακτήσουν την αξιοπιστία τους.

Παράδειγμα πέμπτο: Σε ότι αφορά τους πολιτικούς, το έλλειμμα εμπιστοσύνης φτάνει στο 92%. Σίγουρα τεράστιο ποσοστό. Με ειδήσεις, όπως εκείνη για τον γραμματέα της ΝΔ Λευτέρη Αυγενάκη που συνομιλούσε και έκανε νταραβέρια με ποινικούς, πάλι καλά. Το ίδιο θα μπορούσε να πει κανείς και για την είδηση ότι η Μαρέβα Μητσοτάκη είχε τοποθετήσει πλούτο δικό της ή πελατών της σε φορολογικά καταφύγια. Όμως δεν ήταν μόνον αυτά, αφού στην περίοδο της φαυλότητας και της κλεπτοκρατίας που έφεραν τη χρεοκοπία, οι κλεψιές και από πολιτικούς ήταν τερατώδεις. Αποδείχθηκε από τα σκάνδαλα των εξοπλιστικών και τα λαδώματα της SIEMENS, χωρίς ουσιαστικά, πλην Τζοχατζόπουλου, να πληρώσει για τα αδικήματά κανείς. Έξυπνη κίνηση του συστήματος εξουσίας να δώσει έναν για να καθαρίσουν οι άλλοι. Πλην όμως είναι νωπές οι μνήμες των πολιτών.

Αισιοδοξία!

Και ολοκληρώνουμε με το μοναδικό αισιόδοξο θετικό νούμερο της έρευνας. Στο ερώτημα αν αισθάνεστε αισιόδοξοι για το μέλλον της χώρας το 50,5% απάντησε ότι αισθάνεται αισιοδοξία, έναντι 46% που δήλωσε απαισιόδοξο. Είναι η πρώτη φορά μετά τη χρεοκοπία του 2010 που η πλειονότητα της κοινωνίας ανασαίνει. Και αυτό, σε ότι αφορά τα κόμματα της αντιπολίτευσης, αποκαλύπτει έλλειμμα επαφής με τον σφυγμό της κοινωνίας. Εκτός αν όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης στριμωχτούν για να διεκδικήσουν μέρος του 46%, αφήνοντας το 50,5 % ελεύθερο για τον Αλέξη Τσίπρα.

Αυτό δείχνει ότι το αίτημα για έξοδο από τις πολιτικές και τα κόμματα που οδήγησαν στο Μνημόνιο, είναι σταθερά πλειοψηφικό. Έτσι εξηγείται και το δημοσκοπικό ταβάνι της ΝΔ που χωρίς αναγωγή κυμαίνεται στο 21%. Πλην, όμως, όπως λέει και ο λαός, στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα! Ακούει κανείς;