Η copy paste ρητορική των πολιτικών

Γράφει η Βασιλική Σιούτη  –  

Υπάρχει μία ελβετική εφημερίδα που αρνείται να κάνει ειδήσεις τις δηλώσεις των πολιτικών. Αναφέρεται περιορισμένα σε αυτές μέσα στα ρεπορτάζ, σε πλάγιο λόγο. Στην Ελλάδα θα έπρεπε να κάνουμε όλοι το ίδιο, καθώς συχνά οι δηλώσεις και οι ομιλίες των πολιτικών δεν έχουν καμία ουσία και καμία αξία. Σημασία, άλλωστε, στην πολιτική έχουν αυτά που συμβαίνουν και όχι η ρητορική. Και στην πραγματικότητα δεν συμβαίνουν πολλά από όσα η εκάστοτε κυβέρνηση, αλλά και αξιωματική αντιπολίτευση εξαγγέλλει.

Όπως και η προηγούμενη, έτσι και αυτή η κυβέρνηση στα λόγια μας φέρνει την ανάπτυξη και μειώνει την ανεργία. Στην πράξη δεν γίνεται τίποτα άξιο λόγου που να βελτιώνει την καθημερινότητα του μέσου πολίτη. Αντιθέτως, ψηφίζονται ολοένα και πιο επώδυνα μέτρα, παρά τις δηλώσεις του πρωθυπουργού “ούτε βήμα πέρα από αυτά που συμφωνήσαμε τον Ιούλιο (2015)”. Με άλλα λόγια, έχουμε συνέχιση της ακραίας λιτότητας, ανεργία, φτώχεια, απόγνωση και εγκατάλειψη της χώρας από το μορφωμένο δυναμικό της που αναζητά την τύχη του εκτός συνόρων.

Επειδή και η κυβέρνηση Τσίπρα προφανώς δεν έχει σε πολύ υπόληψη τους πολίτες, δεν φροντίζει να αλλάζει ούτε καν το επικοινωνιακό περιτύλιγμα. Συχνά-πυκνά αντιγράφει κανονικά την κυβέρνηση Σαμαρά, η οποία με τη σειρά αντέγραφε την κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου. Τον Μάιο του 2014 ο Αντώνης Σαμαράς είχε παρουσιάσει στο Μουσείο Μπενάκη το δικό του σχέδιο για την ανάπτυξη με τον τίτλο «Σχέδιο Ελλάδα 2021». Τον ίδιο τίτλο χρησιμοποίησε δύο χρόνια αργότερα σε αντίστοιχη εκδήλωση στο Μουσείο της Ακρόπολης ο Αλέξης Τσίπρας.

Όσο κι αν υποτιμούν, όμως, τους πολίτες, οι ανούσιες εύκολες ρητορείες πλέον δεν πείθουν. Παλαιότερα ίσχυε το δόγμα ότι η εμπιστοσύνη σε μια κυβέρνηση φαίνεται από τη συμπεριφορά των καταθετών, αν αφήνουν δηλαδή τις καταθέσεις τους στο τραπεζικό σύστημα της χώρας. Στις συνθήκες των capital controls υπάρχει ένα πιο ασφαλές κριτήριο για την αξιοπιστία της κυβέρνησης: είναι η μαζική φυγή των μορφωμένων νέων από τη χώρα.

Όχι μόνο δεν μειώνονται, αλλά αντιθέτως αυξάνονται ραγδαίως οι ρυθμοί εγκατάλειψης της χώρας από όλους τους νέους ανθρώπους που θεωρούν ότι έχουν προσόντα, αλλά κανένα μέλλον αν μείνουν στην Ελλάδα. Σε αντίθεση με την έξοδο από τα μνημόνια που εξαγγέλλεται διαρκώς αλλά δεν πραγματοποιείται, η μαζική έξοδος των νέων είναι πραγματική.