Η ευκαιρία του Μητσοτάκη – Ρευστό για επιβίωση φθηνά δάνεια για ανάκαμψη

«Χρειάστηκε να παλέψουμε με τους παλιούς εχθρούς της ειρήνης – τις μονοπωλιακές επιχειρήσεις και τις τράπεζες, τους κερδοσκόπους, τους ταξικούς ανταγωνιστές, τους σεχταριστές της οικονομίας, τους κερδοσκόπους του πολέμου. Είχαν αρχίσει να αντιμετωπίζουν την κυβέρνηση των ΗΠΑ ως απλό εξάρτημα των δικών τους υποθέσεων.

»Γνωρίζουμε πλέον ότι η διακυβέρνηση του οργανωμένου χρήματος είναι επικίνδυνη όσο και η διακυβέρνηση του οργανωμένου εγκλήματος. Ποτέ άλλοτε στην ιστορία μας δεν υπήρξαν οι δυνάμεις αυτές τόσο ενωμένες εναντίον ενός υποψηφίου όσο είναι σήμερα. Είναι οι δυνάμεις αυτές ομόφωνες εναντίον μου – και το μίσος τους το καλωσορίζω».

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα μπορούσε να εμπνευστεί από αυτό; Θα μπορούσε. Το ευνοούν οι συνθήκες. Την ευκαιρία την έχει. Το απόσπασμα είναι από την προεκλογική ομιλία του Φράνκλιν Ρούζβελτ μια μέρα πριν από τις εκλογές του 1936 (από το βιβλίο του Πωλ Κρούγκμαν, “Η συνείδηση ενός προοδευτικού”) και θυμίζει απόλυτα την ελληνική κατάσταση της τελευταίας εικοσαετίας. Ο Κυριάκος νέος είναι, πλούσιος είναι και δεν έχει ανάγκη από κανένα. Έχει δε μπροστά του μια ιστορική ευκαιρία, να γυρίσει την Ελλάδα από την καλή. Δεν έχει να φοβηθεί τίποτε.

Να κάνει ένα ανασχηματισμό με πρόσωπα υψηλής τεχνογνωσίας και ήθους, τώρα. Να πετάξει το κακό συναπάντημα έξω. Κι όποιος κουνηθεί να τον διαγράφει αυτοστιγμεί. Αν τολμήσουν να τον ρίξουν, θα πάρει 51% και οι δικοί του που περιφρονούν το κόμμα τους και το λαό για να κάνουν τις δουλειές τους, θα εξαφανιστούν. Αλλιώς, θα την πάθει όπως ο Αλέξης Τσίπρας και πιο σύντομα από ό,τι μπορεί να φανταστεί.

Το πρώτο που έχει να κάνει είναι να κλείσει τα αυτιά του στους δημοσκόπους του. Το δεύτερο είναι να αλλάξει επικοινωνιακή πολιτική γιατί είναι εκνευριστική και απευθύνεται σε χαζούς, εκτός εάν θεωρεί τους ψηφοφόρους και τους φορολογούμενους ηλίθιους. Το τρίτο που έχει να κάνει είναι να αφήσει τον ΣΕΒ και το ΙΟΒΕ και να πάει στην Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, που κάπου πρέπει να υπάρχει ακόμα, και στο Ινστιτούτο Εργασίας. Να τους ακούσει ο ίδιος προσωπικά και να ακούσει όλους τους βιομηχανικούς συνδέσμους που είναι εκτός ΣΕΒ (κλαδικούς συνδέσμους, ΕΒΕΑ, ΓΣΕΒΕΕ, κλ.π.), τους εξαγωγείς και τους αγρότες.

Να σωθούν οι μεγάλοι ή οι μικρομεσαίοι;

To “good will” που χτίστηκε γύρω από το όνομα της χώρας στο 3ο μνημόνιο και στη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης αποτελεί κρίσιμο πλεονέκτημα. Η διατήρηση του αξιόχρεου, από τους οίκους αξιολόγησης S&P και DBRS για την Ελλάδα είναι επίσης σημαντική. Το κρίσιμο είναι το μέγεθος της ύφεσης και υγειονομική επιβίωση του παραγωγικού ιστού με στρατηγική αναδιάρθρωση. Η ευκαιρία μοιάζει μοναδική.

Η ελληνική οικονομία μπορεί να συρρικνωθεί κατά περίπου 9% το 2020, πριν ανακάμψει το 2021 λέει ο S&P. Ο ΟΟΣΑ όμως που δεν εξυπηρετεί πελάτες έκανε λόγο για 35%. Ας δουλέψει η κυβέρνηση με το σενάριο στη μέση με 15%. Από πού, όμως, θα εξαρτηθεί στο πού θα κάτσει η μπίλια; Κυρίως, από τις επιλογές που θα κάνει η κυβέρνηση. Εκεί υπάρχουν δύο τακτικές: να σωθούν οι μεγάλοι και οι τράπεζες που έχουν τα νούμερα και φτιάχνουν την “εικόνα” και η άλλη να σωθούν οι μικρομεσαίοι και όσοι επένδυσαν το 2018-2019, δηλαδή οι πολλοί που έχουν και τη μεγάλη απασχόληση.

Αν ο Μητσοτάκης επιλέξει την πρώτη τακτική και αφήσει τους άλλους στο έλεος της κρίσης, θα δημιουργήσει τεράστιο κοινωνικό και πολιτικό πρόβλημα. Γι’ αυτό και η επιβίωση-ανάκαμψη πρέπει να ξεκινήσει από κάτω και χωρίς δάνεια, με τζάμπα χρήμα για την επιβίωση και φθηνά δάνεια για την ανάπτυξη. Στο μεταξύ υπάρχουν τρία ζωτικά μέτωπα στρατηγικής σημασίας: Ο τουρισμός, οι τράπεζες και η τεχνολογία.

Χρειάζονται λύσεις εδώ και τώρα

Για τις τράπεζες και τα κόκκινα δάνεια έχουμε κατ΄ επανάληψη εκφράσει την άποψη για οριζόντια διαγραφή των χρεών των φυσικών προσώπων (με εξαίρεση τους επαγγελματίες κακοπληρωτές που ξέρουν ποιοι είναι) και συγχώνευση των πέντε τραπεζών σε δύο. Τα λεφτά του “Ηρακλή” φτάνουν για μια τέτοια λύση, που θα δώσει απίστευτη ρευστότητα στα νοικοκυριά και η ζήτηση θα στηριχθεί ισχυρά.

Το πιο ευαίσθητο μέτωπο της επιβίωσης είναι ο τουρισμός και η εστίαση, και το πιο ευάλωτο υγειονομικά. Οι απώλειες και τα προβλήματα θα ξεπεράσουν κατά πολύ τις φαντασιώσεις του κ. Θεοχάρη. Θα επανέλθουμε αναλυτικά. Προς το παρόν όμως να θυμίσουμε τις εκτιμήσεις της Διεθνούς Ένωσης Αερομεταφορών (IATA) που, για την Ελλάδα, προβλέπει μείωση της επιβατικής κίνησης κατά 52% με απώλεια 26 εκατομμυρίων επιβατών. Αυτή θα θέσει σε κίνδυνο περισσότερες από 233.000 θέσεις εργασίας που συνδέονται με τις αερομεταφορές, με κόστος άνω των 10 δισ. δολαρίων για την ελληνική οικονομία.

Το τρίτο μέτωπο είναι η τεχνολογία. Είναι ευκαιρία να συστήσει ένα αυτόνομο στρατηγικό υπουργείο Καινοτομίας και Τεχνολογίας που θα δημιουργήσει κι έναν οργανισμό χρηματοδότησης για την απόκτηση ευρωπαϊκών και διεθνών πατεντών. Η χρηματοδότηση δημιουργίας βιομηχανικού προτύπου είναι ένα μεγάλο πρόβλημα στην ανάπτυξη εγχώριας ανταγωνιστικής τεχνολογίας. Εκεί πρέπει να δοθεί το βάρος. Σε ό,τι αφορά το ευρωπαϊκό μέτωπο, μπορεί να πείσει τον Μακρόν να διαβεί τον Ρουβίκωνα και να κάνει τη ρήξη με το Βερολίνο. Αν όχι τώρα, πότε;