Η “φωτιά”, οι από πάνω και οι από κάτω

του Μένιου Τασιόπουλου  – 

Οι ψηφοφόροι της Κεντροαριστεράς εξέλεξαν αρχηγό, αλλά οι τρομοκράτες είχαν προηγουμένως φροντίσει να δώσουν το δικό τους παρόν με καλάσνικοφ στα κεντρικά γραφεία του ΠΑΣΟΚ στη Χαριλάου Τρικούπη. Η ενέργεια είχε υπογραφή αφού το όπλο που κροτάλισε εναντίον της αστυνομικής φρουράς του κτιρίου στη Χαριλάου Τρικούπη είχε χρησιμοποιηθεί και κατά το πρόσφατο παρελθόν σε ενέργειες ενάντια στο κτίριο των γραφείων του ΠΑΣΟΚ, αλλά και ενάντια στην πρεσβεία του Μεξικού.

Το χτύπημα το υπογράφει η «Επαναστατική Αυτοάμυνα», μια ένοπλη εν λειτουργία τρομοκρατική οργάνωση. Το ΠΑΣΟΚ και τα σχήματα της Κεντροαριστεράς μπορεί να μην έχουν πλέον την ιδιαίτερη επιρροή που είχαν στο εκλογικό σώμα, αλλά παραμένουν σημαντικό μέρος του πολιτικού συστήματος.

Στη δύσκολη σημερινή φάση, η Ελλάδα έχει απόλυτη ανάγκη από σταθερότητα. Τα επόμενα χρόνια θα λάβουν χώρα –εκ του Συντάγματος– διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις. Η εφαρμογή, μάλιστα, της απλής αναλογικής στις μεθεπόμενες εκλογές θα ενθαρρύνει τη διασπορά των ψήφων σε περισσότερα κόμματα.

Εάν αυτό συμβεί οι κυβερνήσεις συνασπισμού θα καταστούν κανόνας και μάλιστα πιθανόν να είναι τρικομματικές. Από το 2011, άλλωστε, η Ελλάδα έχει κυβερνήσεις συνεργασίας, αφήνοντας πίσω την ιστορική περίοδο των αυτοδύναμων μονοκομματικών κυβερνήσεων.

Απόγνωση και οργή

Το στρατηγικό στοίχημα στην παρούσα φάση για τις ελίτ που διευθύνουν τη χώρα είναι ο προσδιορισμός του χαρακτήρα και της δομής της Ελλάδας στο προσεχές μέλλον. Η παρατεταμένη αμηχανία του συστήματος διακυβέρνησης δεν μπορεί να διατηρηθεί για πολύ. Μέσα στα επόμενα χρόνια ή θα πάμε σε δομική ανασυγκρότηση, ή θα εγγραφεί στην ατζέντα η κοινωνική έκρηξη.

Η Ελλάδα χρειάζεται παραγωγή για να παραχθεί πλούτος και να διαχυθεί η ευημερία στην κοινωνία. Οποιαδήποτε αποσταθεροποίηση και εσωτερική σύγκρουση εμφυλιακού χαρακτήρα θα ήταν μοιραία. Μικρά σε έκταση και επιπτώσεις γεγονότα, όπως το τρομοκρατικό πλήγμα ενάντια στην αστυνομική φρουρά στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ έχουν στόχο να οδηγήσουν σε απροσδιόριστες εντάσεις.

Πέραν του μισθού και των μικροσυμφερόντων του, ο πολιτικός κόσμος πρέπει να σκύψει με προσοχή και να εκτιμήσει σοβαρά τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει η απαξία, με την οποία τον αντιμετωπίζουν οι πολίτες. Στην κοινωνία επικρατεί απόγνωση και οργή για όσα συμβαίνουν. Τόσο οι πολιτικοί όσο και οι οικονομικές ελίτ δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι εάν πάρει φωτιά το “δάσος” θα καούν και οι από πάνω και όχι μόνο οι από κάτω…