Η κατάρρευση του πολιτικού κατεστημένου

Οπότε η προτίμηση στη Ζωή Κωνσταντοπούλου, που δεν έχει κόμμα με όργανα και καταστατικό, αλλά μόνη της και όλοι τους, δίνει αγωνιστικές παραστάσεις στη Βουλή, είναι σε μεγάλο βαθμό εξηγήσιμη. Ίσως να μην διαρκέσει ως τις επόμενες κάλπες, για την ώρα όμως προκύπτει ως η ισχυρότερη επιλογή διαμαρτυρίας προς το πολιτικό κατεστημένο.

Και η οργή της κοινωνίας απέναντι στην ανάλγητη κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, όπως μεγαλοπρεπώς προκύπτει από τα στοιχεία και τις ευθύνες που έχει για την τραγωδία των Τεμπών, δύσκολα θα κοπάσει. Και μην αποκλειστεί το ενδεχόμενο αυτή η οργή να μεγαλώσει και να ανατρέψει κάθε υπολογισμό.

Κατά σειρά λοιπόν στην πρόθεση ψήφου της συγκεκριμένης δημοσκόπησης  είχαμε ΝΔ 25,8%, Πλεύση Ελευθερίας 15,2%, ΠΑΣΟΚ 13,1%, Ελληνική Λύση 10%, ΚΚΕ 9,6%, ΣΥΡΙΖΑ 5%, Κίνημα Δημοκρατίας 4,2%, ΜεΡΑ 3,6%, ενώ οι αποχωρήσαντες από τον ΣΥΡΙΖΑ επειδή έχασαν από τον Κασσελάκη και έστησαν δικό τους κόμμα, τη Νέα Αριστερά, παραμένουν καθηλωμένοι και «τιμωρημένοι» από το εκλογικό κοινό στο 1,3% χωρίς να τολμούν αυτοκριτική για τους λόγους αυτής της περιθωριοποίησης.

Η περίπτωση Ανδρουλάκη-Τσίπρα

Στο ΠΑΣΟΚ είναι πλέον πασιφανές πως ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν διαθέτει ηγετικά προσόντα για να προσδώσει δυναμική εναλλακτικής λύσης στο κόμμα του, που σε μεγάλο βαθμό είναι υπονομευμένο από το σύστημα που ανέδειξε και στήριξε τον Μητσοτάκη για να κλείσει η αριστερή παρένθεση.

Όταν μάλιστα πρόσφατα η Διαμαντοπούλου και ο Κωνσταντινόπουλος πήγαν κόντρα στον πρόεδρο που δήλωνε ότι δεν εμπιστεύεται της Δικαιοσύνη και βγήκαν δημόσια να δηλώσουν την αντίθεσή τους (!) αυτός το κατάπιε χωρίς να βγάλει κιχ! Και επιπλέον τώρα βλέπουμε να επιστρέφει ο Σταύρος Μπένος πρώην συνεργαζόμενος με τον Μητσοτάκη, επειδή δεν έχει μέλλον στη αποδυναμωμένη ΝΔ. Ο Ανδρουλάκης περίμενε ότι αργά η γρήγορα θα εισπράξει την ψήφο διαμαρτυρίας χωρίς να κάνει τίποτα. Αποδεικνύεται λάθος.

Ο ΣΥΡΙΖΑ μετά το τριπλό πραξικόπημα, με αποκορύφωμα το συνέδριο παρωδία στο μπουζουξίδικο, όπου ανέτρεψαν τον δημοκρατικά εκλεγμένο πρόεδρο Στέφανο Κασσελάκη, είναι αδύνατον να συγχωρεθεί από το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας και ειδικά εκείνου του μεγάλου σώματος που τον είχε φτάσει ως το 36% και τον έκανε κυβέρνηση. Τα όποια σχέδια του Αλέξη Τσίπρα να πρωταγωνιστήσει σε συμμαχία των προοδευτικών δυνάμεων, δύσκολα θα αποδώσουν πλέον, καθώς ο ίδιος μετείχε και αποδέχτηκε το πραξικόπημα κατά του Κασσελάκη.

Η απουσία του από τη Βουλή κατά τη διάρκεια συζήτησης της πρότασης μομφής, δημιουργεί σοβαρές αμφιβολίες για την επιτυχία των όποιων σχεδίων είχε κάνει. Άλλωστε ότι έχει απομείνει από τον παλαιό ΣΥΡΙΖΑ δεν πλησιάζει αθροιστικά σε όλες τις μετρήσεις ούτε το 7%. Η φίρμα είναι πλέον αποκρουστική και κανείς δεν πρόκειται να εμπιστευτεί ως αξιόπιστη δύναμη με τόσο φθαρμένα υλικά, άσε που δεν αποκλείεται και νέα διάσπαση, με τον Πολάκη να διαχωρίζει σε κάθε ευκαιρία τη θέση του.

Κασσελάκης και Κωνσταντοπούλου

Το Κίνημα Δημοκρατίας του Κασσελάκη πληρώνει την αδυναμία συγκρότησης κοινοβουλευτικής ομάδας, αφού βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που διαβεβαίωναν ότι θα ακολουθήσουν, δείλιασαν θεωρώντας ότι μένοντας, ή βρίσκοντας καταφύγιο στο ΠΑΣΟΚ έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να επανεκλεγούν.

Έτσι το Κίνημα Δημοκρατίας στερήθηκε μεγάλό μέρος της προβολής από τις συνεδριάσεις του Κοινοβουλίου, χώρο τον οποίο αξιοποίησε κατά κύριο λόγο η Ζωή Κωνσταντοπούλου και ο Βελόπουλος, με πιασάρικο λαϊκίστικό λόγο. Στο τέλος του μήνα ολοκληρώνεται η συγκρότηση του Κινήματος Δημοκρατίας σε κόμμα. Πολλά μπορούν να αλλάξουν, ειδικά τώρα που τα παλαιά σχήματα συνεχίζουν απογοητεύουν. Ίδωμεν.

Αρκετοί στην κυβέρνηση θεωρούν πως η συγκεκριμένη δημοσκόπηση είναι βολική διότι δεν προκύπτει κόμμα ικανό να κυβερνήσει. Θεωρητικά φαίνεται λογικό καθώς η αυτοδυναμία είναι πλέον άπιαστο όνειρο. Πλην όμως, υποτιμούν -ακόμα- την οργή της κοινωνίας και ειδικά των νέων που με την Μητσοτάκη στην ηγεσία και τον σκληρό δεξιό Τασούλα στην προεδρία της Δημοκρατίας, που «μπάζωνε» από τη θέση του προέδρου της Βουλής,  κάθε στοιχείο για τα Τέμπη, αυτή η οργή,  δύσκολα θα κοπάσει. Και η συνταγή του ανασχηματισμού από τον πρωθυπουργό, για να κερδίσει χρόνο, δεν μπορεί πλέον να αλλάξει το πολιτικό κλίμα.