Η κάθοδος των “ενενήντα”

Απευθύνουμε εμείς οι “ενενήντα” την έκκληση σε δύο πρώην Πρωθυπουργούς, τον Κώστα Καραμανλή και τον Αντώνη Σαμαρά που υπηρέτησαν την χώρα με ανιδιοτέλεια και πατριωτισμό. Με όλες μου τις δυνάμεις έχω υπερασπισθεί την χώρα ως δημόσιος λειτουργός επί 36 έτη, από τις τάξεις της Διπλωματικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Εξωτερικών, του Υπουργείου που είναι ταγμένο να υπερασπίζεται σε καθημερινή βάση το εθνικό συμφέρον. Ουδέποτε στην υπηρεσιακή μου διαδρομή έχω δει την πατρίδα μου τόσο διπλωματικά απομονωμένη και τόσο στρατιωτικά αδύναμη!

Μετά τον εθνικό ακρωτηριασμό που υπέστη η Ελλάς στην Κύπρο τον Ιούλιο του 1974, επαπειλείται σήμερα νέα απώλεια όχι μόνο κυριαρχικών δικαιωμάτων, αλλά και εθνικής κυριαρχίας. Αποτροπή της απειλής δεν υφίσταται. Πρωτίστως διότι οι κυβερνώντες έχουν δώσει διαπιστευτήρια απροθυμίας και ανικανότητας να χρησιμοποιήσουν τα –διαρκώς ανεπαρκέστερα και λιγότερα– στρατιωτικά μέσα που διαθέτει η χώρα σε λειτουργική κατάσταση. Υποστηρίζω ότι δεν θα υπάρξει έγκαιρη εντολή να αντιταχθεί άμυνα στην κατάληψη ελληνικού εδάφους από την Τουρκία, όποτε αυτή κρίνει πως είναι η κατάλληλη συγκυρία. Δεν θα την δώσουν αυτοί που βαυκαλίζονται ότι ασπίδα της χώρας δεν είναι ο λαός της και οι Ένοπλές του Δυνάμεις αλλά το διεθνές δίκαιο και η συμμετοχή στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ.

Στις τρέχουσες πολεμικές συγκρούσεις (Ουκρανία, Συρία, Ιράν) εξαπολύονται κατά κόρον προληπτικά στρατιωτικά πλήγματα που δημιουργούν πολιτικά τετελεσμένα. Οι ίδιες οι ΗΠΑ μετέρχονται και νομιμοποιούν αυτή την πρακτική. Τί είδους προστασία έχει οικοδομήσει η χώρα μας για να αντιμετωπίσει αντίστοιχο τουρκικό εγχείρημα; Τους θόλους που εξαγγέλλει ο Υπουργός Άμυνας και οι οποίοι απεδείχθησαν αναποτελεσματικοί στο Ισραήλ; Τις φρεγάτες που ακόμη δεν έχουμε παραλάβει, είτε τελούν υπό κατασκευήν; Καταντήσαμε να συνυπολογίζουμε και συστήματα που δεν έχουμε καν παραγγείλει (π.χ. 4η Belharra, F-35, Ιron dome)!

Οι “ενενήντα” και η πρόκληση

Στην Αθήνα δεν υπάρχει επί επτά μήνες Αμερικανός Πρέσβυς. O δε Πρόεδρος Τραμπ απαξιεί μια τυπική έστω χειραψία στα διεθνή fora με τον Έλληνα πρωθυπουργό. Την ίδια στιγμή, η προσωπική σχέση Τραμπ-Ερντογάν είναι εγκάρδια και ουσιαστική, ενώ η τουρκική πολεμική βιομηχανία θεωρείται ζωτική από τις χώρες της ΕΕ για την αντι-ρωσική τους εκστρατεία. Παράλληλα, η Διακήρυξη των Αθηνών ακυρώνει κάθε διπλωματική δυνατότητα να πείσουμε τους συγκατοίκους μας στη “σωστή πλευρά της Ιστορίας” ότι η “Γαλάζια Πατρίδα” της Τουρκίας συνιστά καίρια απειλή για την Ελλάδα. Έχουμε, κοντολογίς, απομείνει μόνοι, με περιορισμένα όπλα και κυρίως χωρίς κυβέρνηση με πολιτική βούληση να υπερασπιστεί την πατρίδα!

Ποιος θα συμμαχήσει με μια Ελλάδα που αρνείται να αμυνθεί; Ποιος θα συμμαχήσει με μια Ελλάδα που πανηγυρικά κατοχυρώνεται ως πρωταθλήτρια χώρα της συστημικής διαφθοράς στην ΕΕ; Ως χώρα όπου οι Υπουργοί εγκληματούν ατιμωρητί και σε κοινή θέα, όπου για τους 57 νεκρούς των Τεμπών θα δικασθεί ο σταθμάρχης, όπου οι εκλογές χειραγωγούνται μέσω της μαζικής αποχής και της εξαγοράς αυτών που προσέρχονται στην κάλπη με ευρωπαϊκές επιδοτήσεις. Τί είδους διπλωματία μπορεί να ασκήσει μια τέτοια χώρα; Την διπλωματία των τεμενάδων και της αποδοχής των ραπισμάτων, ακόμη και από τον Χαφτάρ!

Για πολλούς εξεγερμένους του διαδικτύου, οι δύο πρώην Πρωθυπουργοί είναι φθαρμένοι, έχουν κάνει μύρια ασυγχώρητα λάθη όπως ο ΕΝΦΙΑ, «άνοιξαν τα σύνορα στο Αλβαναριό» κοκ! Επιμένω ότι μόνον αυτοί μπορούν να πλήξουν θανάσιμα και να γκρεμίσουν το σημερινό καθεστώς. Προφανώς δεν θα το κάνουν με εργολαβία, κατ` ανάθεσιν από όσους ματώνουν στο πληκτρολόγιο και παθαίνουν κράμπες στον καναπέ τους! Θα το κάνουν στηριζόμενοι από τους “ενενήντα” και τους πολύ περισσότερους που συμμερίζονται την έκκλησή μας. Ο στόχος δεν είναι η κάθαρση και αναγέννηση της ΝΔ. Το συγκεκριμένο κομματικό μόρφωμα αμετάκλητα πορεύεται στο τέλος του, όπως ακριβώς συνέβη με την ιταλική Χριστιανοδημοκρατία που δια παντός βυθίστηκε, αξεδιάλυτα σφιχταγκαλιασμένη με πολλαπλά εγκληματικά δίκτυα.

Ο στόχος των “ενενήντα” είναι η διαφύλαξη της ακεραιότητας της χώρας, αλλά και η αναγέννησή της. Κι αυτό σημαίνει ξερίζωμα της διαφθοράς από την πολιτική σκηνή, από τους κόλπους της κρατικής μηχανής, της Δικαιοσύνης μη εξαιρουμένης. Σημαίνει αποκατάσταση της λειτουργίας των θεσμών, το τέλος της ατιμωρησίας. Σημαίνει την άσκηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, σημαίνει την ραγδαία ενδογενή οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας με στήριγμα τους σημαντικούς πόρους που προσφέρει η εξόρυξη των υδρογονανθράκων και του λοιπού ορυκτού πλούτου της χώρας. Σ` αυτό το τιτάνιο κυριολεκτικά έργο καλούμε τους δύο πρώην πρωθυπουργούς να μας συνδράμουν.

Πρόκειται για έργο που υπερβαίνει όχι μόνον τις δυνατότητες αλλά και ίσως και τις προβλέψεις όσων τολμήσουν να το αναλάβουν. Προφανώς δεν είναι δουλειά για τους ex cathedra ιεροκήρυκες της πολιτικής, ιατρο-φιλοσόφους, πολιτικούς στοχαστές και λοιπούς αναμάρτητους. Είναι δουλειά για τους ανθρώπους της πράξης, δουλειά για όσους θέλουν να συν-στρατευθούν, να διακινδυνεύσουν, να μάθουν από τα λάθη τους και ενδεχομένως να αποτύχουν, αλλά πάντως να προσπαθήσουν. Όσοι, συνεπώς, αντέχουν την δοκιμασία της καμίνου, δεν έχουν παρά να κατέβουν από τις κερκίδες στον στίβο!