Η πρώτη ταφή του Αντώνη Τρίτση

Χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα. Όχι, δεν εννοώ αυτό που έγινε στο Μάτι, αλλά αυτό που γίνεται τρεις μέρες μετά το γεγονός, δηλαδή μετά το τριήμερο πένθος. Η πενθούσα, μαζί με όλους αντιπολίτευση, σκούπισε τα δάκρυά της και πέρασε στην επίθεση. Όχι πως δεν υπάρχει πεδίο κριτικής. Μόνο που αυτή η ρημάδα η κριτική, ειδικά όταν αφορά τόσους νεκρούς, απαιτεί υπευθυνότητα, μνήμη, στοιχεία και τεκμηρίωση.

«Είναι επικίνδυνοι πρέπει να φύγουν, δεν έχουν τσίπα, άφησαν τους ανθρώπους να πεθάνουν» κραύγασε (κυριολεκτικά) η κ. Φώφη Γεννηματά, ενώ ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης βρήκε ότι, εάν οι πυρόπληκτοι φορούσαν μακρυμάνικο βρεγμένο μπλουζάκι, δεν θα είχαν καεί! Ο βιασμός του φυσικού περιβάλλοντος με χιλιάδες αυθαίρετα κτίσματα, χωρίς υποδομές, δεν θεωρήθηκε πρωτευούσης σημασίας ζήτημα. Ας είναι.

Ο νόμος Τρίτση του 1983

Με αφορμή όμως αυτό, έψαξα πίσω στο παρελθόν και έφτασα στο 1983 όταν το «φρέσκο» ΠΑΣΟΚ τολμούσε. Και τότε, λοιπόν, ένας από τους πλέον οραματιστές πολεοδόμους, ο υπουργός Χωροταξίας Οικισμού και Περιβάλλοντος, Αντώνης Τρίτσης κατέθεσε στις 14 Μαρτίου του 1983 το Νόμο 1337/1983 (ΦΕΚ Α/33/1983). Εκεί διαβάζουμε:

1. Αναστέλλεται η κατεδάφιση των αυθαιρέτων κτισμάτων που έχουν ανεγερθεί μέχρι 31.1.1983. “Η αναστολή ισχύει μέχρις ότου κριθεί η οριστική διατήρηση ή μη κάθε συγκεκριμένου αυθαιρέτου“.
2. Δεν υπάγονται στις διατάξεις της προηγουμένης παραγράφου και κατεδαφίζονται κατά τις ισχύουσες διατάξεις τα κτίσματα που βρίσκονται: Σε κοινόχρηστους χώρους της πόλης (οδούς, πλατείες κλπ.), μέσα στη ζώνη ασφαλείας των διεθνών, εθνικών, επαρχιακών και δημοτικών ή κοινοτικών οδών, μέσα στον αιγιαλό και τη Ζώνη Παραλίας, σε δημόσια κτήματα, σε δασικές ή αναδασωτέες εκτάσεις, σε αρχαιολογικούς χώρους και σε ρέματα.
3. Τα αυθαίρετα κτίσματα ή κατασκευές εν γένει που ανεγείρονται μετά την 31.1.1983 εντός ή εκτός εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων ή οικισμών που υπάρχουν πριν από το έτος 1923… κατεδαφίζονται υποχρεωτικά από τους κυρίους ή συγκυρίους τους, έστω και αν έχει αποπερατωθεί η κατασκευή, ή αν το κτίσμα κατοικείται ή χρησιμοποιείται με οποιοδήποτε τρόπο.

Προστασία ακτών

1. Από την έναρξη της ισχύος του νόμου αυτού σε περιοχές εκτός εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων ή οικισμών προ του 1923 και σε ζώνη πλάτους 500 μ. από την ακτή ή την όχθη δημόσιων λιμνών δεν επιτρέπονται οι περιφράξεις. Επίσης από την έναρξη της ισχύος του νόμου αυτού στις πιο πάνω περιοχές είναι δυνατό με απόφαση της αρμόδιας πολεοδομικής υπηρεσίας να επιβληθεί η διακοπή των εργασιών κάθε είδους περίφραξης. Καθώς επίσης να επιβληθεί και η κατεδάφιση περιφράξεων που έχουν τελειώσει, εφόσον οι περιφράξεις αυτές παρεμποδίζουν την πρόσβαση προς την ακτή ή την όχθη δημόσιας λίμνης και στο μέτρο που η διακοπή ή η κατεδάφιση εξυπηρετεί την πρόσβαση αυτή ή που συμβάλλει στην προστασία του περιβάλλοντος

2. Οι κάτοχοι ή οι οπωσδήποτε χρησιμοποιούντες κτίσματα ή άλλες εγκαταστάσεις που έχουν ανεγερθεί στον αιγιαλό… αποβάλλονται εντός 6 μηνών από τη δημοσίευση του παρόντος, χωρίς καμία αξίωση αποζημίωσης.

Δρόμοι προς τις ακτές

1. Επιτρέπεται για δημόσια ωφέλεια ή απαλλοτρίωση ιδιοκτησιών για τη δημιουργία οδών προσπέλασης προς την παραλία και τον αιγιαλό, καθώς και των αναγκαίων χώρων στάθμευσης οχημάτων.

2. Οι κατά την προηγούμενη παράγραφο οδοί προσπέλασης δημιουργούνται σύμφωνα με γενικότερο σχεδιασμό που καταρτίζεται από τις αρμόδιες Νομαρχιακές Υπηρεσίες του Υπουργείου Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος και διαμορφώνονται ως πεζόδρομοι, χωρίς να αποκλείεται σε ορισμένες πρόσφορες θέσεις η διαμόρφωση οδών και χώρων στάθμευσης για τροχοφόρα, σύμφωνα με τα οριζόμενα με την πράξη κήρυξης της απαλλοτρίωσης, μέσα στα πλαίσια του παραπάνω σχεδιασμού.

Στην πράξη

Δεν ξέρω αν θέλετε να γελάσετε ή να κλάψετε, αφού τίποτα από όσα προέβλεπε αυτός ο νόμος δεν εφαρμόστηκε. Η προσαρμογή-συνδιαλλαγή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ με τα οργανωμένα συμφέροντα και το πελατειακό σύστημα έθαψε το νόμο Τρίτση.

Ουδείς λοιπόν από όσους ανέχτηκαν και εξέθρεψαν το συγκεκριμένο σύστημα δεν δικαιούται να κουνάει το δάκτυλο, αν πρώτα δεν απολογηθεί, αν δεν δώσει εξηγήσεις, γιατί εκείνος ο νόμος εξαφανίστηκε. Και τότε, η σημερινή πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ ήταν 19 ετών φοιτήτρια, που σημαίνει ότι γνώριζε γραφή και ανάγνωση, ενώ ο χώρος αποθήκευσης στη μνήμη της, απείχε πολύ από το να έχει γεμίσει. Όσο για το Κυριάκο, αυτός ήταν κάτω από 17 ετών και δεν τον ένοιαζε, όπως δεν ένοιαζε κανέναν και από τους μεγαλύτερους του πολιτικού προσωπικού, με εξαίρεση τον Αντώνη Τρίτση. Είναι θέμα δικαιοσύνης.