Η στασιμότητα φέρνει γκρίνιες στο ΠΑΣΟΚ – Υπό πίεση ο Ανδρουλάκης

Παρόλα αυτά το ΠΑΣΟΚ που έγινε αξιωματική αντιπολίτευση – εξαιτίας της τρίτης διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ μετά το 2023 – παραμένει σε χαμηλά δημοσκοπικά ποσοστά και σύμφωνα με ορισμένες δημοσκοπήσεις χάνει έδαφος. Εάν είχε ρεύμα στην κοινωνία, με προοπτική πρώτου κόμματος, είναι βέβαιο ότι θα γινόταν αισθητό.

Αντίθετα, από την υποχώρηση και απαξίωση της κυβέρνησης, κερδισμένα βγαίνουν τα πέραν της ΝΔ δεξιά κόμματα, η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου και η Φωνή Λογικής της Αφροδίτης Λατινοπούλου. Κερδισμένη βγαίνει και η Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου, ενώ παρά τις καίριες τοποθετήσεις της δεν κερδίζει η ΝΙΚΗ του Δημήτρη Νάτσιου, ίσως γιατί δεν καταφέρνει να διεισδύσει στην καθημερινή πολιτική και επικοινωνιακή ατζέντα. 

Μέσα από αυτό το πρίσμα στην πρόσφατη Κεντρική Πολιτική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ, καταγράφηκε αφενός το αδιέξοδο της στρατηγικής Ανδρουλάκη – εάν στόχος είναι η διεκδίκηση της εξουσίας – και αφετέρου η διαμετρικά αντίθετη άποψη του Χάρη Δούκα που συνιστά εφ’ όλης της ύλης αμφισβήτηση της ηγεσίας. Ο άλλοτε συνυποψήφιος για την ηγεσία και νυν δήμαρχος Αθηναίων, προτείνει ένα συνολικά διαφορετικό μοντέλο για την αντιπολιτευτική και πολιτική δράση του κόμματος.

Χωρίς δυναμική το ΠΑΣΟΚ

Στην ομιλία του ο Νίκος Ανδρουλάκης κατηγόρησε τον Κυριάκο Μητσοτάκη σαν «ενορχηστρωτή της συγκάλυψης των Τεμπών», επέμεινε στο βάσιμο της Προανακριτικής για τον Τριαντόπουλο, αλλά δεν έκανε καμία αναφορά στο ενδεχόμενο κατάθεσης πρότασης μομφής. Επίσης δεν έκανε καμία νύξη για συνεργασία των κεντροαριστερών δυνάμεων.

Κατέγραψε τις αποσπασματικές αντιπολιτευτικές κινήσεις του ΠΑΣΟΚ που ασκούν πίεση στην κυβέρνηση σε επιμέρους θέματα. Πρόκειται για την τακτική που έχει χαρακτηρίσει σαν «παραγωγική αντιπολίτευση». Βεβαίως αντιπαρήλθε ότι με την «παραγωγική αντιπολίτευση» το ΠΑΣΟΚ μένει κολλημένο σε χαμηλά δημοσκοπικά ποσοστά και δεν δημιουργεί δυναμική. Γενικότερα όποτε το ΠΑΣΟΚ φτάνει σε σημείο μετωπικής αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση – έγινε με την Προεδρία της Δημοκρατίας και στην συνέχεια με τα Τέμπη –  ο Ανδρουλάκης αναδιπλώνεται ρίχνοντας τους τόνους. 

Ο Χάρης Δούκας αντίθετα με τον Νίκο Ανδρουλάκη πρότεινε κατάθεση πρότασης μομφής για τα Τέμπη ως έκφραση του αιτήματος για “εκλογές εδώ και τώρα”. Επισήμανε ότι παρότι η κυβέρνηση υποχωρεί, ευνοημένα βγαίνουν τα δεξιά κόμματα και όχι το ΠΑΣΟΚ. Σημείωσε ότι οι προτάσεις που αποδέχεται ή που μπορεί να αποδεχθεί η κυβέρνηση – θέμα στο οποίο εστιάζει συνεχώς ο Ανδρουλάκης, κάνοντας λόγο για “παραγωγική αντιπολίτευση” – κάνουν το ΠΑΣΟΚ μία καλύτερη ΝΔ. Τέλος, ενώ ο Ανδρουλάκης μιλά για αυτόνομη πορεία ο Δούκας πρότεινε σαφώς προσεγγίσεις και ή δυνατόν συμπόρευση με τις δυνάμεις στο αριστερό φάσμα.

Όπως το συμπύκνωσε στην ομιλία του: «Δεν είναι στόχος μας ο εξωραϊσμός της βαθιά συντηρητικής πολιτικής της ΝΔ. Δεν πείθουμε έτσι. Ούτε κερδίζουμε όταν εκφράζουμε την ικανοποίηση μας γιατί αποδέχθηκαν οι υπουργοί κάποια αυτονόητη πρόταση μας. Αν η κυβέρνηση αποδέχεται με ευκολία τις προτάσεις σου, σημαίνει ότι δεν έχεις εναλλακτική πολιτική, ότι κινδυνεύεις να βρεθείς στο ίδιο μήκος κύματος. Δεν μπορεί να εγκλωβιζόμαστε σε μια διορθωτική αντιπολιτευτική λειτουργία ,που δεν αλλάζει τις πολιτικές προτεραιότητες, που δεν θέτει στρατηγικά διλήμματα». Πιο επιγραμματικά «δεν είμαστε η “καλύτερη εκδοχή της ΝΔ”. Μια εξευγενισμένη ΝΔ. Δεν είμαστε η “ευγενέστερη εκδοχή” αυτού του συστήματος». 

Η Άννα Διαμαντοπούλου μιλάει για συνθέσεις και συνεργασίες, αλλά εννοεί προφανώς με τις δυνάμεις δεξιά του ΠΑΣΟΚ που φεύγουν από την ΝΔ του Μητσοτάκη και όχι φυσικά για κεντροαριστερές πρωτοβουλίες. Ο Παύλος Γερουλάνος εμφανίζει νομιμοφροσύνη στον πρόεδρο του κόμματος, προβάλλοντας την αμφίπλευρη διεύρυνση και προτάσσει ότι δεν υπάρχει κανένα περιθώριο συνεργασίας με τη ΝΔ. 

Οι τοποθετήσεις των κορυφαίων έχουν την σημασία τους αλλά πέραν του Δούκα δεν αμφισβητούν το μοντέλο του Ανδρουλάκη που, εκ του αποτελέσματος, κρατά σε χαμηλή πτήση το ΠΑΣΟΚ. Το ερώτημα που προκύπτει είναι εάν ακόμη και τώρα, σε συνθήκες γενικευμένης αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης το ΠΑΣΟΚ δεν προβάλλει ως η διάδοχη κατάσταση πότε; Η προβολή, ότι εφόσον παραμείνει στην κυβέρνηση η ΝΔ χάνοντας συνεχώς έδαφος, κάποια στιγμή οι ψηφοφόροι θα στραφούν στο ΠΑΣΟΚ σαν μία εξευγενισμένη μορφή διαχείρισης του συστήματος, μπορεί να πείσει τους ολιγάρχες και τα μίντια, αλλά είναι αμφίβολο εάν ακόμη κι έτσι κάνει πλειοψηφική δύναμη στην κοινωνία το ΠΑΣΟΚ.