Η τακτική του Τσίπρα για τη μάχη της 25ης Ιουνίου

Η Δυτική Αθήνα και το Ρέθυμνο είναι οι εκλογικές περιφέρειες που επιλέγει να είναι υποψήφιος ο Αλέξης Τσίπρας για τις εκλογές της 25ης Ιουνίου, πέρα από την Α’ Πειραιά όπου εξελέγη στις εκλογές της 21ης Μαΐου. Η Κρήτη είναι ίσως η σημαντικότερη απώλεια για τον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Μαΐου. Από προπύργιο του ΣΥΡΙΖΑ έγινε ολόκληρη μπλε, για πρώτη φορά.

Παρομοίως ισχυρό σοκ ήταν και η καθίζηση του κόμματος στη Δυτική Αθήνα, όπου υποτίθεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ισχυρός και “γειωμένος” με τα λαϊκά στρώματα και την χαμηλότερη μεσαία τάξη. Σύμφωνα με πληροφορίες από την Κουμουνδούρου, με την επιλογή του Ρεθύμνου ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στέλνει μήνυμα ενότητας στο εσωτερικό του κόμματος και παράλληλα στηρίζει την εκλογή του Ανδρέα Ξανθού. Ταυτόχρονα, συμβολική κίνηση αποτελεί η προσωπική του συμμετοχή στη μάχη της Κρήτης. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, ο Αλέξης Τσίπρας σχεδιάζει να μεταβεί στην Κρήτη για ένα τριήμερο, καθώς και άλλη μια φορά για τη τελική συγκέντρωση την τελευταία εβδομάδα.

Ισχυρό συμβολισμό –πάντα σύμφωνα με την Κουμουνδούρου– έχει η επιλογή του Αλέξη Τσίπρα να επιλέξει, πέραν της Α’ Πειραιά, τον Δυτικό τομέα της Αθήνας, μια λαϊκή περιοχή που παραδοσιακά αποτελούσε τη κυρία δεξαμενή του ΣΥΡΙΖΑ και την οποία τώρα επιχειρεί να επαναπροσεγγίσει. Είναι εμφανές ότι ο Τσίπρας έχει αλλάξει την προεκλογική του τακτική και έχει προσαρμόσει το ύφος και την ρητορική των εμφανίσεών του στις συνθήκες που διαμόρφωσε το αποτέλεσμα της 21ης Μαΐου.

Παρά όμως τις πυρετώδεις προσπάθειες το αποτέλεσμα δεν έχει αποκωδικοποιηθεί, ή τουλάχιστον όχι πλήρως. Ο Τσίπρας αναγνωρίζει μεν τις ευθύνες, αποδοκιμάζει απερίφραστα επιθέσεις στελεχών του κατά του λαού “που ψήφισε λάθος”, ωστόσο επιμένει στις τρεις βασικές αιτίες του αποτελέσματος: Τον στρατηγικό εγκλωβισμό στην απλή αναλογική, που ακυρώθηκε από τις άλλες αριστερές δυνάμεις, την πολυφωνία, την κακή εικόνα του κόμματος και την συνολικά αρνητική στάση των συστημικών ΜΜΕ, που προσάρμοσαν την προεκλογική ατζέντα στις δυνατότητες και τις ανάγκες του Κυριάκου Μητσοτάκη και μακριά από τις επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ.

Πρόκειται για σωστές επισημάνσεις που όμως πολύ λίγο εξηγούν την λάθος στρατηγική και τις παθογένειες του ΣΥΡΙΖΑ, καθ’ όλη την διάρκεια της τετραετίας. Αυτές που εν τέλει τον αποξένωσαν από σημαντικό τμήμα ακόμη και δικών του ψηφοφόρων και έστειλαν ψηφοφόρους στον Μητσοτάκη. Η στάση των συστημικών ΜΜΕ είναι πάντα μία εύκολη δικαιολογία. Η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει εγκύψει στο θέμα και αρνείται ιδεοληπτικά να διαμορφώσει στρατηγική ενημέρωσης που να ξεπερνά, σε κάποιο βαθμό έστω, την αρνητική στάση των συστημικών ΜΜΕ. Οι κατά καιρούς αιτιάσεις του για τα ΜΜΕ εν τέλει συνιστούν ηθικολογία που λίγη σχέση έχει με τις ανάγκες της διαρκούς πολιτικής αντιπαράθεσης.

Τί επιχειρεί ο Τσίπρας

Προς το παρόν ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί τόσο με την ρητορική του, όσο και με συμβολικές κινήσεις, να πείσει ένα ποσοστό ψηφοφόρων ότι έλαβε το μήνυμα της κάλπης και ότι προσεγγίζει με νέους όρους το εκλογικό σώμα. Πέρα από τις δικές του εμφανίσεις το επιχειρεί με την εικοσαμελή Eπιτροπή του Eκλογικού Aγώνα, που εκπροσωπεί το κόμμα στην καθημερινή τηλεοπτική παρουσία και αντιπαράθεση.

Σ’ αυτήν συμμετέχουν “νέα και άφθαρτα πρόσωπα”, ενώ έχουν αποκλειστεί παλαιότερα στελέχη που θεωρείται ότι έχουν αρνητικό αντίκτυπο ή θεωρούνται και βαρίδια. Παράλληλα όλες οι “φυλές” του ΣΥΡΙΖΑ δείχνουν να έχουν συμφωνήσει ότι προέχει η εκλογική μάχη και έχουν μεταθέσει την συζήτηση για τα βαθύτερα αίτια της ήττας, αλλά και το θέμα της ηγεσίας, για μετά τις 25 Ιουνίου.

Αν και ο Αλέξης Τσίπρας στις ομιλίες του βάζει σαν στόχο την ανατροπή των συσχετισμών και την αποτροπή της παντοδυναμίας Μητσοτάκη, προβάλλοντας ότι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης απέναντι στη ΝΔ, εντούτοις είναι εμφανές ότι δίνει μία μάχη επιβίωσης, που σχετίζεται με το αν θα διατηρήσει την θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης έναντι του ΠΑΣΟΚ που έχει δυναμική ανόδου.