Ήταν νομικά δικαιολογημένη η έφοδος του FBI στην έπαυλη του Τραμπ;

Μία εκ των μεγίστων απειλών στις ΗΠΑ σήμερα, είναι η εργαλειοποίηση και πολιτικοποίηση της Δικαιοσύνης κατά παντός ανεπιθύμητου. Συμφώνως προς σφυγμομέτρηση του Ομίλου Trafalgar, τον Ιούλιο του 2022, 4 εκ των 5 ή το 80% των Αμερικανών πιστεύει, ότι το σύστημα της Δικαιοσύνης και η απονομή της εδράζονται στην τακτική των δύο μέτρων και δύο σταθμών (The Trafalgar Group, Nationwide Issues Survey – State of Justice System, July 2022). Τις επόμενες ημέρες και δη την 08.08.2022, το FBI ενήργησε έφοδο στην οικία του 45ου προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τζ. Τραμπ, εκ της υπ’ αυτού κατοχής κυβερνητικών εγγράφων διαρκούσης της θητείας του, καίτοι προστατευομένου υπό του Νόμου περί Προεδρικών Αρχείων (1978).

Έκτοτε, τα πράγματα φέρονται αγόμενα επί τα χείρω, αφού, κατά διεξαχθείσα τελευταίως σφυγμομέτρηση, του Associated Press εν συνεργασία μετά του Κέντρου Ερεύνης περί Εθνικής Γνώμης (N.O.R.C.) του Πανεπιστημίου του Σικάγο, ΜΟΝΟΝ 2 εκ των 10 ή το 19% των ερωτηθέντων ενηλίκων έχουν πολύ ή απόλυτη/πλήρη εμπιστοσύνη στο υπουργείο Δικαιοσύνης. (Half the public lacks confidence the Justice Department is handling the Hunter Biden case in a fair and non-partisan way, A.P./N.O.R.C., 14.09.2023).

Η σημερινή κρίση στην εμπιστοσύνη των Αμερικανών πολιτών στον θεσμό της Δικαιοσύνης έχει ως αιτία τις δίκες Τραμπ. Οι εν λόγω εν εκκρεμότητα δίκες αριθμούν πέντε, ήτοι τέσσερεις ποινικές και μία αστική, συγκεκριμένα, δε, η εν προκειμένω έχει ως εξής: Την 08.08.2022, κατόπιν εξουσιοδοτήσεως του υπουργού Δικαιοσύνης, Merrick Garland, το FBI ενήργησε έρευνα στην οικία του πρώην προέδρου Ντόναλντ Τραμπ. Η υπόθεση παρακολουθείται έκτοτε υπό του Δημοκρατικού ομοσπονδιακού εισαγγελέως Jack Smith.

Η έφοδος στην έπαυλη

Ως, δε, προελέχθη, η εν λόγω έρευνα δεν φέρεται δικαιολογημένη, πέραν τούτου απηχεί την τακτική των δύο μέτρων και δύο σταθμών, καθ’ ότι ουδεμία τέτοια ενέργεια διεξήχθη στις οικίες της πρώην Αμερικανίδος υπουργού Εξωτερικών Hillary Clinton –κακοδιαχείριση απορρήτων και εθνικής ασφαλείας εγγράφων – ή του συμβούλου περί Εθνικής Ασφάλειας επί προεδρίας Bill Clinton, Sandy Berger – παράνομη μεταχείριση, καταστροφή απορρήτων εγγράφων – κατά παράβαση του Νόμου περί Προεδρικών Αρχείων, καθ’ ότι μη πρόεδροι.

Εν προκειμένω, η ενδεδειγμένη διαδικασία επέτασσε την κλήτευση του προέδρου Τραμπ και δέσμευση των αρχείων τούτων δι’ αποφάσεως Σώματος Ενόρκων/Ορκωτού Δικαστηρίου. Τούτο δεν συνέβη, προς αποστέρηση των απορρεόντων της 5ης Τροπολογίας του Συντάγματος δικαιωμάτων του προέδρου Τραμπ. Επί ποινικών διαδικασιών, η 5η Τροπολογία περιορίζει την δικαιοδοσία του Κράτους. Επί της υπό κρίση υποθέσεως – αλλά και ως κατά κανόνα είθισται – το υπουργείο Δικαιοσύνης θα προσέφερε στον πρόεδρο Τραμπ “ασυλία”. Ωστόσο, το υπουργείο Δικαιοσύνης παράκαμψε την εν λόγω νομοθεσία και κατάσχε τα αρχεία, καθ’ ον δε χρόνον ο Τραμπ ευρίσκετο σε απόσταση μιλίων.

Σημειωτέον, στην έπαυλη του πρώην προέδρου (Mar-a-Lago), τα εν λόγω αρχεία ευρίσκοντο σε απόλυτη ασφάλεια. Προδήλως, η ανωτέρω έφοδος αντιβαίνει και στην 4η Τροπολογία, που απαγορεύει αναιτιολόγητη έρευνα και κατάσχεση, επιβάλλουσα την έκδοση σχετικού εντάλματος. Πάντως, η εν λόγω υπόθεση θέτει προηγούμενο δυσμενές και δια τους Δημοκρατικούς. Και όπως δηλοί ο εξέχων νομομαθής, καθηγητής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ – Δημοκρατικός – Alan Dershowitz (Dershowitz, A., Get Trump, Hot Books, 2023, σελ. 85): «Δεν μπορείς να χρησιμοποιείς νόμους δια πρώτη φορά κατά υποψηφίου προτιθέμενου να κατέβει στις εκλογές προς όφελος του εν ενεργεία προέδρου σου».

Σημειωτέον, ο νυν πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, επίσης απέσυρε, καθ’ ον χρόνον αντιπρόεδρος (!) επί διακυβερνήσεως Μπαράκ Ομπάμα και άρα παρανόμως, απόρρητα έγγραφα, αποθηκεύσας αυτά σε ανασφαλή ιδιωτικό χώρο (γκαράζ), όπερ δυσχεραίνει την υπό του υπουργού Garland δίωξη κατά του προέδρου Τραμπ και ωφελεί τον τελευταίο. Απόφαση απαλλακτική δια τον μεν και καταδικαστική δια τον δε, θα επιβεβαίωνε την χρήση των δύο μέτρων και δύο σταθμών. Και όπως διατείνεται ο καθηγητής Dershowitz, ενδεχομένη ενοχή της Clinton δεν θα έπρεπε να συγχωρεί ενοχή του προέδρου Τραμπ και αντιστρόφως (έναθ’ανωτ., σελ. 59 και 95).

Ο πλέον, όμως, σοβαρός – και λυπηρός δια την νυν αμερικανική κυβέρνηση – ισχυρισμός εις βάρος του προέδρου Τραμπ στην προκείμενη υπόθεση, εδράζεται στην επίκληση του ευρέως επικριθέντος δια την ασάφειά του, εσφαλμένως αποκαλουμένου ως τέτοιου, Νόμου περί Κατασκοπείας (Espionage Act, 1917), κυρίως εφαρμοσθέντος δια πράξεις σε βάρος του εθνικού συμφέροντος. Συγκεκριμένα, λέγεται, ότι διαρκούσης συνεντεύξεως του προέδρου Τραμπ μετά δημοσιογράφου/συγγραφέως (μαγνητοφώνηση), ο πρώτος επέδειξε στον τελευταίο έγγραφο των ανωτέρω αρχείων, λέγων καυχόμενος: «Κοιτάξτε, έχω υπό την κατοχή μου αυτά τα έγγραφα αυτά. Είναι απόρρητα. Θα μπορούσα να τα αποχαρακτηρίσω όσον ήμουν πρόεδρος, αλλά δεν το έπραξα».

Τί λέει επιφανής καθηγητής

Κατά τον καθηγητή Dershowitz (Salon, 09.06.2023), η εν λόγω υπόθεση ανήκει στον κάλαθο, πλην του σημείου τούτου – υπό τον όρο ότι ευσταθεί (απόδειξη) – όπου, όμως, ο πρόεδρος Τραμπ θα μπορούσε ν’ απαντήσει, ότι «έκανα ολίγον επίδειξη». Αυτό ανάγεται και στο γνωστό ταπεραμέντο του προέδρου Τραμπ. Κατά τα λοιπά, κατά τον Α. Dershowitz, ο Νόμος περί Κατασκοπείας ουδέν αφορά περί του αντικειμένου (κατασκοπεία). Όπως υπογραμμίζει επί άλλης ευκαιρίας (New York Post, 18.06.2923, The Daily Caller και The Western Journal, 25.06.2023):

«Επειδή διώκεται βάσει του Νόμου περί Κατασκοπείας, πολλοί το παρερμήνευσαν, πιστεύοντες πως η κατηγορία σχετίζεται μετά κατασκοπείας ή και προδοσίας. Η χρήση του όρου “κατασκοπεία” είναι άκρως άδικη δια τον Τραμπ ενώπιον του δικαστηρίου της Κοινής Γνώμης και έτι περισσότερο ζημιογόνος ενώπιον Σώματος Ενόρκων αρμοδίας δικαστικής Αρχής. Κατά συνέπεια, οι δικηγόροι του Τραμπ θα χρειασθεί να υποβάλλουν ένσταση απορρίψεως του όρου “κατασκοπεία” [motion in limine], απαγορεύουσας την χρήση τούτου υπό των εισαγγελέων, εντός και εκτός του ακροατηρίου, ιδία δε υπό των Ενόρκων. Ο όρος “κατασκοπεία” ουδεμία θέση μετά της υποθέσεως έχει, συσχετίζει δε τον Τραμπ μεθ’ ενός εκ των χειροτέρων αδικημάτων.

Οι Julius και Ethel Rosenberg εξετελέσθησαν δια κατασκοπεία. Διάφοροι κυβερνητικοί αξιωματούχοι εξέτισαν έτη επί ετών φυλακίσεως δια κατασκοπεία. Οι κατηγορούμενοι αυτοί πράγματι παρέδωσαν σε εχθρούς μας απόρρητα και άλλα σχετικά έγγραφα. Ο Τραμπ δεν πρέπει να κηλιδωθεί μετά τόσο μοχθηρής μελάνης, αλλά βάσει των υπαρχόντων στοιχείων στην δικογραφία. Αποτελεί κοινή πρακτική η υπό των προεδρευόντων απαγόρευση στους εισαγγελείς να ποιούν χρήση τέτοιων όρων ενώπιον Ενόρκων. (…) Επί ποινικών υποθέσεων, οι δικαστές οφείλουν να παραστρατούν υπέρ των δικαιωμάτων του κατηγορουμένου.

H απόκλιση της χρήσεως του όρου “κατασκοπεία” δεν είναι δύσκολος, δοθέντος πως έχει αμυδρά ή ανύπαρκτη αποδεικτική επίδραση, ενώ προσφέρει ευρύ πεδίο προκαταλήψεως και ζημίας. Το γεγονός, ότι ο ανωτέρω νόμος μνημονεύει τον εν λόγω όρο, δεν αποτελεί δικαιολογία δια την Εισαγγελία να κάμει χρήσει τούτου. Συχνάκις, νόμοι φέρουν ονομασίες που μικρά έως και καμία σχέση έχουν μετά κατηγοριών σε υπό κρίση υποθέσεις. (…) Είναι αληθές, ότι ακατάλληλος κατοχή άκρως απορρήτων εγγράφων μπορεί να θέσει υπό διακύβευση την εθνική ασφάλεια, εφ’ όσον πέσουν σε λάθος χέρια. Όμως, τούτο ισχύει επί αναρμοδίου κατοχής και χρήσεως απορρήτου υλικού (…), όπως στην περίπτωση του προέδρου Μπάιντεν, του [Ρεπουμπλικάνου] αντιπροέδρου Μάικ Πενς και της πρώην υποψηφίου προέδρου Hillary Clinton.. (…) Τα ΜΜΕ έχουν χρέος να εξηγήσουν, ότι οι κατηγορίες εδράζονται σε διατάξεις του ανωτέρω νόμου, που ουδεμία σχέση έχουν μετά κατασκοπείας».

Σημειωτόν, ο Αl. Dershowitz θεωρείται (Politico, 18.05.2018) «εκ των πλέον εξεχόντων και συνεπών αμυντόρων των ατομικών δικαιωμάτων στην Αμερική». Εκτός, δε, της μακράς καθηγεσίας του στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, ο Al. Dershowitz, πέραν της υπερασπίσεως του προέδρου Τραμπ στην από 18.12.2019, υπό του Κογκρέσου, καταγγελία, όπου ο πρόεδρος Τραμπ απηλλάγη (!), υπήρξε δικηγόρος και άλλων επιφανών προσωπικοτήτων (Nelson Mandela). Προπαντός, όμως, o Al. Dershowitz είναι δριμύς αμύντορας του Συντάγματος, την φύλαξη του οποίου θέτει προ παντός κομματικού δεσμού. Ωστόσο, έχει ως γενικό κανόνα να μη αναλαμβάνει υπόθεση διαδίκου πέραν της μίας. Εξ ου και δεν μετέχει των τελευταίων υποθέσεων Τραμπ.

Και κάτι ακόμη: Κατ’ επιστολή, υπό χρονολογία 10.05.2022, των Εθνικών Αρχείων προς δικηγόρο του Τραμπ ονόματι Evan Concoran, διαπιστούται, ότι αμφότεροι Αρχεία και Τραμπ ήσαν σε αγαστή συνεννόηση επί τετραήμερο προ της εφόδου, περί του ορισμού περί «προεδρικών εγγράφων», εν γνώση του Λευκού Οίκου, όπερ σημαίνει πως δεν υπήρχε λόγος εφόδου οπλισμένων πρακτόρων του FBI, διεξαγόντων έρευνα και δη στα συρτάρια των εσωρούχων της πρώην Πρώτης Κυρίας των ΗΠΑ. Μάλιστα, τον καιρό της ανωτέρω επιστολής, το FBI αντετίθετο σφόδρα στην εξαπόλυση τέτοιας εφόδου στο Mar-a-Lago.

Α! Και ο Νόμος περί Προεδρικών Αρχείων αποσιωπάται δολίως του κατηγορητηρίου!