Και νεκρός ο Σημίτης διχάζει τη ΝΔ…

Ο Κώστας Καραμανλής περιορίστηκε σε μία τυπική δήλωση αναφέροντας: «Ο Κώστας Σημίτης, στη μακρά διαδρομή του, επηρέασε σημαντικά την πορεία και την πολιτική ζωή του τόπου. Διατηρώ στη μνήμη μου ιδίως τις κοινοβουλευτικές αντιπαραθέσεις μας, οι οποίες ακόμη και σε φάσεις έντασης δεν υπερέβησαν τα όρια της πολιτικής ευπρέπειας». Ο Αντώνης Σαμαράς έδωσε και πολιτική χροιά σημειώνοντας: «Ο Κώστας Σημίτης υπήρξε ο κύριος πολιτικός και ιδεολογικός αντίπαλος της Παράταξής μας και ταυτόχρονα επί οκτώ χρόνια ο πρωθυπουργός της χώρας. Τα ορόσημα της θητείας του, θετικά και αρνητικά, θα αξιολογηθούν από την ιστορία».

Αντίθετα ο Κυριάκος Μητσοτάκης εκθείασε τον εκλιπόντα και εμφανίστηκε εμμέσως πλην σαφώς ως ο κληρονόμος και συνεχιστής της βασικής παρακαταθήκης του εκσυγχρονισμού. Στην μακροσκελή δήλωσή του επισήμανε μεταξύ άλλων: «“Ο εκσυγχρονισμός δεν έχει ημερομηνία λήξης”, πίστευε ο ίδιος. “Είναι μια διαρκής διεργασία, έχοντας βάση τις αξίες της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης και της διαρκούς διεύρυνσης των δυνατοτήτων του ατόμου. Αποτελεί όρο με περιεχόμενο και πολιτική αξία. Ένα εργαλείο δράσης για την αλλαγή της κοινωνίας όσο υπάρχει παρελθόν που καθορίζει το παρόν και εμποδίζει την προσαρμογή στο μέλλον”». Πέρυσι τέτοια εποχή ο Μητσοτάκης είχε περιγράψει τους στόχους της διακυβέρνησής του με τον όρο “πολυδύναμο εκσυγχρονισμό”. 

Αρνητική εντύπωση στην καραμανλική πτέρυγα προκάλεσε και η δήλωση του Νίκου Δένδια κυρίως για την αναφορά ότι «Ο Κώστας Σημίτης, τον οποίο γνώρισα και συμβουλεύθηκα κατά τη θητεία μου ως υπουργός Εξωτερικών και συνάντησα πρόσφατα, ήταν μία σημαντική προσωπικότητα…». Εάν η ένταξη της Ελλάδας στο ευρώ είναι το βασικό επίτευγμα του Σημίτη που γίνεται αποδεκτό και από τη ΝΔ, ο εκσυγχρονισμός, στον βαθμό που συνοδεύθηκε με την αποδόμηση της εθνικής και θρησκευτικής ταυτότητας και ακόμη περισσότερο η εξωτερική πολιτική της ελληνοτουρκικής φιλίας, ως απαρχή του ενδοτισμού, αποτελούν βασικά σημεία της πολιτικής παρακαταθήκης του εκλιπόντος που απορρίπτει η παραδοσιακή ΝΔ. 

Λατινοπούλου για Σημίτη

Το κενό θέλησε να εκμεταλλευτεί η Αφροδίτη Λατινοπούλου η οποία εξέφρασε με την δήλωσή της δημόσια τα όσα λέγοντα και παρασκηνιακά από μία μερίδα της ΝΔ. Αφού θύμισε τα αρνητικά της διακυβέρνησης Σημίτη σημείωσε: «Ακατανόητη λοιπόν για εμάς η κήρυξη τετραήμερου εθνικού πένθους, αλλά μάλλον όχι για την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και του αμιγώς σημιτικού Μαξίμου που στην πράξη αποδεικνύουν για ακόμη μία φορά πόσο ένθερμοι υποστηρικτές είναι της γενικότερης “κληρονομιάς” του Κ. Σημίτη».

Στην Αφροδίτη Λατινοπούλου απάντησε ο Άδωνης Γεωργιάδης, ο οποίος χαρακτήρισε “φρικώδεις” τις δηλώσεις της μένοντας στο ανθρώπινο σκέλος: «Δεν μπορείς να βγαίνεις και να λες περίπου προδότη έναν άνθρωπο που δεν έχει μπει ακόμα στον τάφο». Η απάντηση της ευρωβουλευτού ήταν: «Δεν ξέραμε να περιμένουμε τα 40…Πότε θέλετε να μιλήσω; Το Πάσχα; Σε ανθρώπινο επίπεδο το σέβομαι, και γι’ αυτό είπα τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια». Στην αντιπαράθεση παρενέβη υπέρ του Άδωνη Γεωργιάδη η Άννα Διαμαντοπούλου, η οποία σε ανάρτηση της ανέφερε: «Μόνο ο @AdonisGeorgiadi καταχέριασε την Λατινοπούλου (αρχηγό κόμματος) για όσα χυδαία είπε για Κ. Σημίτη. Όλοι εμείς αφ´ υψηλού…».

Το ερώτημα πλέον είναι εάν ο πρωθυπουργός θα θελήσει και με την επιλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας να σηματοδοτήσει την κληρονομιά του εκσυγχρονισμού, επιλέγοντας για μία ακόμη φορά πρόσωπο από τον ίδιο χώρο, όπως άλλωστε είχε επιλέξει και την Κατερίνα Σακελλαροπούλου. Από την πλευρά του Κυριάκου Μητσοτάκη μπορεί να είναι μία επίδειξη ισχύος και έμπρακτη συνέπεια στον εκσυγχρονισμό ως «όρο με περιεχόμενο και πολιτική αξία». Ωστόσο, στο εσωτερικό της ΝΔ βαθαίνει το ψυχικό ρήγμα της ηγεσίας με την βάση της παράταξης.