Καλά βρίζουμε τις κυβερνήσεις μας, ας δούμε και τις δικές μας ευθύνες

Μπορεί κανείς να μη συμφωνεί και να κατακρίνει πολλά για τον εν γένει τρόπο λειτουργίας και τη συγκεντρωτική δομή της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή την σταδιακή κατάργηση της εθνικής κυριαρχίας, που επιβάλλει την υποκρισία της και την πολεμική της ρητορική που υιοθετεί τελευταία κ.ο.κ. Όμως, όπως και να έχει, ουκρανόφιλη ή ρωσόφοβη, η κα Λάουρα Κοβέσι μας έθεσε τον δάκτυλον “εἰς τὸν τύπον τῶν ἥλων”. Ουσιαστικά, επιβεβαίωσε, επισήμως, ότι η Ελλάδα είναι ένα βαθιά διεφθαρμένο κράτος με ευθύνη κυρίως της πολιτικής της τάξης.

Μπορεί, επίσης, στα χρόνια της διακυβέρνησης Μητσοτάκη, η κρατική και κομματική σήψη να γνώρισε πρωτοφανή έξαρση και δικαίως να γίνεται λόγος για πρώτη φορά περί “στάβλου του Αυγείου”, που χρειάζεται έναν Ηρακλή να τον καθαρίσει. Όμως, ο δρόμος προς την σημερινή κορύφωση της διαπλοκής και της διαφθοράς πάει πολύ πίσω και αφορά όλα τα “κόμματα εξουσίας”, που κυβέρνησαν τη χώρα τις τελευταίες δεκαετίες. Γιατί, ας τα θυμηθούμε, με τις κατά καιρούς επιλογές τους:

• Χρεοκόπησαν τη χώρα και την παρέδωσαν στους δανειστές της σαν ιδιωτικό χώρο προς εκμετάλλευση.
• Μετέτρεψαν έναν ιστορικά αντιστασιακό λαό σε κομματικό άθυρμα και αναξιοπρεπή πελατειακό “ζητιάνο” επιδομάτων.
• Υποβάθμισαν την παιδεία, την υγεία, τον πολιτισμό, την ενέργεια, το φυσικό περιβάλλον, την ασφάλεια.
• Φάνηκαν ανίκανοι να διαμορφώσουν σταθερή και ενιαία στρατηγική στα εθνικά μας θέματα.
• Συντήρησαν την ξενοκρατία, το καθεστώς προστασίας και τη διαχρονική υποτέλεια της χώρας στον “ξένο παράγοντα”.
• Αδιαφόρησαν για το μέγιστο εθνικό ζήτημα, το δημογραφικό, στηρίζοντας την σταδιακή και οργανωμένη αντικατάσταση του ελληνικού πληθυσμού με ξένους και αλλότριους πληθυσμούς.
• Τραυμάτισαν θανάσιμα τους δημοκρατικούς θεσμούς, δημιουργώντας κλειστό σύστημα εξουσίας και ένα αλαζονικό καθεστώς, που συχνά νομοθετεί για να εξασφαλίζει το ακαταδίωκτο και την ατιμωρησία στους μετέχοντες σε αυτό.
• Θεοποίησαν τον ιδιωτικό τομέα και ιδιαίτερα το κατασκευαστικό καρτέλ, προσφέροντάς του “γη και ύδωρ”.
• Έκαναν σύστημα την διαπλοκή, τη διαφθορά, το κομματικό ρουσφέτι, τη μίζα, τις πελατειακές σχέσεις, την αλληλοκάλυψη-κουκούλωμα, τις παρακολουθήσεις, τη λεηλασία δημόσιου πλούτου.
• Απαξίωσαν συστηματικά τον δημόσιο τομέα και τις δημόσιες υποδομές για πιο εύκολο ξεπούλημα κι ευκολότερη τη λαμογιά.
• Μετέτρεψαν την πολιτική σε επικοινωνία του αίσχιστου είδους, δημιουργώντας μηχανισμούς χειραγώγησης της κοινής γνώμης μέσω αργυρώνητης “δημοσιογραφίας”.
• Διαπλέχτηκαν με τους θεσμούς της δικαιοσύνης, υποτάσσοντάς την στη δική τους εξουσία.
• Επέτρεψαν ισχυρούς εξωθεσμικούς παράγοντες (“ολιγάρχες”-“νταβατζήδες”) να ελέγξουν την πολιτική και την οικονομία της χώρας.
• Προώθησαν, άλλοτε φανερά κι άλλοτε “υπογείως”, όλα τα νέα “προϊόντα” της παγκοσμιοποίησης (πολιτική της ταυτότητας, gender, woke, δικαιωματισμός, πολιτική ορθότητα κλπ) σε βάρος της ελληνικής ιδεοπροσωπίας και ταυτότητας.
• Ερήμωσαν την ύπαιθρο και συρρίκνωσαν την παραγωγική ικανότητα τόσο στον πρωτογενή τομέα όσο και στον δευτερογενή.
• Επέτρεψαν την καταρράκωση του κύρους και την αξιοπιστία της χώρας.
• Επέβαλλαν την κομματοκρατία με νέο “ηγεμόνα” τον εκάστοτε πρωθυπουργό και την “καμαρίλα” του.
• Προκάλεσαν την διάλυση του κοινωνικού ιστού.

Τουλάχιστον, είτε συμφωνούμε είτε όχι με τα παραπάνω ή με κάποια από αυτά, ας τα ξανασκεφτούμε σοβαρά. Πριν μετανιώσουμε πικρά για μια ακόμα φορά ως “εξαπατηθέντες ψηφοφόροι”, όταν έρθει η ώρα της ψήφου! Η ευθύνη είναι και του ελληνικού λαού! Η Ευρωπαία Εισαγγελέας έθιξε το φιλότιμο όλων μας!