Καμπανάκι για τον Τσίπρα οι εκλογές στο ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ

Καμπανάκι για τον Αλέξη Τσίπρα και δευτερευόντως για τον ΣΥΡΙΖΑ συνιστά η μεγάλη συμμετοχή στις εκλογές στο ΚΙΝΑΛ και δευτερευόντως η επικράτηση στον πρώτο γύρο του Νίκου Ανδρουλάκη. Η μεγάλη συμμετοχή εν μέρει οφείλεται στην συγκίνηση που προκάλεσε ο θάνατος της Φώφης Γεννηματά και σε έναν βαθμό στην θετική αντιμετώπιση από τα ΜΜΕ που ευνοούν κάθε ενδεχόμενη απειλή προς τον ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν παύει όμως να είναι σημαντικό πολιτικό γεγονός με εσωτερική δυναμική, σε συνδυασμό και με την πρωτιά του κ. Ανδρουλάκη. Με στρογγυλές θέσεις και δίχως καθαρό πολιτικό στίγμα, ο νυν ευρωβουλευτής δεν είχε σκιές από το παρελθόν όπως οι βασικοί ανταγωνιστές του, διαθέτει όμως ερείσματα στον κομματικό μηχανισμό. Κυρίως, όμως, εξέφρασε έναν κόσμο που είναι μεν δυσαρεστημένος από την κυβέρνηση αλλά δεν είναι ικανοποιημένος από τον ΣΥΡΙΖΑ και δείχνει να αναζητά άλλες διεξόδους, όσο ο Αλέξης Τσίπρας δεν καθαρίζει το τοπίο στο κόμμα του.

Είναι σαφές ότι η μεγάλη συμμετοχή προήλθε σε σημαντικό βαθμό από τους παλιούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, που μπορεί στις προηγούμενες αναμετρήσεις να ακολούθησαν τον Αλέξη Τσίπρα στην κάλπη, για να βρουν, όμως,  μετά κλειστές τις πόρτες του κόμματος από τον παλιό μικρό ΣΥΡΙΖΑ του 3%. Ο σκληρός πυρήνας της Κουμουνδούρου ακόμη και τώρα αντιδρά στην πραγματική διεύρυνση και στην πολιτική αξιοποίηση και ενσωμάτωση στελεχών προερχόμενων από την κεντροαριστερά.

Τους περιορίζει σε ρόλο ψηφοφόρων όποτε έρχεται η ώρα της κάλπης. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν πέτυχε να μετασχηματίσει τον ΣΥΡΙΖΑ στον φορέα της ευρύτερης δημοκρατικής παράταξης, ώστε το παιχνίδι στην κεντροαριστερά να έχει τελειώσει. Εν τέλει η ευθύνη για την αποτυχία της μετεξέλιξης και τις κλειστές κομματικές πόρτες βαραίνει τον ίδιο.

Τα παλιά και εν πολλοίς φθαρμένα από την κυβερνητική τετραετία στελέχη που μονοπωλούν με τις μειοψηφικές τους θέσεις την επικαιρότητα μόνο καλή υπηρεσία δεν προσφέρουν. Το ότι τους παίζει το κατά τα άλλα “μισητό σύστημα” των ΜΜΕ δεν είναι τυχαίο. Στο τέλος καίτοι είναι οι πρωτεργάτες της καθήλωσης του ΣΥΡΙΖΑ θα ζητήσουν τις ευθύνες από τον πρόεδρο του κόμματος.

To ΚΙΝΑΛ πιέζει τον Τσίπρα

Οι κλειστές πόρτες του ΣΥΡΙΖΑ έσπρωξαν πολιτικά ενεργούς πολίτες στο υπό αναζήτηση ΚΙΝΑΛ. Όχι βέβαια για επιστροφή στα ποσοστά του παλιού ΠΑΣΟΚ –μόνο ορισμένοι που δεν έχουν επαφή με την πραγματικότητα ονειρεύονται τις παλιές δόξες. Ωστόσο αν η σημερινή τάση σταθεροποιήσει το ΚΙΝΑΛ σε διψήφιο ποσοστό θα το καθιερώσει σαν υπολογίσιμο παίκτη στην ευρύτερη κεντροαριστερά.

Μόνο που υπό τις παρούσες συνθήκες ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει την πολυτέλεια ούτε για τις ελάχιστες απώλειες αν θέλει να έλθει πρώτο κόμμα στις εκλογές, που είναι ο διακηρυγμένος στόχος του Αλέξη Τσίπρα. Εάν υπάρξει δεύτερη εκλογή, το ΚΙΝΑΛ θα οδηγηθεί σε συνεργασία με το πρώτο κόμμα για να μην συνθλιβεί.

Μέχρι τότε η στάση που θα τηρεί στις πολιτικές εξελίξεις μπορεί να ευνοεί είτε την επικράτηση της ΝΔ είτε ένα αντικυβερνητικό ρεύμα. Βεβαίως στην πορεία θα δοκιμαστεί και ο Νίκος Ανδρουλάκης σαν επικεφαλής. Το μόνο βέβαιο είναι ότι θα έχει όση στήριξη από τα κυκλώματα εξουσίας χρειάζεται για να λειτουργεί ανταγωνιστικά στον χώρο της κεντροαριστεράς.

Το ερώτημα είναι εάν το κοινό που έστρεψε την προσοχή του στο ΚΙΝΑΛ και συμμετείχε στην εκλογή, έχει εγκαταλείψει οριστικά τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο Αλέξης Τσίπρας, που δεν αντιλήφθηκε την δυναμική, έχει ακόμη περιθώριο κινήσεων, αλλά θα πρέπει να κάνει στο δικό του κόμμα και υπό πίεση τις ρήξεις που απέφυγε μέχρι τώρα. Όταν θα αναγκαστεί από τις εξελίξεις ίσως έχει χαθεί η ευνοϊκή συγκυρία.