Κέρδη και ζημίαι από τη μάχη στη Βουλή

Καμία κυβέρνηση μετά την Μεταπολίτευση δεν έπεσε από πρόταση δυσπιστίας της αντιπολίτευσης, ούτε κατέγραψε έστω απώλειες σε επίπεδο κοινοβουλευτικής ομάδας. Αυτό βέβαια δεν απέτρεψε καμία αντιπολίτευση από το να υποβάλλει μία ή και περισσότερες προτάσεις δυσπιστίας εναντίον συνολικά της εκάστοτε κυβέρνησης ή μεμονωμένων υπουργών.

Ο στόχος είναι πάντα διαφορετικός, να βάλλει έστω και για λίγες ημέρες το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που έχει τις απαιτούμενες 50 ψήφους, την ατζέντα και να αναγκάσει την εκάστοτε κυβέρνηση να απολογείται για πράξεις και παραλείψεις. Συνήθως η αξιωματική αντιπολίτευση επιλέγει ένα μομέντουμ που αφενός να αμφισβητεί την πολιτική κυριαρχία της κυβέρνησης και αφετέρου να ευνοεί την στρατηγική της διεκδίκησης της νίκης στις εκλογές. Ενίοτε και για να αντιμετωπίζει εσωκομματικά προβλήματα.

Στην περίπτωση της πρότασης δυσπιστίας που ολοκληρώθηκε  το βράδυ ο Αλέξης Τσίπρας θέλησε να κεφαλαιοποιήσει την πολιτική φθορά της κυβέρνησης από την πανδημία –23.200 νεκροί– την αποδόμηση του επιτελικού κράτους –πυρκαγιές, πλημμύρες, χιονιάς– την ανεπάρκεια στην αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης και της ακρίβειας. Με το χιόνι να μην έχει ακόμη λιώσει στους δρόμους και την ηλεκτροδότηση να έχει αποκατασταθεί πλήρως μόλις μία ημέρα νωρίτερα και ενώ προχθές κατεγράφη αρνητικό ρεκόρ με 118 νεκρούς από τον COVID, η συγκυρία ήταν ιδανική για τον Αλέξη Τσίπρα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εκτιμά ότι η κυβέρνηση βρίσκεται σε σημείο καμπής, ότι η φθορά της έχει αρχίσει και ότι ενδέχεται να πάρει την μορφή χιονοστιβάδας, ενώ θεωρεί ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναζητά παράθυρο για πρόωρες εκλογές. Πέρα από το να καταγράψει δημοσκοπικούς πόντους, στις στοχεύσεις του Αλέξη Τσίπρα ήταν να ευθυγραμμίσει την αντιπολίτευση στην δική του πρόταση και να εμφανίσει ένα “αντιπολιτευτικό μέτωπο κατά της κυβέρνησης και προσωπικά του Κυριάκου Μητσοτάκη και τον πρωθυπουργό απομονωμένο”.

Συνολικά ο Αλέξης Τσίπρας χτίζει το αίτημα για εκλογές και θέλει να εμφανιστεί ότι είναι επικεφαλής σε μία μετωπική σύγκρουση με το “καθεστώς Μητσοτάκη, εκφράζοντας την λαϊκή δυσαρέσκεια που ενίοτε μετατρέπεται σε οργή”. Εκ των πραγμάτων ο πρωθυπουργός βρέθηκε σε θέση άμυνας, υπερασπίστηκε τους 30 μήνες της διακυβέρνησής του κατά την διάρκεια της οποίας αντιμετώπισε πολλαπλές κρίσεις και θέλησε να δώσει αισιοδοξία για το μέλλον προβάλλοντας την επικείμενη οικονομική ανάπτυξη και τις επιχειρησιακές συμφωνίες με μεγάλες πολυεθνικές που έχουν γίνει επί των ημερών του.

Κέρδη και ζημίαι

Στις κατηγορίες της αντιπολίτευσης επανέλαβε την γνωστή ρητορική με μισές αλήθειες: ότι είμαστε καλύτερα από την Ευρώπη στην πανδημία και ότι οι θάνατοι οφείλονται στον μη εμβολιασμό, ότι η ακρίβεια είναι εισαγόμενη και αντιμετωπίζεται. Για τον χιονιά περιορίστηκε να επαναλάβει την «συγγνώμη προς τον ελληνικό λαό» με την προσθήκη ότι στο εξής θα γίνουν τα απαραίτητα για να βελτιωθεί.

Είναι ενδεικτικό ότι ο πρωθυπουργός για να αποσπάσει πραγματικό χειροκρότημα από τους βουλευτές τους κατέφυγε από τη μία στην συμφωνία για τα Ραφάλ και στην αντιμετώπιση της υβριδικής απειλής στον Έβρο και από την άλλη στην “θεωρία της σκευωρίας της Novartis”. Στράφηκε έτσι, στην δεξιά πτέρυγα του κόμματός του, ενώ υιοθέτησε πλήρως την γραμμή Σαμαρά για τη Novartis.

Την κατάσταση στο κυβερνητικό στρατόπεδο δείχνουν οι συζητήσεις των γαλάζιων βουλευτών στους διαδρόμους και στο καφενείο της Βουλής. Στις τοποθετήσεις τους από το βήμα της Ολομέλειας οι περισσότεροι αναπαρήγαγαν το “non paper” που είχε σταλεί στα e-mail τους από το επικοινωνιακό επιτελείο του Μεγάρου Μαξίμου. Στις κατ ιδίαν συζητήσεις τους όμως δεν έκρυβαν την γκρίνια τόσο για την αντιμετώπιση της κακοκαιρίας και για τις ευθύνες όσων την χειρίστηκαν όσο και για τα tweet του Μένιου Φουρθιώτη που εκθέτουν τον στενό πυρήνα του Μαξίμου.

Γι’ αυτό άλλωστε και ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο μέσο της συζήτησης, το Σάββατο το μεσημέρι, πήγε στο εντευκτήριο της Βουλής για να συναντήσει τους βουλευτές του που φυσικά ειδοποιήθηκαν νωρίτερα. Ενώ οι γαλάζιοι βουλευτές είχαν επιχειρήματα εναντίον του Αλέξη Τσίπρα (ότι προκάλεσε την συζήτηση για την απειλή του ΚΙΝΑΛ και για τα δικά του εσωκομματικά όπως και αιτιάσεις για τα κυβερνητικά του πεπραγμένα για τα οποία δεν φείδονται χαρακτηρισμών), είχαν δυσκολία να υπερασπιστούν τους χειρισμούς του κεντρικού επιτελείου.

Απώλειες για το Μαξίμου

Το Μέγαρο Μαξίμου βγήκε τραυματισμένο από την τριήμερη συζήτηση καθώς καταγράφηκαν οι ευθύνες των δύο βασικών υπουργών της κυβέρνησης στην διαχείριση του χιονιά: του αρμόδιου υπουργού, Χρήστου Στυλιανίδη και ακολούθως του υπουργού Επικρατείας, Άκη Σκέρτσου, που όπως αποκαλύφθηκε είχε την ευθύνη του συντονισμού από την πλευρά του Μεγάρου Μαξίμου και συμμετείχε στην σύσκεψη που είχε γίνει την Κυριακή το μεσημέρι.

Απώλεια για τον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι ότι κάηκε ο Γιώργος Γεραπετρίτης. Και οι δύο υπουργοί Επικρατείας του για διαφορετικούς λόγους είναι πλέον βαρίδια. Μετά και την τριήμερη συζήτηση ένας ανασχηματισμός, ο τελευταίος πριν τις εκλογές μοιάζει επιβεβλημένη κίνηση για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ο Αλέξης Τσίπρας αφιέρωσε αναλογικά τον περισσότερο χρόνο από την ομιλία του στον Γιώργο Γεραπετρίτη και στις σχέσεις του με τον υπόδικο Μένιο Φουρθιώτη όπως και των άλλων στελεχών της ΝΔ που “αποκαλύπτει”, σταδιακά ο Φουρθιώτης.

Ήταν μία κίνηση υψηλού ρίσκου να βασιστεί σε τόσο μεγάλη έκταση στις κινήσεις του υπόδικου Φουρθιώτη. Ο πρωθυπουργός άφησε αναπάντητες τις αιτιάσεις του Αλέξη Τσίπρα και προτίμησε να απαντήσει με την “σκευωρία Novartis” και με επίθεση στον Κώστα Βαξεβάνη και την Γιάννα Παπαδάκου για να πει ότι «αυτό δεν είναι δημοσιογραφία, αυτό είναι σκευωρία».

Το ΚΙΝΑΛ όπως φαινόταν από την αρχή βρέθηκε ανάμεσα σε διασταυρούμενα πυρά ενώ αναδείχθηκε και η απουσία του εκλεγμένου αρχηγού του. Φυσικά έμεινε μέχρι το τέλος στην θέση ότι «καταψηφίζουμε την κυβέρνηση αλλά δεν ζητάμε εκλογές». Ο μεν Αλέξης Τσίπρας απέφυγε να αναφερθεί στο ΚΙΝΑΛ. Απεναντίας ο Κυριάκος Μητσοτάκης έδειξε την ενόχλησή του λέγοντας ότι περίμενε αντιπολίτευση με προτάσεις από το ΚΙΝΑΛ και να μην ευθυγραμμιστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ στην τελική ψήφο για την πρόταση.