Κινήσεις Τσίπρα στην εσωκομματική σκακιέρα

Αυτή την περίοδο το κυβερνητικό επιτελείο βρίσκεται αντιμέτωπο με την κρίσιμη διαπραγμάτευση για το μεταμνημονιακό καθεστώς. Αυτό σημαίνει ότι ο πρωθυπουργός δεν έχει περιθώρια για κινήσεις εκλογικής στόχευσης. Θα εκδηλωθούν, όμως, κινήσεις από τον Αλέξη Τσίπρα, ένα μερικό αριστερό λίφτινγκ, όταν αυτή η διαπραγμάτευση θα έχει ολοκληρωθεί.

Παράλληλα με το αφήγημα ότι «έβγαλε την Ελλάδα από τα μνημόνια» και ότι άνοιξε μέτωπο με τη διαπλοκή και τη διαφθορά, ο Αλέξης Τσίπρας θα επιχειρήσει να επανακτήσει κάτι από το παλαιό αντισυστημικό προφίλ του. Πιο σωστά, θα επιχειρήσει να απαλλαγεί από τη ρετσινιά του «καλού μνημονιακού μαθητή». Οι κινήσεις αυτές κρίνονται αναγκαίες για να έρθει πιο κοντά στον κομματικό μηχανισμό.

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η ρυμούλκηση των «53», οι οποίοι έχουν ερείσματα στον κομματικό μηχανισμό και στηρίζονται στο παραδοσιακό σκληροπυρηνικό ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ. Παρά τα μεγάλα εσωτερικά προβλήματά τους, οι «53» επανασυσπειρώνονται για να διεκδικήσουν περισσότερο έδαφος στο κόμμα όχι τόσο άμεσα όσο την επόμενη ημέρα των εκλογών. Και αυτό, επειδή διαβλέπουν ότι πιθανότατα ο ΣΥΡΙΖΑ θα ηττηθεί, γεγονός που εκ των πραγμάτων θα ξεναθέσει επί τάπητος κεντρικά ζητήματα και πολιτικής και προσώπων.

Δεν είναι μόνο ο Νίκος Φίλης που ουσιαστικά έχει εδώ και καιρό σηκώσει τη σημαία της εσωκομματικής αντιπολίτευσης. Και η Τασία Χριστοδουλοπούλου έχει ήδη αρχίσει τα «χτυπήματα» στο μαλακό υπογάστριο της κυβέρνησης. Έχει ανεβάσει αισθητά τους τόνους σε ζητήματα που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και τους μετανάστες, επιχειρώντας να επιβάλει τις αντιλήψεις των δικαιωματιστών. Πιο πρόσφατο δείγμα γραφής είναι τα βέλη που εξαπέλυσε εναντίον του Δημήτρη Βίτσα, υποστηρίζοντας ότι «πρέπει να πιέσουμε μέχρι τέλους για να αναλάβει η Ευρώπη το μερίδιο της ευθύνης που της αντιστοιχεί».

Το πάντρεμα των τάσεων

Οι «53», όμως, δεν λειτουργούν αυτόνομα. Βρίσκονται σε επικοινωνία και όπου υπάρχουν συγκλίσεις συνάπτουν περιστασιακές συμπράξεις με άλλες δυσαρεστημένες εσωκομματικές ομάδες. Δυσαρέσκεια επικρατεί σε μία κατηγορία ΠΑΣΟΚογενών βουλευτών, αλλά και σε στελέχη που προέρχονται από το ΚΚΕ Εσωτερικού και τα οποία, παρότι συχνά κατέχουν υψηλά αξιώματα, σε συγκεκριμένες περιπτώσεις τηρούν αποστάσεις από το Μέγαρο Μαξίμου. Τέτοιες είναι οι περιπτώσεις του υπουργού Εσωτερικών Πάνου Σκουρλέτη, αλλά και του προέδρου της Βουλής Νίκου Βούτση.

Παραλλήλως, το Μέγαρο Μαξίμου έχει εδώ και καιρό δώσει τις ευλογίες του στην ένωση διάφορων τάσεων που έτσι και αλλιώς κινούνται ως δορυφόροι γύρω από τον Αλέξη Τσίπρα. Οι παρασκηνιακές διεργασίες απέδωσαν καρπούς και αυτό φάνηκε στην πρόσφατη εκδήλωση με θέμα «Άνοιγμα του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία και τις προκλήσεις του αύριο» που πραγματοποιήθηκε σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας.

Ούτε λίγο, ούτε πολύ οι ομιλητές υποστήριξαν ότι χρειάζεται νέο σχέδιο για ένα κόμμα «ενιαίο και πολύχρωμο», ενώ καταδίκασαν ως «παρωχημένες» τις εσωκομματικές τάσεις του παρελθόντος. Αναφερόμενοι στις τάσεις που διαδέχθηκαν τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ από το 2012 και μετά, υποστήριξαν πως είναι πλέον αντιπαραγωγικές, καθώς δεν εκφράζουν διαφορετικές πολιτικές προτάσεις, μετά μάλιστα και τις ομόφωνες αποφάσεις του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ.

Ουσιαστικά επιχειρείται πάντρεμα της Ενωτικής Κίνησης, της Πλατφόρμας 2010 και των Πασοκογενών που έχουν ταυτιστεί με τον Αλέξη Τσίπρα. Οι τρεις αυτές διακριτές τάσεις που είχαν διατηρηθεί στον ΣΥΡΙZA μετά την διάσπαση του 2015 και την αποχώρηση του Αριστερού Ρεύματος επιχειρούν την ενοποίησή τους και την πολιτική έκφρασή τους με ενιαία φωνή.