Κόντρα Αχτσιόγλου-Πολάκη – Θα αγαπήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ τα συστημικά ΜΜΕ;

Με την αμφιλεγόμενη δήλωσή της για τους δημοσιογράφους η Έφη Αχτσιόγλου προκάλεσε εσωτερικές αντιδράσεις στον ΣΥΡΙΖΑ και έσπασε τον διαγωνισμό δημόσιου αυτομαστιγώματος, γύρω από τα λάθη, τις παραλείψεις της περιόδου 2015-2023 που συνοδεύονται από τις συγγνώμες των υποψηφίων αρχηγών. Σε ερώτηση σχετική με τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στους δημοσιογράφους, η κ. Αχτσιόγλου ανέφερε: «Μπορεί να οικοδομηθεί μια σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης. Να μην τους αδικούμε τους δημοσιογράφους και θεωρώ και ότι οι δημοσιογράφοι δεν θα πρέπει να μας αδικούν».

Όπως ήταν αναμενόμενο ο πρώτος που αντέδρασε δημοσίως ήταν ο Παύλος Πολάκης ο οποίος σε ανάρτησή του ανέφερε: «Τώρα πήρα είδηση τη δήλωση: “να μην αδικούμε τους δημοσιογράφους για να μην μας αδικούν”!!!! ΣΟΒΑΡΑ ΤΩΡΑ; Δηλαδή αδικήσαμε το Χατζηνικολάου που του έβγαλαν την υποθήκη του σπιτιού του με τροπολογία χωρίς να πληρώσει ένα ευρώ;

Για να πάρουμε θέση -συγκεκριμένα όμως – στα παραπάνω!!!! Δηλαδή, αδικήσαμε όλα τα πληρωμένα από λίστες, υπουργεία, ΔΕΚΟ, περιφέρειες, μικρόφωνα και γραφίδες που μας λασπολόγησαν εμένα, τον Τσίπρα, τον Παππά, τη Δούρου τον Σπίρτζη και τόσους άλλους όλα αυτά τα χρόνια με τον πιο ελεεινό τρόπο;». Αρκετές όμως ήταν και οι αντιδράσεις μεσαίων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ στα social media, παραθέτοντας συγκεκριμένες αιτιάσεις για την στάση των ΜΜΕ από την «βίλα Τσίπρα», μέχρι τις ευθύνες της Δούρου στο Μάτι.

Το κρίσιμο για το ΣΥΡΙΖΑ

Η Αχτσιόγλου αγγίζει με επιδερμικό τρόπο το πιο κρίσιμο ίσως θέμα για τον ΣΥΡΙΖΑ και για την πορεία συρρίκνωσής του που είναι η σχέση με τα ΜΜΕ και τους δημοσιογράφους. Θέμα που αποφεύγουν να θίξουν τα κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ (ακόμη και στην συζήτηση στην Κεντρική Επιτροπή) και αναδεικνύει την αδυναμία διαμόρφωσης μίας στρατηγικής για τα media. Η σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με τα ΜΜΕ, που τραυματίστηκε καίρια με τον διαγωνισμό Παππά, δεν αποκαταστάθηκε ποτέ και πυροδότησε έναν πόλεμο εναντίον του και εναντίον του Αλέξη Τσίπρα, που συνεχίζεται ακόμη και τώρα μετά την συντριπτική ήττα και την αποχώρησή του από την ηγεσία.

Η κ. Αχτσιόγλου με την δήλωσή της διακινδυνεύει να επισύρει την “κατηγορία” από το εσωτερικό του κόμματος ότι επιδιώκει την υποστήριξη των συστημικών ΜΜΕ, τα οποία ούτως ή άλλως την αντιμετωπίζουν με “ευγένεια” και ωσάν να έχει ήδη κερδίσει την κούρσα της διαδοχής. Βέβαια έχει αποφύγει ήδη από την εποχή που ήταν υπουργός να μπει σε αντιπαράθεση με ΜΜΕ και δημοσιογράφους.

Το κρίσιμο είναι εάν ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα μπορεί να διαμορφώσει μία διαφορετική σχέση με τα ΜΜΕ, ώστε να μην τον πολεμάνε, δίχως να αποστεί από τις βασικές του αρχές και μετατραπεί σε διαχειριστή του συστήματος, συμπλήρωμα της μητσοτακικής ΝΔ. Από την άλλη είναι ερώτημα εάν μπορεί με τα ΜΜΕ απέναντι, όπως την περασμένη οκταετία, να μπει σε τροχιά πρώτα ανάκαμψης και εν συνεχεία διεκδίκησης της εξουσίας.

Οι κινήσεις των υποψηφίων

Προς το παρόν πάντως οι τρεις βασικοί διεκδικητές Έφη Αχτσιόγλου, Νίκος Παππάς, Ευκλείδης Τσακαλώτος επιδίδονται σε δημόσιο αυτομαστίγωμα για τα μεγάλα λάθη και τις παραλείψεις του ΣΥΡΙΖΑ, για το ότι δεν αντιλήφθηκαν τις διαθέσεις του κόσμου και δεν εξέφρασαν ευρύτερες ή πιο περιορισμένες μάζες. Κοινή συνισταμένη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να ανασυγκροτηθεί, να αποκτήσει δομές και “γείωση και δυνατότητα απεύθυνσης” στην κοινωνία.

Ο μεν Τσακαλώτος επιμένει στην ενίσχυση των αριστερών χαρακτηριστικών του ΣΥΡΙΖΑ, προβάλλοντας ότι μπορεί να ξεκινήσει από την αριστερή ταυτότητα και στην συνέχεια να πείσει ευρύτερα στρώματα ψηφοφόρων. Ο Παππάς προσδιορίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να εκφράσει από το προοδευτικό κέντρο μέχρι την αριστερά. Η Αχτσιόγλου είναι πιο απολίτικη, με ατάκες όπως «ούτε αριστερά ούτε κέντρο, είμαστε με τους πολλούς και με το δίκιο».

Μέχρι στιγμής η κ. Αχτσιόγλου δέχθηκε κριτική για το οικονομικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ που δεν αντιμετώπισε την πολιτική Μητσοτάκη. Ο Τσακαλώτος δέχεται πάντα τα πυρά για την φορολογική του πολιτική, την αναγκαιότητα της οποίας δεν εξήγησε ούτε στην περίοδο της αντιπολίτευσης. Ο Παππάς δέχεται αιτιάσεις για την καταδίκη του από το Ειδικό Δικαστήριο, ως συνέπεια των περίεργων σχέσεων που ανέπτυξε με αμφιλεγόμενα πρόσωπα την εποχή που ήταν υπουργός. Κοινός τόπος των τριών υποψηφίων είναι ότι «πρέπει να αναζητηθούν τα αίτια της ήττας και να ανασυγκροτηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ». Ωστόσο προς το παρόν σταματούν εκεί, δεν προχωράνε σε συγκεκριμένες διαπιστώσεις ούτε σε εξειδικευμένες προτάσεις.

Σε διαφορετικό πλαίσιο κινείται ο Στέφανος Τζουμάκας, που από την αρχή αυτοπροβάλλεται ως “αντισυστημική υποψηφιότητα” και υποστηρίζει ότι μόνο ο μετασχηματισμός του ΣΥΡΙΖΑ σε φορέα της ελληνικής κεντροαριστεράς, με διακριτό το πατριωτικό πρόσημο, μπορεί να διατηρήσει τον ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα εξουσίας. Όμως, η υποψηφιότητά του γίνεται προσπάθεια να απαξιωθεί από τις πρώτες ώρες ως “γραφικότητα”.