Κρύβονται στα μεγάλα και φουσκώνουν τα μικρά

Βλέποντας το θέμα να παίρνει τόσο μεγάλες διαστάσεις και να γίνεται μάλιστα αιτία η ΝΔ να καταθέτει ως και πρόταση μομφής κατά του αναπληρωτή υπουργού Υγείας Παύλου Πολάκη, έψαξα να βρω ακριβώς τι ειπώθηκε, που προκάλεσε τόσο μεγάλες αντιδράσεις. Ο υποψήφιος της ΝΔ για την Ευρωβουλή, σε αναπηρική κατάσταση ψυχίατρος Στέλιος Κυμπουρόπουλος δήλωσε: «Δεν θέλησα ποτέ μόρια, επιδόματα, χάρες. Ίσες ευκαιρίες διεκδικώ. Διεκδικώ αυτό που δεν υπάρχει» .

Και η απάντηση Πολάκη ήταν: «Αν διεκδικούσες ίσες ευκαιρίες κ. Κυμπουρόπουλε, να κατέθετες χαρτιά για να προσληφθείς ως επιμελητής Β’ στο ΕΣΥ με κρίση από συμβούλιο όπως όλοι οι γιατροί και όχι έτσι όπως δικαιούσουν ως ΑμεΑ. Ντροπή και κρίμα να λες αυτά που λες». Όσοι λοιπόν παίρνουν θέση στο ζήτημα έχουν άραγε προσφύγει στα λεγόμενα από τις δύο πλευρές, για να καταλήξουν σε ασφαλή και δίκαια συμπεράσματα; Αμφιβάλω.

Πείτε σας παρακαλώ, είναι αυτό τόσο σοβαρό θέμα ικανό να γίνεται μάλιστα αιτία για πρόταση μομφής; Και αν δεν είναι, ποια εξήγηση υπάρχει για τις αντιδράσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης και όλως των ΜΜΕ που την στηρίζουν; Ναι αλλά γιατί ακόμα και στελέχη του κυβερνώντος κόμματος αποδοκίμασαν τις δηλώσεις του Πολάκη; Τις αποδοκίμασαν διότι προσέφερε θέμα στην καιροφυλακτούσα αντιπολίτευση καθώς γνωρίζει πλέον πως είναι στοχοποιημένος για το ύφος με το οποίο μιλάει. Διότι έπρεπε να προσέχει και να μη δίνει δικαιώματα. Διότι έγιναν τόσο πολλοί οι βουλευτές της κυβερνητικής Αριστεράς, που υπάρχει και εσωτερικός πλέον ανταγωνισμός.

Και για να μην θεωρηθεί ότι αποφεύγω την δύσκολη απάντηση, η δική μου γνώμη, όσο μικρή σημασία και αν έχει είναι, πως από τη στιγμή που ο κ. Κυμπουρόπουλος πολιτεύεται είναι απολύτως φυσικό να γίνονται οι δηλώσεις του θέμα κριτικής. Και αυτό που λέει ότι διεκδικεί, δεν υπάρχει εξ αντικειμένου. Διότι αν υπήρχε πως θα μπορούσε να γίνει ας πούμε χειρούργος ή οδοντίατρος. Όλα τα άλλα που διεκδίκησε υπάρχουν και είναι ο ίδιος ζωντανό παράδειγμα προς μίμηση.

Κυνηγώντας τις εντυπώσεις…

Ας επιστρέψουμε όμως στο ερώτημα. Γιατί η ΝΔ κάνει αντιπολίτευση κυρίως μέσω των εντυπώσεων; Γιατί τα πεδία της οικονομίας και της εξωτερικής πολιτικής δεν είναι αντικείμενο πολιτικής σύγκρισης των απόψεων και των θέσεων των κομμάτων; Γιατί δεν απευθύνεται στις μεγάλες κοινωνικές ομάδες για να κάνει το ζητούμενο ρεύμα νίκης; Στη νεολαία, τους συνταξιούχους, τις γυναίκες, τους επιστήμονες, τους επιχειρηματίες και τους επαγγελματίες;

Γιατί χρειάστηκε να λογοκρίνει και να κρύψει τη δήλωση του εκλεκτού προσκαλεσμένου της για τις ευρωεκλογές του γνωστού για τις προσβολές του προς τους τεμπέληδες Έλληνες και υποψηφίου για το χρίσμα του προέδρου της Κομισιόν Μάνφρεντ Βέμπερ από τη Νεμέα που τον ξενάγησαν;

Ο κ. Βέμπερ δήλωσε συνοδευόμενος από τον κ. Μητσοτάκη ότι: «Στην Ευρώπη καλωσορίζουμε τη Συμφωνία των Πρεσπών αλλά σεβόμαστε και την εσωτερική συζήτηση στην Ελλάδα για το θέμα». Και τι έκανε η ΝΔ στο δελτίο Τύπου που εξέδωσε; Απάλειψε την επίμαχη (!) πρόταση και την αντικατέστησε, αναφέροντας ότι: «Πρέπει να αντιμετωπίζουμε με σεβασμό τις ανησυχίες και τα συναισθήματα των πολιτών της Θεσσαλονίκης»

Υπεκφυγές

Η απάντηση για τις υπεκφυγές της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι απλή. Διότι ο κ. Μητσοτάκης και το επιτελείο του δεν έχουν να πουν τίποτα σοβαρό να πουν για τα μεγάλα θέματα. Τίποτα που να ανοίγει δρόμους στην νέα εποχή των μεγάλων τεχνολογικών αλλαγών των διακυβευμάτων και των κινδύνων στην ΕΕ και γενικότερα της ρευστότητας στην παγκόσμια σκακιέρα. Διότι η ελληνική οικονομία με όλα τα επίσημα στοιχεία, πηγαίνει καλά και δείχνει ότι μπορεί να πάει πολύ καλύτερα και η εξωτερική πολιτική της χώρας, είναι από τις καλύτερες αν όχι η καλύτερη από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα.

Με λίγα λόγια αυτός ο ανεπαρκής γόνος που επιλέχτηκε ως ηγέτης, δεν μπορεί να οδηγήσει τη χώρα στη νέα εποχή, κολλημένος σε παλαιές συνταγές οι οποίες για να δουλέψουν, χρειάζονται αυταρχικό περιβάλλον, το μόνο που υπόσχεται.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός είναι σεβαστός στα ευρωπαϊκά και συμμαχικά κέντρα, αναπτύσσει δυναμική πολιτική στα Βαλκάνια και την Ανατολική Ευρώπη, μετέχοντας από θέση ισχύος στην κίνηση των 16 ευρωπαϊκών κρατών με την Κίνα για τους νέους μεγάλους δρόμους του εμπορίου. Πως άραγε θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο, με κλειστά τα σύνορα της Βόρειας Μακεδονίας;

Υπάρχουν επίσης οι τριγωνικές σχέσεις στην ανατολική Μεσόγειο με Ισραήλ και Κύπρο, με Αίγυπτο και Κύπρο, με Ιορδανία και Κύπρο. Υπάρχει κυρίως η αναβαθμισμένη εμπιστοσύνη της Αμερικανικής πλευράς. Τι περισσότερο και τι διαφορετικό θα έκανε ένας άλλος πρωθυπουργός;

Οι δρόμοι του μέλλοντος

Αυτή η χώρα περισσότερο από κάθε άλλη φορά, έχει την ανάγκη να αφήσει πίσω της τα φρένα του παρελθόντος. Έχει ανάγκη να περάσει όσο πιο γρήγορα μπορεί στη νέα οικονομία της υψηλής προστιθέμενης αξίας. Και αυτό απαιτεί επιστημονικό και τεχνολογικό δυναμικό αιχμής.

Και η υψηλού επιπέδου έρευνα, ευδοκιμεί σε δημοκρατικό περιβάλλον με επενδύσεις του πλούτου που παράγεται στο επιστημονικό δυναμικό που υπάρχει, αλλά πρέπει να βρει τις συνθήκες για να επιστρέψει στην πατρίδα του.