Κύπρος: Τέλος καλό όχι όλα καλά

Ο Νίκος Χριστοδουλίδης ανεδείχθη νικητής με σχεδόν 52% στις χθεσινές προεδρικές εκλογές της Κύπρου και ανέλαβε ήδη όγδοος πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η Αριστερά υπέστη άλλη μία ήττα κι αυτό είναι καλό δια τον βαλλόμενο Ελληνισμό της Κύπρου – έλαβε όμως το μοναδικό στην Ευρώπη ποσοστό 48% των ψήφων.

Βέβαια, το ποσοστό αυτό δεν εκφράζει την “ανερχομένη” δύναμη του ΑΚΕΛ, δηλαδή των κομμουνιστών, αλλά η συσπείρωση, μεταφερομένη στην Εσπερία δημιουργεί την εντύπωση ότι η Κύπρος συντόμως θα… κομμουνιστοκρατείται – όπερ δυσμενές δια την εθνική υπόθεση της επανενώσεως της Μεγαλονήσου.

Δυστυχώς στην Αμερική, απ’ όπου μόνον μπορεί να αναμένεται ελπίς βοηθείας, η Κυπριακή Δημοκρατία έχει δυσφημιστεί ως Δούρειος Ίππος της Ρωσίας του Πούτιν, που είναι σήμερα η αποδιοπομπαία… άρκτος της Δύσεως, λόγω της εισβολής και κατοχής σημαντικού μέρους της Ουκρανίας. Πολλοί Ρώσοι ολιγάρχες κατέφυγαν στην Κύπρο επί προεδρίας Νίκου Αναστασιάδη και μεγάλα ποσά εισέρρευσαν για την “χρυσή βίζα”. Επίσης, η Κύπρος δεν συμμετέχει ενεργώς στις δυτικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας και την κυπριακή σημαία φέρουν πολλά πετρελαιοφόρα σκάφη που διακινούν ρωσικό αργό και ντίζελ.

Επίσης, η αποχή 28% στην ψηφοφορία δείχνει την απάθεια του ελληνοκυπριακού λαού στα επιγενόμενα, όπου θα γίνει προσπάθεια επαναλήψεως του διαλόγου συγκολλήσεως των δύο κοινοτήτων, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Αλλά το βόρειο τμήμα των κατεχομένων εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας κατέχει η Τουρκία και στο νότο, των δύο “κυριάρχων” βάσεων, η Βρετανία. Αμφότεροι δεδηλωμένοι πολέμιοι της Κυπριακής Πολιτείας. Η μεν πρώτη κεκηρυγμένη υπέρ των δύο κρατών στην Κύπρο, οι δε Βρετανοί υπέρ διατηρήσεως των βάσεων ες αεί, που μαζί με το Γιβραλτάρ αποτελούν ξένη κατοχή εδάφους της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.

Χριστοδουλίδης και Κυπριακό

Υπό το πρίσμα αυτό ποιες πιθανότητες επιτυχίας έχει η επανάληψη του διαλόγου με την Τουρκία; Απλώς θα δώσει την ευκαιρία στον Ερντογάν να επανακτήσει μερικούς πόντους στις σφυγμομετρήσεις που του αποδίδουν ευθύνες για την αντιμετώπιση του θανατηφόρου σεισμού της 6ης Φεβρουαρίου.

Η μητέρα-πατρίδα Ελλάς έχει τα ιδικά της προβλήματα, οικονομικά (πληθωρισμός) κοινωνικά (φτώχεια κι ανασφάλεια στα δυτικά προάστια των Αθηνών), εκλογές (την ημέρα των Βαΐων, 9η Μαΐου;). Ελπίζεται κι ενταύθα να μην υπάρξει οπισθοδρόμηση, αλλά η εν γένει ρευστότης και διεθνώς με τον νέο ευρωπαϊκό πόλεμο να μαίνεται ένα έτος μετά την έκρηξη του – κυριολεκτικώς – δεν είναι δα κι η καλυτέρα περίοδος για την επίλυση του Κυπριακού.

Συνεπώς δεν πρέπει να καλλιεργούνται φρούδες ελπίδες. Ο κ. Χριστοδουλίδης δεν είναι άπειρος, ούτε αιθεροβάμων της εξωτερικής πολιτικής. Αν συγκεντρώσει πρωταρχικώς τις προσπάθειες του στο εσωτερικό και αποκαταστήσει το κύρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, στο εξωτερικό μπορεί να περιμένει μήπως “βάλει νερό στο κρασί” ο Ερντογάν-εφέντη, τώρα που η νεοθωμανική αυτοκρατορία κατέρρευσε, αφού στηρίζονταν σε πήλινα… πέδιλα πολυκατοικιών.