Λευκή επιταγή δεν δίνεται σε κανέναν στην Κύπρο

Η λαϊκή εντολή δεν είναι “λευκή επιταγή”, την οποία μπορεί διαχειρίζεται ο Πρόεδρος Αναστασιάδης κατά το δοκούν. Στη δημοκρατία οι εξουσίες ελέγχονται μέσω των εκλογών. Στο διάστημα, όμως, που μεσολαβεί μεταξύ εκλογικών διαδικασιών δεν σημαίνει πως οι εξουσίες και οι φορείς τους, δηλαδή οι εκλεγμένοι, μπορούν να δρουν ανεξέλεγκτα.

Είναι σαφές πως το Σύνταγμα, λόγω και του Δικαίου της Ανάγκης, του οποίου έγινε επίκληση για να επιβιώσει και να λειτουργήσει το κράτος, μετά την τουρκοκυπριακή ανταρσία, έχει καταστήσει τον εκάστοτε Πρόεδρο της Δημοκρατίας παντοκράτορα. Έχει εν τη πράξει στα χέρια του όλες τις εξουσίες.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας απαντώντας στη θέση κομμάτων της αντιπολίτευσης να παραιτηθεί, παρέπεμψε στην ισχυρή εντολή που είχε εξασφαλίσει στις εκλογές του 2018. Αυτό είναι ένα δεδομένο, το οποίο δεν αμφισβητείται. Δεν μπορεί, όμως, να καλύπτεται πίσω από αυτό για να μην λογοδοτεί. Για να μένει εν πολλοίς μακριά από τον έλεγχο. Οι λόγοι που επικαλείται για να μην παραιτηθεί, μπορούν να ισχύσουν προς την άλλη κατεύθυνση.

Προς την κατεύθυνση για ανανέωση της λαϊκής εντολής. Σημειώνει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ότι η προσπάθεια των δυο κομμάτων (ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ), συμπίπτει «με κρίσιμες εξελίξεις στο Κυπριακό, με ακραίες τουρκικές προκλήσεις, οι οποίες απαιτούν τη μέγιστη δυνατή ενότητα πολιτών και πολιτικής ηγεσίας, την ίδια ώρα που συντρέχει η υγειονομική κρίση που προκάλεσε η πανδημία του κορονοϊού, η οποία απειλεί και με οικονομικές συνέπειες τη χώρα». Για κάποιους από τους λόγους αυτούς και συν το θέμα των “χρυσών διαβατηρίων”, μπορούν να αποτελέσουν λόγους για προσφυγή στις κάλπες, για ανανέωση της λαϊκής εντολής.

Η διαχείριση που έγινε στο θέμα των διαβατηρίων έχει διασύρει διεθνώς τη χώρα μας. Έχει γίνει η Κύπρος διεθνώς ρεζίλι και κινδυνεύει με σοβαρές επιπτώσεις, από την ΕΕ. Ποιος είχε την ευθύνη για την εφαρμογή των νόμων και του Επενδυτικού Προγράμματος Πολιτογράφησης; Η κυβέρνηση το διαμόρφωσε, το άλλαξε καθιστώντας το πιο αυστηρό και μετά τη δημοσιοποίηση του γνωστού βίντεο της ντροπής και του διασυρμού, αναγκάσθηκε να καταργήσει το πρόγραμμα.

Αυτοκατάργηση κυβέρνησης

Όχι αμέσως, αλλά από την 1η Νοεμβρίου! Η απόφαση αυτή συνιστά την απόλυτη αυτοκατάργηση μιας κυβέρνησης που δηλώνει αδυναμία να εφαρμόσει τους νόμους της, τους κανόνες ενός πλαισίου, που η ίδια ενέκρινε, διαφοροποίησε, αναβάθμισε και στο οποίο έθεσε την τελευταία φορά, υποτίθεται και δικλείδες ασφαλείας. Οι χαραμάδες μετατρέπονταν με το καλημέρα σε “παράθυρα” και “πόρτες”. Τόσο μεγάλες ήταν οι (μαύρες) τρύπες, που γέμισε η χώρα με πύργους, ουρανοξύστες. Διαμέρισμα έναντι διαβατηρίου, υπηκοότητας. Η απόλυτη παρακμή.

Και το Κυπριακό; Η τουρκική επιθετικότητα; Η τουρκική επεκτατικότητα; Είναι σαφές πως τα δεδομένα έχουν αλλάξει στο Κυπριακό. Η στάση της Άγκυρας έναντι της Ελλάδος και της Κύπρου, οι εξελίξεις στα κατεχόμενα έχουν διαμορφώσει ένα άλλο σκηνικό. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατηγορείται ότι έχει εγκαταλείψει τη βάση λύσης. Οι Τούρκοι ισχυρίζονται ότι έκανε μαζί τους μυστικές συνεννοήσεις για άλλη μορφή πλαισίου συμφωνίας.

Τι ισχύει και τι όχι, ο μόνος που μπορεί να απαντήσει είναι ο ίδιος. Θέλει να δώσει απαντήσεις σε αυτά; Θέλει να αλλάξει πολιτική στο Κυπριακό; Η διέξοδος είναι η προσφυγή στην κάλπη. Όμως, το πρώτιστο είναι πως αυτή η διακυβέρνηση έχει καταστήσει με τη συμπεριφορά της, εντελώς ανυπόληπτο το κράτος.

Είναι ένα κράτος, η εικόνα του οποίου συνδέεται- φευ- με διαπλοκή και διαφθορά. Η αποκατάσταση της καλής λειτουργίας του κράτους και του καλού ονόματος της χώρας, περνούν μέσα από την προσφυγή στο λαό. Θα δοθούν λύσεις; Όχι αμέσως. Ενδεχομένως και να διατηρηθεί η ίδια κατάσταση πολιτικών πραγμάτων. Τόσο στην κυβέρνηση όσο και στην αντιπολίτευση. Ανατροπές δεν γίνονται τόσο εύκολα. Αυτό δεν σημαίνει όμως, πως πρέπει θα αφήνονται τα χάλια της χώρας να διαιωνίζονται, μέχρι τις επόμενες εκλογές.

Οι δημοκρατικοί ηγέτες δεν πρέπει να φοβούνται τον λαό. Ο οργισμένος λαός θέλει να ακουστεί τώρα. Και μόνο μια νόμιμη μέθοδος υπάρχει γι’ αυτό: η προσφυγή στην κάλπη. Για τους πραγματικά δημοκρατικούς ηγέτες, “ιδού η Ρόδος…”. Ας μη φοβηθούν τον λαό. Ας τον τιμήσουν, αυτήν την φορά.

ΣΗΜ: Ευθύνες δεν έχει και η Βουλή, μέλη της οποίας ήταν πρωταγωνιστές στο ρεζιλίκι;
ΣΗΜ 1: Είναι καιρός να αλλάξει το πολιτειακό σύστημα. Από προεδρικό σε κοινοβουλευτικό.