Με τον Τραμπ ή με τις Βρυξέλλες;

Εμείς πάντως δεν μπορούμε να ξεγράψουμε τους επικυρίαρχους. Αυτοί δεν χρειάζεται να το πουν, θα μας το δείξουν. Το πιο άμεσο πρόβλημά μας είναι φυσικά η Τουρκία. Πιστός στη Δύση, αναγκαίος στην Ανατολή (Ρωσία) ο Ερντογάν επιπλέει στις θαλασσοταραχές. Ως πότε; Έως ότου κρατάει η αντιπαλότητα ΗΠΑ-Ρωσίας, έως ότου οι Μεγάλοι παίκτες θεωρήσουν ότι το Ανατολικό Ζήτημα, πάντα υπαρκτό στην αποθήκη, χρειάζεται νέα διευθέτηση. Σ’ αυτό, αν τεθεί, θα πρέπει να υπάρξει συμφωνία ΗΠΑ-Ρωσίας και τουλάχιστον συγκατάνευση από άλλους παίκτες π.χ. Κίνα.

Αυτά τα γνωρίζουν ο πρωθυπουργός όπως και οι υπόλοιποι της ελληνικής πολιτικής σκηνής. Ξέρουν, δηλαδή, ότι η εικόνα που προσφέρουν στο εσωτερικό και διεθνώς, για να παραμείνουμε στα πλαίσια της “αστικής ευγένειας”, δεν συνάδει με χώρα της Ευρώπης όπου, έστω στα λόγια, υπερασπίζονται Αρχές, πχ Δημοκρατία, Ελευθερία, Ανεξαρτησία και άλλα ηχηρά παρόμοια.

Τα πράγματα μπορεί να γίνουν χειρότερα αν στην Αθήνα πήραν στα σοβαρά τις δηλώσεις Μακρόν ότι -συνοψίζω – «η Ευρώπη θα ακολουθήσει, στο Ουκρανικό, ανεξάρτητη πολιτική από τις ΗΠΑ». Οπότε θα υψώσουμε το ανάστημά μας όχι μόνο απέναντι στις ΗΠΑ του Τραμπ, αλλά και απέναντι στη Ρωσία του Πούτιν και προς την Κίνα του Σι Ζινπίνγκ που προκρίνουν άλλες διαδικασίες, αποφυγή άμεσης, κατά μέτωπο, σύγκρουσής τους. Το σχόλιο εν προκειμένω είναι ότι η Επιθεώρηση, ως θεατρικό είδος διακωμώδησης, άκμασε προ δεκαετιών. Μας αφορά άμεσα επειδή την πληρώνει άσχημα ο κοσμάκης ενώ οι κυβερνώντες τη γλιτώνουν.

Ο Τραμπ

Το ερώτημα, λοιπόν, είναι αν ο θριαμβευτής Τραμπ θα ανεχθεί πολιτικούς και πολιτικές που διακρίνονται για την έλλειψη πίστης, ευθυκρισίας και άγνοιας κινδύνου για την χώρα και τους ίδιους τους κυβερνώντες.

Όλα όσα είπε ο Τραμπ είναι αυτά που θέλει να κάνει, όχι αυτά που είναι βέβαιο ότι θα καταφέρει. Οι ΗΠΑ μπορούν ακόμα να κάνουν πολλά, αλλά οι αντιστάσεις θα είναι υπαρκτές και μερικές θα είναι ζόρικες. Δεν συμφέρει στις ΗΠΑ να «λιώσουν» τους Ευρωπαίους, όπως απειλεί ο Τραμπ. Τις συμφέρει να τους έχουν «μπροστινούς», να πληρώνουν τις ζημιές, να ελαφρύνουν τα βάρη των ΗΠΑ, μια επικουρική δύναμη. Το παιχνίδι απαιτεί «ξύλο και χάδι». Δεν είναι βέβαιο ότι οι Αμερικάνοι καουμπόηδες έχουν την απαιτούμενη λεπτότητα. Αλλά αυτά θα τα δούμε στην πράξη.

Η σημερινή Ελλάδα ανήκει γεωγραφικά στην Ευρώπη και δοξάζεται για την Ιστορία αλλά ως προς το σύγχρονο πολιτικό τοπίο είναι πιο πρόσφορη η προσέγγιση μέσω σκίτσων, όπως αυτά που κοσμούν την είσοδο στο κτίριο της Ένωσης Συντακτών, επιτυχημένα σκίτσα που άφησαν εποχή για την οξυμένη αίσθηση του χιούμορ των γελοιογράφων.