Μέχρι και “εθναμύντορας” ο Φλωρίδης για να ξεχάσουμε τον ΟΠΕΚΕΠΕ!

Στη συγκεκριμένη κυβέρνηση, αυτόν τον ρόλο, του τέως σοσιαλδημοκράτη που ανένηψε βλέποντας το “φιλελεύθερο” μητσοτακικό φως, τον διεκδικούν πολλοί. Το “λαϊκό παιδί” που ακούει στο όνομα Μιχάλης Χρυσοχοΐδης. Ο “τεχνοκράτης” Κυριάκος Πιερρακάκης. Αλλά σε αυτή τη σύνθεση Υπουργικού Συμβουλίου – όπου τα παρατσούκλια παραπέμπουν και σε άλλους είδους ομάδες – κανένας άλλος δεν έχει δώσει τον καλύτερο εαυτό του, όπως ο νυν υπουργός Δικαιοσύνης, Γιώργος Φλωρίδης.

Ο άλλοτε διαπρύσιος “εκσυγχρονιστής” κ. Φλωρίδης, από όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης του εμπιστεύτηκε το πόστο της πολιτικής ηγεσίας του ελληνικού δικαστικού συστήματος, έχει πραγματικά “ξεσπαθώσει”. Σχολιάζοντας δικαστικές αποφάσεις ή και προκαταβάλλοντας την έκβασή τους. Επιτιθέμενος πολλάκις σε πολιτικούς αντιπάλους και εκτοξεύοντας “λάσπη” κατά πολιτών. Χρησιμοποιώντας κάθε μέθοδο, αλλά προσηλωμένος στον ρόλο του “πρωτοπαλίκαρου” του πρωθυπουργού.

Το 2024, με νωπό ακόμη στη συλλογική μνήμη το το πολύνεκρο δυστύχημα των Τεμπών αρχικά προανήγγειλε παράταση των ανακρίσεων για την υπόθεση, λέγοντας πως «η ανάκριση είναι δύσκολη» αλλά «διεξάγεται με υποδειγματικό τρόπο». Στην συνέχεια, ενώ οι ενδείξεις για συγκάλυψη άρχισαν να πληθαίνουν, είπε το αμίμητα χυδαίο «είναι για τα μπάζα όσοι κάνουν σπέκουλα για μπαζώματα στα Τέμπη»!

Δηλαδή για τα “μπάζα” είναι κατά Φλωρίδη και η ίδια η Δικαιοσύνη που κατηγορεί επτά άτομα για «αυθαίρετη παρέμβαση»… «απομάκρυνση υλικών από τον τόπο του δυστυχήματος που αυτονόητα είναι και τόπος εγκλήματος» και «για πράξη που ελήφθη χωρίς να ερωτηθούν οι δικαστικές Αρχές που ήταν και οι πλέον αρμόδιες», μεταξύ άλλων τέσσερα στελέχη της Πυροσβεστικής και τον “Γαλάζιο” πρώην Περιφερειάρχη Θεσσαλίας. Αλλά βλέπετε αυτοί δεν προστατεύονται από ασυλία, για να “φροντίσει” να τους απαλλάξει και αυτούς η κυβέρνηση, ή να τους παραπέμψει για πλημμέλημα, λέω εγώ τώρα…

Αργότερα, το ίδιο πρόσωπο, στο περιθώριο της πρώτης ογκώδους διαδήλωσης διαμαρτυρίας για τα Τέμπη θα επιχειρούσε να διορθώσει τον εαυτό του. «Κανένα τμήμα από το υλικό από τα χώματα τα οποία πάρθηκαν από εκεί δεν εξαφανίστηκε, πήγε λίγο παραπέρα» θα έλεγε, προτού προβεί σε μια ακόμη “ντρίμπλα” τον περασμένο Απρίλιο, κομπάζοντας: «Υπάρχει πιο δικαιωμένη δήλωση από αυτή;» (συνέντευξη στο ραδιόφωνο «Παραπολιτικά»).

 

Σταχυολογώντας τα -ατέλειωτα η αλήθεια είναι- “διαμάντια” του θα επιστρέφαμε σε μια ακόμη “έκρηξη τεστοστερόνης”. «Τα Τέμπη και οι κλάψες πάνε…», διαμήνυσε απευθυνόμενος από το βήμα της Βουλής και πάλι τον Απρίλιο, όχι μόνο στην αντιπολίτευση, αλλά και ουσιαστικά στους συγγενείς των θυμάτων, σε μία ακόμα επίδειξη “τσάμπα μαγκιάς”…

Φλωρίδης και Δικαιοσύνη

Ακόμη και ο σεβασμός που παραδοσιακά απολάμβανε ο ένοικος του κτιρίου της Λεωφόρου Μεσογείων από τους κοινωνικούς φορείς δεν είναι δεδομένος. Οι αλλαγές του Ποινικού Κώδικα που εισηγήθηκε το 2024 χαρακτηρίστηκαν ως προβληματικές, τιμωρητικές και πρόχειρες και κατακρίθηκαν από πανεπιστημιακούς και επιστημονικούς φορείς, όπως η Ένωση Ελλήνων Ποινικολόγων, η Εταιρεία Ποινικού Δικαίου, ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών…

Αλλά το καλύτερο έρχεται τώρα: Ενώ η κυβέρνηση ψήφισε νόμο για την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, μετά τις θυελλώδεις κοινωνικές αντιδράσεις που έβαζαν στο κάδρο της συγκάλυψης για τα Τέμπη και την ελληνική Δικαιοσύνη (όσο να ναι δεν φρόντισε αυτή να λάμψει η αλήθεια στο σκάνδαλο των υποκλοπών)δεν τον εφάρμοσε! Ποιος τα λέει αυτά; Όχι η “τοξική αντιπολίτευση” ή τίποτα “λαϊκιστές”, αλλά η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων: «Πέρσι το καλοκαίρι το Υπουργείο Δικαιοσύνης φέρνει προς ψήφιση το ν. 5123/2024 ο οποίος εισάγει διαδικασία μυστικής ψηφοφορίας στα Ανώτατα Δικαστήρια για τα πρόσωπα που τελικά θα αναλάβουν την ηγεσία της Δικαιοσύνης ως ένα προστάδιο που προηγείται της τελικής απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου…

Φυσικά ο νόμος αυτός ψηφίστηκε μετά από παρότρυνση και προτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης ώστε η χώρα μας να μην αποτελεί εξαίρεση στην ευρωπαϊκή πρακτική να έχουν λόγο οι δικαστές για την επιλογή της ηγεσίας τους. Η Ένωσή μας αναγνώρισε τότε πως πρόκειται για ένα μικρό θετικό βήμα παρά τις πολλές ελλείψεις και τα κενά που υπήρχαν. Ο νόμος αυτός δοκιμάστηκε για πρώτη φορά αυτόν τον μήνα με τις επιλογές από την Κυβέρνηση των Αντιπροέδρων και αφού είχε προηγηθεί η μυστική ψηφοφορία στα Ανώτατα Δικαστήρια.

Οι όποιες ψευδαισθήσεις είχαν καλλιεργηθεί, κατέρρευσαν με πάταγο.. Αρεοπαγίτες εγνωσμένου κύρους και ήθους που χαίρουν εκτίμησης από όλον τον νομικό κόσμο, με άρτια νομική κατάρτιση, πρωτεύσαντες στην εκλογική διαδικασία μεταξύ των μελών του Δικαστηρίου, δεν κρίθηκαν ικανοί να καταλάβουν καμία από τις 8 θέσεις των Αντιπροέδρων του Αρείου Πάγου που κενώθηκαν!

Και αναρωτιέται ο πολίτης εύλογα: Εάν η κυβέρνηση δεν ήθελε να απωλέσει το προνόμιό της να αποφασίζει ανεξέλεγκτα για την ηγεσία της Δικαιοσύνης για ποιόν λόγο προέβη στην πιο πάνω νομοθετική ρύθμιση, πέρα από τους δύο προφανείς: αφενός να κερδίσει επικοινωνιακά στο εσωτερικό δίνοντας την ψευδαίσθηση πως σέβεται την άποψη των αρμοδίων και αφετέρου να καθησυχάσει την Ευρώπη πως στην χώρα μας υπάρχει το κατάλληλο νομοθετικό πλαίσιο που εγγυάται τη συμμετοχή στις κορυφαίες διαδικασίες. Εμείς απαντάμε: Δεν τον έχουμε ανάγκη αυτόν τον νόμο που αξιοποιείται a la cart μόνο εάν το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας συμβαδίζει με τις κυβερνητικές επιλογές. Καταργήστε τον! Είναι πιο ειλικρινές!».

Δηλαδή, ψηφίστηκε νόμος να συμβάλλουν οι δικαστές στην εκλογή των δικαστικών ηγεσιών, όπως συμβαίνει σε κάθε ευνομούμενο ευρωπαϊκό κράτος και η κυβέρνηση τον πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων, επιλέγοντας πάλι αυτούς που ήθελε, παραβλέποντας τις προτάσεις του δικαστικού σώματος, που προβλέπει το νομοσχέδιο που η ίδια ψήφισε! Και τι απάντησε σε αυτά ο Φλωρίδης; Ότι “δεν θα γίνουμε κράτος δικαστών!”. Σαν να μην ακούγεται και πολύ “Μένουμε Ευρώπη” αυτό… Δεν ξέρω, εσείς τί λέτε;

Και σε ρόλο… εθναμύντορα

Είναι φυσικό και επόμενο ότι μια τόσο “macho” προσέγγιση δεν θα μπορούσε να απουσιάζει από την ανάγνωση των εθνικών και διεθνών θεμάτων. «Δίνετε μάχη για να υποστηρίξετε την εισβολή εις βάρος της χώρας μας. Προσπαθείτε να υπονομεύσετε τη συμφωνία μας με το Ισραήλ υπέρ της Τουρκίας» είπε από το βήμα της Βουλής και πρόσθεσε: «Ξέρουμε τι κάνετε. Με γελοίες περιθωριακές ομάδες στα λιμάνια εμποδίζετε την προσέγγιση των Ισραηλινών θέλοντας να πυρπολήσετε τη συμμαχία μας υπέρ της Τουρκίας», και στο άκουσμα αυτών των γελοιοτήτων επικράτησε όπως ήταν αναμενόμενο πανδαιμόνιο, με την αντιπολίτευση να ζητά την αποπομπή του.

Να σημειωθεί ότι ο Φλωρίδης έβαλε στο κάδρο των “εθνοπροδοτών” και το κόμμα από το οποίο προέρχεται, το ΠΑΣΟΚ, που επίσης ζήτησε την αποπομπή του. Θα επρόκειτο για φάρσα, αλλά μάλλον παραπέμπει σε τραγωδία, ότι επιχειρεί να “ρεφάρει” σε πατριωτισμό μέλος της κυβέρνησης που απεμπόλησε κυριαρχικά δικαιώματα στην Κάσο και δέχεται την μία σφαλιάρα μετά την άλλη!

Ο πρωταγωνιστής όμως του κυβερνητικού έργου, γιατί περί θεατρικού πρόκειται, δεν φείδεται ξεδιαντροπιάς και σκοπεύει να βγάλει όσους διαμαρτύρονται κατά της γενοκτονικής πολιτικής του Ισραήλ “πέμπτη φάλαγγα”, στην οποία μεταξύ άλλων φαίνεται να κατατάσσει τον Γάλλο πρόεδρο, την Ολλανδία, πλείστες χώρες της ΕΕ, κτλ… “Εζήλεψε δόξα Νετανιάχου”, ο Φλωρίδης!

Σφραγίζοντας τον αριβισμό  που χαρακτήρισε μια ομάδα στελεχών του ΠΑΣΟΚ, ο Φλωρίδης επιβεβαιώνει με τη σημερινή του παρουσία , ενώ εξελίσσεται η συζήτηση για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ- ότι δεν λειτουργεί απλά ως κυβερνητικό “πιστόλι”, αλλά ότι προδιαγράφει και την ρητορική στην οποία θα διολισθήσει η κυβερνώσα παράταξη, καταφεύγοντας σε μία σκληρή πόλωση, γιατί υπάρχουν πλέον τόσα μα τόσα σκάνδαλα μαζεμένα, που κάπως πρέπει να αλλάξει αυτή η έρμη η ατζέντα…