Μία “μικρή” κυβέρνηση για μεγάλα εθνικά προβλήματα

Παρακολουθούμε τις εξελίξεις σχετικές με τα ελληνοτουρκικά, σε συνδυασμό με το τουρκολιβυκό μνημόνιο, την επιχείρηση “Irini ” της ΕΕ (που ουσιαστικά ουδέποτε εφαρμόστηκε) και την προσπάθεια της κυβέρνησης να έρθει σε συμφωνία με την Αίγυπτο για την οριοθέτηση της ΑΟΖ.

Επειδή μου αρέσει να ομιλώ συγκεκριμένα, ρεαλιστικά, κάνοντας κριτική καλοπροαίρετη και χωρίς καμία διάθεση αντιπολιτευτικής τακτικής (γιατί σε αυτές τις δύσκολες στιγμές ο Ελληνισμός οφείλει να είναι ενωμένος), ας δούμε τις τελευταίες δηλώσεις του πρωθυπουργού που μεταξύ των άλλων είπε: «το ελληνοτουρκικό πρόβλημα είναι και πρόβλημα ΕΕ-Τουρκίας».

Συνέχισε λέγοντας «ότι η Ελλάδα είναι πάντα ανοιχτή σε διάλογο με την Τουρκία», ενώ εκτίμησε «ότι μπορούμε να συζητήσουμε έντιμα κι αν τελικά συμφωνήσουμε ότι διαφωνούμε, υπάρχουν πάντα τρόποι να μεταφέρουμε το θέμα στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, ύστερα από κοινή συμφωνία για το πως μπορούμε να λύσουμε αυτό το ζήτημα, αλλά πάντα με απόλυτο σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο».

Ο δε Σύμβουλος της Εθνικής Ασφάλειας του πρωθυπουργού, σε πρόσφατη συνέντευξή του, μίλησε για «μαξιμαλισμό και για προπονητές της εξέδρας», αναφερόμενος σε όσους μιλούν αντίθετα ως προς την λογική του. Σχόλιο που το χαρακτηρίζω (τουλάχιστον) από αμετροέπεια και καλό θα είναι στο εξής να είναι πιο προσεκτικός. Μας είπε ακόμα ότι όποιος επείγεται σε μία διαπραγμάτευση (εννοούσε την συμφωνία με την Αίγυπτο ως προς την ΑΟΖ), θα πρέπει να κάνει κάποιες παραδοχές και να εξετάσει το ενδεχόμενο σε περίπτωση αποτυχίας.

Τι “ξέχασε” ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας

Δέχτηκε δηλαδή έμμεσα ότι είμαστε με το “μαχαίρι στη πλάτη” και τώρα τρέχουμε να προλάβουμε να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα. Δεν μας είπε όμως ποιος ευθύνεται γι’ αυτή την κατάσταση, όταν αιφνιδιαστήκαμε με το τουρκολιβυκό μνημόνιο. Επιπλέον, αν και παραδέχτηκε ότι η Ευρώπη έχει αδυναμίες, δεν μας είπε όμως γιατί η κυβέρνηση δεν έχει αντιδράσει μέχρι σήμερα, με δυναμικές κινήσεις που να διασφαλίζουν τα κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδας μας και της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Παραδέχτηκε ότι η πολιτεία άφησε το Πολεμικό Ναυτικό σε αδυναμία λόγω της οικονομικής στενότητας τα τελευταία χρόνια. Δεν μας είπε όμως ότι ο κύριος λόγος της αμέλειας της πολιτείας, είναι η πολιτική φιλοσοφία αντιμετώπισης της τουρκικής απειλής, που ήταν κάτι που γνωρίζαμε όλα τα προηγούμενα χρόνια. Ο ίδιος “πανηγύρισε” για την ένταξη των τορπιλοπυραυλάκατων νούμερο έξι στο Πολεμικό Ναυτικό (μη πλήρως επιχειρησιακή μετά από δώδεκα χρόνια).

Δεν μας είπε όμως πότε θα δοθεί η τορπιλοπυραυλάκατος νούμερο εφτά στο Πολεμικό Ναυτικό, που τόσο έχει ανάγκη η χώρα. Μας είπε ότι έχει αρχίσει ο σχεδιασμός για την αναβάθμιση του Πολεμικού Ναυτικού, χωρίς όμως να έχουμε κάποιο συγκεκριμένο πλάνο ενίσχυσης του στόλου με νέες φρεγάτες. Τέλος μας μίλησε για την δημιουργία Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας που εξήγησε ότι χρειάζεται χρόνος προσαρμογής, με χρόνο που μάλλον θα τείνει στο άπειρο!

Τι περιμένει ο πρωθυπουργός;

Το ερώτημα που τίθεται είναι τι ακριβώς έχει στο μυαλό του ο πρωθυπουργός; Δεν έχει καταλάβει τι ζητάει ο Ερντογάν; Άρα με ποιες προϋποθέσεις είναι δυνατόν να συμφωνήσουμε; Δεν γνωρίζει εκ των προτέρων ότι αυτό το εγχείρημα έχει μηδενική πιθανότητα επιτυχίας; Μήπως υπάρχει κάτι άλλο;

Αφού έχει δεχτεί ότι το όλο θέμα είναι μεταξύ της ΕΕ και της Τουρκίας γιατί δεν έχει αναλάβει μέχρι σήμερα μία εκστρατεία, με δυναμική παρέμβαση και όχι παρακαλώντας, απαιτώντας από την ΕΕ να σταματήσει να χαϊδεύει την Τουρκία και να προχωρήσει σε ακύρωση του τουρκολιβυκού μνημονίου; Επιπλέον, τόσες βάσεις δώσαμε στις ΗΠΑ χωρίς αντάλλαγμα!

Τι περιμένουν για να σταματήσουν την τουρκική προκλητικότητα και να ακυρώσουν το τουρκολιβυκό μνημόνιο, δεδομένου ότι έχουν δεχτεί ότι «τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα»; Και τώρα τρέχουμε με το “πιστόλι στη πλάτη” να συνάψουμε βιαστικά ΑΟΖ με όμορα κράτη; Και ωραία, πετύχαμε την ΑΟΖ με την Αίγυπτο που είναι το επιθυμητό από όλους μας. Μετά ποιες θα είναι οι εξελίξεις ;

Γιατί αποφεύγει την σύγκλιση του συμβουλίου πολιτικών αρχηγών, υπό της Προέδρο της Δημοκρατίας, προκειμένου να χαραχθεί η εθνική γραμμή και να αποφασιστεί μία σειρά δυναμικών κινήσεων που θα έχουν στόχο την εξασφάλιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας; Η όλη καρτερική στάση του πρωθυπουργού πρέπει να μετατραπεί σε ενεργητική και δυναμική, απαιτώντας από τους συμμάχους τα αυτονόητα, για να αποφύγουμε την περίπτωση θερμού επεισοδίου.