Μια του Κυριάκου, δυό του Κυριάκου, τρίτη και η κακή του μέρα…

Αρχίζοντας ανάποδα, από τα λιγότερο σημαντικά, η απόπειρα να επανέλθει στην πολιτική σκηνή προμηνύει Γολγοθά, κάτι που προϊδεάζει με τις πράξεις του ο ίδιος ο κ. Τσίπρας: Εξαγγέλλει συγγραφή βιβλίου. Η άμεση επαφή με τους ψηφοφόρους απωθείται στο άγνωστο μέλλον. Ο κ. Τσίπρας γνωρίζει ότι ο κόσμος έχει μπουκώσει από τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις του και από τις κωλοτούμπες του.

Έχει ενημερωθεί ότι ίσως να μαζέψει μερικά κουρέλια από δω κι από κει, αλλά να μην περιμένει ψήφους, που θα του επέτρεπαν να παίξει ρόλο, με έστω μικρές αξιώσεις, στις εκλογές. Το αν θα κλέψει κάτι- τις από τη Ζωή ή αν ο κ. Φάμελλος ή ο κ. Ανδρουλάκης θα μετράνε απώλειες, αφήνει αδιάφορο το εκλογικό Σώμα, όπως και η τυχόν προσχώρηση της κ. Αχτσιόγλου και της ακολουθίας της.

Δεν… συγκλονίζει η ΝΔ τους ψηφοφόρους

Η τύχη της ΝΔ ενδιαφέρει περισσότερο, αλλά δεν φαίνεται να συγκλονίζει πολλούς. Αδιαφορούν οι ψηφοφόροι για το κόμμα, που ζητάει για τρίτη φορά τη βοήθειά τους. Προφανώς, επειδή ισχύει, λέει συμβολικά η παροιμία, το μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρίτη και η κακή του μέρα. Ο ΟΠΕΚΕΠΕ μετά τα Τέμπη ήταν το κερασάκι. Καθένας, σε όποια κυβέρνηση, θα πρέπει να τσιμπιέται αν βλέπει, με το ξημέρωμα, ότι πιάνει-δεν πιάνει το ένα πέμπτο του εκλογικού σώματος.

Ίσως γι’ αυτό ο κ. Μητσοτάκης θεωρεί ξεπερασμένη κάθε προσπάθεια εξευμενισμού των εκλογέων. Θυμίζω ότι οι πρώιμες δημοσιογραφικές διαρροές/εκτιμήσεις για το πόσο ριζοσπαστικές θα ήταν οι εξαγγελίες από την ΔΕΘ, μιλούσαν για δύο δισεκατομμύρια παροχών που, όμως, σύντομα κατέβηκαν στο ενάμιση δις. Όχι επειδή θα κινδύνευε η Οικονομία. Αλλά γιατί τα ευρώ στους ψηφοφόρους είναι πλέον πεταμένα λεφτά… καλύτερα να πάνε να καλύψουν τρύπες αλλού…. Οι ψηφοφόροι ας αναζητήσουν αλλού παρηγοριά.

Βεβαίως κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει τον αμίμητο, ευφυή και με χιούμορ δημοσκόπο που σε ερώτηση “πως βγαίνει το αποτέλεσμα των δημοσκοπήσεων” δήλωσε: «ό,τι θέλει ο πελάτης. Τώρα προέχει να δημιουργηθεί κλίμα αισιοδοξίας, ζεστός καιρός, ψευδαίσθηση του “πάμε καλά”». Έχουν σταματήσει από καιρό οι πληροφορίες περί ανάληψης ευθυνών σε κάποια θέση στο εξωτερικό.

Όταν βαδίζεις δίπλα στον Πρόεδρο των ΗΠΑ κι αυτός δεν γυρίζει να σου πει καλημέρα, ποιος δουλικός Ευρωπαίος θα ενδιαφερθεί να σε “φροντίσει”; Άγνωστος ο λόγος που ανέβηκαν (δήθεν) οι τόνοι σε μια στιγμή που η Τουρκία φαίνεται να “ανεβαίνει”, ακολουθώντας αντίθετη πορεία με την Ελλάδα. Τα πικρόχολα σχόλια περισσεύουν, τα πράγματα μπορεί να είναι χειρότερα.