Μην ξεχνάτε κ. Μητσοτάκη ότι η λογική της κατηφόρας είναι ο πάτος!

Υπάρχουν πολλοί πολιτικοί που φλέρταραν ανά περιόδους με τη γελοιότητα και τον εξευτελισμό, σε εγχώριο και διεθνές επίπεδο. Όπως όμως συνηθίζει με με ό,τι παρέλαβε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, έχει ξεπεράσει τον “καλύτερο” εαυτό του!

Όπως για παράδειγμα στην περίπτωση της Ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης, όπου η κυβέρνηση του, μετά τις θυελλώδεις κοινωνικές αντιδράσεις για τα Τέμπη και κατόπιν παρότρυνσης και προτροπής της ΕΕ ώστε η χώρα μας να μην αποτελεί εξαίρεση στην ευρωπαϊκή πρακτική, ψήφισε νόμο που προέβλεπε μια κάποια ανεξαρτησία της ηγεσίας της Δικαιοσύνης, τον οποίο όμως τελικά δεν εφάρμοσε(!) διορίζοντας την δικαστική ηγεσία που η ίδια ήθελε, προκαλώντας την αντίδραση μέχρι και της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων! Σιγά μην ιδρώσει το αυτί όμως του Κυριάκου!

Ή όταν με φόντο το σκάνδαλο των υποκλοπών επιχειρούσε με σχετική ΠΝΠ εικονικές αλλαγές στη δομή της ΕΥΠ, οι οποίες δεν αναιρούσαν τα πρωθυπουργικά πρωτεία, ώστε να αποτινάξει την ευθύνη της παρακολούθησης δημοσιογράφων, υψηλόβαθμων στρατιωτικών, πολιτικών αντιπάλων, ακόμα και υπουργών του και δεν ξέρω πλέον και πόσων άλλων γιατί χάσαμε το μέτρημα!

Ή όταν με αριθμητικές αλχημείες ερμήνευε όπως τη συνέφερε το συνταγματικό μέτρο των 3/5 στην ψηφοφορία για την έγκριση των διορισμών στην Αρχή Διασφάλισης Απορρήτου των Τηλεπικοινωνιών (ΑΔΑΕ) πρακτικές που προκάλεσαν ανατριχίλα μέχρι και στον “καθώς πρέπει” αστικό Τύπο!

Ευτελισμός της Βουλής από τον Μητσοτάκη

Χθες, όμως ήρθε το πραγματικό αποκορύφωμα: Κατά τη διάρκεια της κοινοβουλευτικής ψηφοφορίας για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και προκειμένου να διατηρήσει την εικόνα μιας “γαλάζιας” πλειοψηφίας, δεν δίστασε να καταπατήσει τον Κανονισμό της Βουλής, ο οποίος προβλέπει σαφώς ότι η καταφυγή στην επιστολική ψήφο προβλέπεται για σαφείς λόγους (απουσία, ασθένεια, κύηση), κάτι που μοιάζει κάπως δύσκολο να ισχύει ταυτόχρονα για 70 βουλευτές! Αν ξαφνικά δούμε ιατρικά δικαιολογητικά σωρηδόν, θα πρέπει σίγουρα να αναρωτηθούμε!

Όλα αυτά έγιναν λίγο μετά τα μεσάνυχτα, όταν ο προερχόμενος από το κυβερνών κόμμα προεδρεύων Γιώργος Γεωργαντάς (ο πρόεδρος του Σώματος Νικήτας Κακλαμάνης επέλεξε να απουσιάσει από την όλη διαδικασία, την ευθύνη της οποίας έχει θεσμικά), προβαίνοντας σε μία κατά το δοκούν ερμηνεία του Κανονισμού, απέρριψε την ένσταση αντικανονικότητας επί της διαδικασίας που είχε κατατεθεί από πλευράς της αντιπολίτευσης, εξαιτίας του ό,τι οι “Γαλάζιοι” ήταν κυριολεκτικά εξαφανισμένοι!

Αποτέλεσμα; Οι βουλευτές της αντιπολίτευσης, μόλις είδαν ότι επέρχεται ψηφοφορία με επιστολικές σωρηδόν, επέλεξαν να αποχωρήσουν από την Ολομέλεια, μη θέλοντας να νομιμοποιήσουν μία διαδικασία παρωδία, που αρμόζει μόνο σε τριτοκοσμικά καθεστώτα! Θλιβερότερο όλων, όταν ο Γεωργαντάς αναζήτησε εκπροσώπους της αντιπολίτευσης για ψηφολέκτες και δεν βρήκε κανέναν, κατέληξε να τους βρει σε δύο πρώην εκπροσώπους των ακροδεξιών Σπαρτιατών”, οι οποίοι προσδοκούν σε μελλοντική τους ένταξη στα “γαλάζια” ψηφοδέλτια.

Ο λαλίστατος το τελευταίο διάστημα Ευάγγελος Βενιζέλος έβαλε και αυτός το δικό του “καρφί”: «Αναρωτιέμαι, ποιος λόγος υπήρχε να συντελεστεί αυτός ο ακραίος διασυρμός του Κοινοβουλίου; Η κυβερνητική πλειοψηφία θα μπορούσε να μετάσχει κανονικά στην ψηφοφορία και οι προτάσεις να μη συγκεντρώσουν 151 θετικές ψήφους και να απορριφθούν έστω με κάποιες διαρροές ψήφων βουλευτών της συμπολίτευσης.

Το θεσμικό και πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση θα ήταν πολύ μικρότερο από το κόστος της εικόνας ευτελισμού των θεσμών που καταγράφτηκε χθες», σημειώνει στην ανάρτηση του ο κ. Βενιζέλος και καταλήγει: «Κοινός παρονομαστής φαίνεται να είναι η κρίση εσωτερικής εμπιστοσύνης και αυτοπεποίθησης παρά τα επιφαινόμενα. Μια τέτοια κρίση καθίσταται όμως σχεδόν αυτόματα κρίση νομιμοποίησης».

Πρωθυπουργός-όμηρος

Παρότι όμως με μια ακόμη μεθόδευση απέφυγε μια προσωρινή ήττα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν κατάφερε παρά να σημειώσει αυτογκόλ. Πρώτον, απέδειξε ότι δεν εμπιστεύεται τους βουλευτές του, αφού κατέφυγε στην επιστολική ψήφο, φοβούμενος διαρροές επί της ψηφοφορίας.

Δεύτερον, επιβεβαίωσε την πεποίθηση ότι είναι όμηρος υπουργών όπως ο Μάκης Βορίδης, ο οποίος αρνήθηκε να ακολουθήσει το διαβόητο “μοντέλο Τριαντόπουλου. Άλλη μία παρεμπιπτόντως από άφθονες παραβιάσεις του Συντάγματος, τι Όρμπαν μου λέτε, “Παναγίτσα” μπροστά στον Κυριάκο! Διαβάζω δε πως υπήρχαν φόβοι για μεγαλύτερες “γαλάζιες” διαρροές προς τον Αυγενάκη, αλλά όσο να ‘ναι “είναι παιδί” και πρέπει πάση θυσία να προστατευτεί…

Επιστρέφοντας στον ένοικο του Μαξίμου αναρωτιέται κανείς: Τι σημαίνουν άραγε όλα αυτά; Το να δυσκολεύεται να εφεύρει νέους τρόπους καταστρατήγησης της νομοθεσίας, ο ίδιος άνθρωπος που ανήγαγε την πολιτική διαχείριση των σκανδάλων και την παραβίαση του Συντάγματος σε επιστήμη, δεν είναι μια κακή εξέλιξη, κάποια στιγμή υπάρχει και ένα όριο.

Αμ δε… Φοβάμαι ότι στην προσπάθειά του να παραμείνει με “νύχια και δόντια” στην εξουσία είναι αποφασισμένος ακόμη και με τον πιο χυδαίο τρόπο να βυθίσει στην απαξίωση το πολιτικό σύστημα και τους δημοκρατικούς θεσμούς. Υπάρχουν ορισμένες φορές που οι περιφέρειες του γελοίου και του επικίνδυνου συναντιούνται, δημιουργώντας ένα εκρηκτικό μείγμα. Και αυτή η κατάσταση έρχεται να περιγράψει τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τους κινδύνους που εγκυμονεί πλέον η παραμονή του στην εξουσία.