Μόνη σωτηρία για την αντιπολίτευση συμφωνία για κοινό πρωθυπουργό

Ο πρωθυπουργός αγωνίζεται σε επίπεδο Champions League και η αντιπολίτευση είναι για τη Β΄ Εθνική κατηγορία. Όχι μόνο στο επίπεδο της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης, αλλά ούτε και στο επίπεδο της Α΄ Εθνικής δεν έχει ανταγωνιστή. Αυτό είναι το πρόβλημα.

Η αντιπολίτευση ευθύνεται για την πολιτική στασιμότητα: Ο χρόνος περνάει και δεν υπάρχει καμία πολιτική εξέλιξη. Όλα παραμένουν ίδια. Το πολιτικό σκηνικό έχει βαλτώσει. Αντί τα κόμματα της αντιπολίτευσης να φέρνουν την αλλαγή, έχουν καταντήσει οι φορείς της πολιτικής στασιμότητας. Το ζήτημα είναι κωμικοτραγικό. Γιατί διοργανώνουν τα συνέδριά τους; Για να προσφέρον 15 δευτερόλεπτα δημοσιότητας στους αρχηγούς τους; «Στο μέλλον, όλοι θα είναι διάσημοι για 15 λεπτά», φέρεται να είχε πει ο Αμερικανός καλλιτέχνης Andy Warhol.

Στην εποχή μας, όμως, η διασημότητα συρρικνώνεται σε ολοένα και πιο μικρό κύκλο. Η διάρκειά της μειώνεται συνεχώς. Τα 15 δευτερόλεπτα που θα προβληθεί ο αρχηγός τους στα δελτία ειδήσεων δεν έχουν καμία χρησιμότητα. Ούτε για την πρόθεση ψήφου, ούτε για την εκτίμηση, ούτε για το εκλογικό αποτέλεσμα.

Μόνο το 34% των πολιτών εκφράζεται από κάποιον πολιτικό αρχηγό, σύμφωνα με την τελευταία έρευνα της Metron Analysis. Το 64% ζητάει να δει νέους πολιτικούς ηγέτες. Κάθε δημοσκόπηση που γίνεται επιβεβαιώνει τα δεδομένα που είναι φανερά σε όλους δια γυμνού οφθαλμού. To κενό ηγεσίας αντικατοπτρίζεται άμεσα στην εικόνα των κομμάτων. Οι 6 στους 10 πολίτες κρατούν απόσταση από όλα τα κόμματα, σύμφωνα με την ίδια έρευνα.

Με αποτέλεσμα, η ύπαρξη και μόνο αυτών των κομμάτων στην αντιπολίτευση να αποτελεί δώρο για τη ΝΔ. Ενώ μόλις το 25% των πολιτών αξιολογεί θετικά την κυβέρνηση, η ψαλίδα ανάμεσα στην κυβέρνηση και τα κόμματα της αντιπολίτευσης μεγαλώνει. Θετική εικόνα για την αξιωματική αντιπολίτευση έχει μόνο το 10% των ψηφοφόρων. Το ντέρμπυ των επόμενων εκλογών δεν θα είναι ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά ανάμεσα στην Πλεύση Ελευθερίας και το ΠΑΣΟΚ. Σε μια γυναίκα μόνη της και σε ένα κόμμα με 300.000 μέλη.

Το Βατερλό των πολιτικών αρχηγών

Το Βατερλό ολοκληρώνεται στην καταλληλότητα των αρχηγών για τη θέση του πρωθυπουργού. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης λαμβάνει 27%. Από εκεί και πέρα το χάος. Η Ζωή παίρνει 10% και ο Ανδρουλάκης τους μισούς, μόνο 5%. Ο Βελόπουλος τον ακολουθεί με μόλις μία μονάδα διαφορά στο 4%. Ο Κουτσούμπας, ο Κασσελάκης και ο Χαρίτσης από 2%, ο Βαρουφάκης και ο Φάμελλος από 1%. Συνεπώς, ο αρχηγός του κόμματος που εκλέχθηκε από τον λαό ως αξιωματική αντιπολίτευση κρίνεται κατάλληλος για πρωθυπουργός μόνο από το 1% και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης σήμερα μόνο από το 5%. Όλοι μαζί οι αρχηγοί των κομμάτων της αντιπολίτευσης λαμβάνουν ακριβώς 27%, όσο ο πρωθυπουργός μόνος του.

Η Δημοκρατία δεν έχει νόημα εάν είναι εξ αρχής γνωστός ο νικητής. Όπως δεν έχει νόημα να ξαναμαζευτούν στην επόμενη βουλή 10 κόμματα που δεν μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους, ούτε στα βασικά. Η ΝΔ κάνει πάρτι με αυτή την αντιπολίτευση. Εάν όλοι αυτοί δεν αφήσουν οτιδήποτε άλλο κάνουν για να βρουν έναν υποψήφιο ικανό να αντιμετωπίσει τον πρωθυπουργό, καλύτερα να μην κατέβουν στις επόμενες εθνικές εκλογές.

Γιατί με την παρουσία τους εμποδίζουν οτιδήποτε νέο να δημιουργηθεί. Οδηγούν τους πολίτες στην αδιαφορία και την αποχή. Με τους μηχανισμούς των κομμάτων, μαντρώνουν τους ψηφοφόρους σε αδιέξοδες επιλογές. Εγκλωβίζουν τις δυνατότητες ανάπτυξης εναλλακτικών. Κλείνουν τους χώρους που είναι αναγκαίοι για να δημιουργηθεί κάτι νέο και διαφορετικό.