Ο έμπρακτος φασισμός των “αντίφα”

Οι κατά καιρούς επιθέσεις ομάδων ανεγκέφαλων “αντίφα” αποτελούν τυπικές εκφράσεις του ολοκληρωτισμού που θάλλει τα τελευταία χρόνια στα Εξάρχεια και όχι μόνο: Πολιτική του μίσους, λατρεία της βίας, ποινικοποίηση και καταδίωξη κάθε διαφορετικής φωνής. Αυτά είναι τα υλικά μιας δραστηριότητας που υιοθετεί μια ρητορική ενός δήθεν αντιφασισμού, μόνο και μόνο για να συγκαλύψει τον δικό της φασιστικού χαρακτήρα σκοταδισμό.

Κατά κανόνα, μάλιστα, οι εμπνευστές και αυτουργοί αυτών των φασιστικού τύπου ενεργειών κυκλοφορούν και ανακοινώσεις, με τις οποίες επαίρονται για τις πράξεις τους, προετοιμάζοντας στην ουσία το έδαφος για νέες χουλιγκάνικες επιθέσεις. Αυτός ο νέος ολοκληρωτισμός, στην πραγματικότητα είναι βαθύτατα συστημικού χαρακτήρα. Πρόκειται για έναν αντιεξουσιαστικά μασκαρεμένο νεοφιλελευθερισμό που αξιώνει να πραγματώσει “εδώ και τώρα” τα εγωκρατικά πρότυπα του τελευταίου.

Εξ ου και η ισοπεδωτική επίθεση στην εθνική ταυτότητα, στο φύλο, στην οικογένεια, ως μορφές “πρωταρχικής κοινοκτημοσύνης”, και εν τέλει ενάντια σε κάθε συλλογική ταυτότητα.
Επειδή εδώ είναι Ελλάδα και Βαλκάνια, αυτός ο νεοφασισμός της παγκοσμιοποίησης, μέσα στο εθνομηδενιστικό του παραλήρημα έρχεται να ταυτιστεί με τον παλαιό, πατροπαράδοτο φασισμό, σε δύο επίπεδα:

Ταύτιση με την Τουρκία

Πρώτον, με τον “Χίτλερ της Ανατολίας” Ταγίπ Ερντογάν και το νεοοθωμανικό του σύστημα. Αφού το “έθνος” τους είναι ο υπέρτατος εχθρός τους, οδηγούνται στην ανοιχτή και ομολογημένη ταύτιση με ένα καθεστώς εσωτερικά αυταρχικό και εξωτερικά επεκτατικό. Ένα καθεστώς που ασκεί “γενοκτονίες διαρκείας” έναντι σχεδόν όλων του των γειτόνων και έχει σπάσει κάθε ρεκόρ καταστολής εναντίον κάθε αντιπολίτευσης μέσα στην χώρα.

Άραγε που ακούστηκε αντιεξουσιαστές να επικροτούν την ομηρεία των δύο Ελλήνων στρατιωτικών (2018), την αμφισβήτηση της Θράκης και του Αιγαίου, την κατοχή της Κύπρου, τις πολεμικές κραυγές που μας απευθύνει ο τέταρτος μεγαλύτερος στρατός στον κόσμο, και παραπέρα, την γενοκτονία των Κούρδων, την καταπίεση των Αλεβιτών, τη συνεργασία με το ISIS, το κυνήγι ενάντια σε κάθε δημοκράτη κοσμικό πολίτη της Τουρκίας;

Οι άσπονδοι εχθροί-φίλοι

Δεύτερον, ταυτίζεται με τους Χρυσαυγίτες και την Ακροδεξιά, στοχοποιώντας από κοινού τον αντιστασιακό δημοκρατικό πατριωτισμό. Αυτή η σημαία προφανώς εξοργίζει τους “λευκούς” και “μαύρους” ολοκληρωτιστές, το αντιθετικό δίδυμο χρυσαυγιτών και “αντίφα”, διότι σπάει τον φαύλο κύκλο του αλληλοτροφοδοτούμενου χουλιγκανισμού τους. Εξάλλου, αυτός ο συστημικός στην πραγματικότητά ψευδοαντιφασισμός σπονσοράρισε, με συνθήματα όπως “Έλληνες σκάστε”, την ενίσχυση της Χρυσής Αυγής εκτοξεύοντάς την από το 0,1% μέχρι και το 7-8% πριν πάρει την κάτω βόλτα.

Ο στόχος των λυσσαλέων επιθέσεων εκ μέρους των “αντίφα” είναι προφανής. Να εμποδιστεί οποιαδήποτε δημοκρατική πατριωτική και αντιιμπεριαλιστική φωνή για να επιβιώνουν μόνο οι άσπονδοι φίλοι-εχθροί τους οι κάθε είδους ακροδεξιοί, ώστε να μπορούν να παίζουν και να τροφοδοτούν το γνωστό δίδυμο που βολεύει και τις δύο πλευρές, τόσο αυτούς όσο και τους ακροδεξιούς.

Οι “αντίφα” είναι εθελούσιοι απολογητές του συστήματος της παγκοσμιοποίησης. Η ανάγκη να απομονωθούν δεν έχει να κάνει με το αν συμφωνεί κανείς με τις απόψεις ή όχι των κατά καιρούς θυμάτων τους. Έχει να κάνει με το αν κανείς, πρώτιστα, διατηρεί ακόμα κάποιο ίχνος δημοκρατικής συνείδησης και κατά δεύτερο λόγο για να μην ξεφτιλιστεί κάθε έννοια κινήματος και αμφισβήτησης…