Ο Καμίνης έρχεται, το ΠΑΣΟΚ που πάει;

του Δημήτρη Χρήστου  – 

Τάραξε τα νερά η υποψηφιότητα του δημάρχου Αθηναίων Γιώργου Καμίνη για την ηγεσία της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Και τα τάραξε, διότι στο εσωτερικό του σχήματος θεωρούν ότι αυτή είναι η μόνη -μέχρι στιγμής- υποψηφιότητα που μπορεί να αμφισβητήσει την εύκολη εκλογή της Φώφης Γεννηματά. Εύκολη, διότι έχει πίσω της την πλειοψηφία του βασικού εταίρου της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, του ΠΑΣΟΚ.

Όμως, πριν κάνει κανείς προγνωστικά θα έπρεπε να γνωρίζει το παρασκήνιο της υποβολής υποψηφιότητας του κ. Καμίνη. Ο βασικός υποστηρικτής αυτής της πρότασης θεωρείται ο καθηγητής Νίκος Αλιβιζάτος, πρόεδρος της Επιτροπής Διαδικασιών και Δεοντολογίας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Ο καθηγητής διέψευσε τις σχετικές πληροφορίες, αλλά όλοι γνωρίζουν ότι εδώ και καιρό διάφορα κέντρα αναζητούσαν εναλλακτική λύση, διότι θεωρούν την κα Γεννηματά, πολιτικό περιορισμένης εμβέλειας.

Η φθαρμένη και ο… άφθαρτος

Η εκτίμηση αυτή στηρίζεται στο γεγονός ότι με τον πολιτικό της λόγο δεν άνοιξε πόρτες επανόδου ψηφοφόρων που είχαν εγκαταλείψει μαζικά το ΠΑΣΟΚ του Βαγγέλη Βενιζέλου. Ούτε αποδείχθηκε ικανή να συγκρατήσει και κεντρώους που έχουν στραφεί προς τη ΝΔ, λόγω του διπολικού χαρακτήρα της εκλογικής αναμέτρησης. Πολύ δε περισσότερο είναι ανίκανη να προσελκύσει αριστερούς ψηφοφόρους που είναι δυσαρεστημένοι με την κυβέρνηση Τσίπρα.

Εύλογα θα μπορούσατε να ρωτήσετε: Και μπορεί να τα κάνει όλα αυτά ο Καμίνης; Ο νέος υποψήφιος αρχηγός δεν θεωρείται επιτυχημένος δήμαρχος, ούτε καν καλός διαχειριστής. Αυτό, όμως, το γνωρίζουν όσοι κατοικούν ή κινούνται στα όρια του Δήμου της Αθήνας. Στην υπόλοιπη Ελλάδα μπορεί να περάσει σαν πολιτικά άφθαρτος! Δεν μετείχε στην πολιτική εξουσία την περίοδο της σήψης και της χρεοκοπίας και αυτό θεωρείται σοβαρό προσόν.

Βεβαίως, πριν από το δίλημμα Γεννηματά ή Καμίνης, προηγείται ένα άλλο ερώτημα. Τί είδους σχήμα θα είναι αυτό που θα προκύψει από τη συνεργασία του ΠΑΣΟΚ με κινήσεις του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς; Η εν λόγω συνεργασία θα ήταν περιττή, αν το ΠΑΣΟΚ δεν είχε απωλέσει την ιδεολογικοπολιτική του ταυτότητα, γεγονός που οδήγησε και στην απώλεια των ψηφοφόρων.

Έτσι μετατράπηκε σε ένα σύνολο αξιωματικών χωρίς στράτευμα. Αν είχε κάνει αυτοκριτική για τα καταστροφικά λάθη του και είχε συγχωρεθεί από τους ψηφοφόρους του θα είχε κάποιες ελπίδες να ανακάμψει.

Ότι λέει και ο Κυριάκος!

Διότι το ΠΑΣΟΚ, όπως το εκφράζει η Φώφη, για το μόνο που ενδιαφέρεται είναι η πολιτική του επιβίωση. και την ψάχνει σε λάθος κατεύθυνση: στη συνεργασία του με τη ΝΔ. Ο πολιτικός λόγος της κ. Γεννηματά είναι πανομοιότυπος, ακόμα και στο ύφος, με τον λόγο του Κυριάκου Μητσοτάκη. Τα υποτιθέμενα κεντροαριστερά ανοίγματα είναι ένα παραμύθι που δεν μπορούν να το χάψουν εύκολα οι ενήλικες.

Για του λόγου το αληθές επισυνάπτω δύο δηλώσεις. Τις δηλώσεις που έκαναν Μητσοτάκης και Γεννηματά μετά την πρόσφατη δοκιμαστική έξοδο στις αγορές:

Μητσοτάκης:  «Η χώρα βγήκε στις αγορές μετά από τρία χρόνια καθυστέρησης. Δανείστηκε πάρα πολύ ακριβά, σε σχέση με το κόστος δανεισμού άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Και, βέβαια, αυτή την τριετία μεσολάβησαν δύο Μνημόνια, συνολική ζημιά ύψους 100 δισ. ευρώ για την ελληνική οικονομία, αυξημένοι φόροι και εισφορές, που τους πληρώνετε και θα τους πληρώνετε για πολλά ακόμη χρόνια».

Γεννηματά: «Χάσαμε σχεδόν τρία χρόνια για να γυρίσουμε πίσω και από το 2014. Στο μεταξύ χάθηκαν από την οικονομία μας 100 δισ. και φορτώθηκαν οι Έλληνες πολίτες με μέτρα λιτότητας 13 δισ. ευρώ, χωρίς να έχουμε πάρει καμία συγκεκριμένη δέσμευση για το χρέος, ενώ επιβαρυνθήκαμε με τη δέσμευση για δυσβάσταχτα πρωτογενή πλεονάσματα».

Έχετε απορίες; Δεν έχουν, όμως, απορίες οι Ευρωσοσιαλιστές που, για να μειώσουν το ρεντίκολο της αντιπροσώπευσής τους από το ΠΑΣΟΚ, αναγκάστηκαν να καλούν στις συνόδους τους τον Αλέξη Τσίπρα.

Η παρέμβαση Λαλιώτη

Δεν έχει απορίες και ο Κώστας Λαλιώτης που επιχείρησε με άρθρο-παρέμβαση να πιέσει, ώστε να κρατηθεί τουλάχιστον ο σοσιαλδημοκρατικός χαρακτήρας του ΠΑΣΟΚ. Προφανώς, επειδή διαβλέπει τον κίνδυνο αυτό που έχει απομείνει από το άλλοτε κραταιό Κίνημα που δημιούργησε ο Ανδρέας Παπανδρέου, να δορυφοροποιηθεί από τη Δεξιά που έχει ως αρχηγό έναν δογματικά νεοφιλελεύθερο γόνο.

Εν ολίγοις, ο Κώστας Λαλιώτης, με εύγλωττο τρόπο, μέσω ακριβώς της υπεράσπισης και της ανάδειξης της πολιτικής του Ανδρέα, υποστήριξε ότι δεν μπορούν να υπάρχουν γέφυρες συνεννόησης, και πολύ περισσότερο συνεργασίας με τη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη. Κατέστησε σαφές ότι η πυξίδα πρέπει να δείχνει μόνο προς την καθαρή Κεντροαριστερά, ενδεχομένως και προς την Αριστερά.

Δύσκολη η επιστροφή

Ασφαλώς δεν απευθύνεται στον κ. Βενιζέλο, τον κ. Λοβέρδο, την κ. Χριστοφυλοπούλου, ή τον κ. Κωνσταντινόπουλο. Θα έλεγα ότι η παρέμβασή του, δεν αφορά πλέον ούτε την κ. Γεννηματά. Όμως το ερώτημα είναι, αν υπάρχουν πλέον πιθανότητες εκείνοι στους οποίους απευθύνεται να επιστρέψουν στο ΠΑΣΟΚ-Δημοκρατική Συμπαράταξη.

Η συντριπτική τους πλειονότητα έχει μεταναστεύσει στον ΣΥΡΙΖΑ και δύσκολα θα τον αφήσουν για ένα σχήμα, χωρίς ιδεολογικοπολιτικό στίγμα. Με τους αξιωματούχους που έχουν απομείνει η εκπομπή από τη Δημοκρατική Συμπαράταξη κεντροαριστερού στίγματος είναι όνειρο απατηλό για όποιον και αν εκλεγεί στην ηγεσία της.