Ο Λοβέρδος τα λέει στη νύφη για να τα ακούσει η πεθερά (Ανδρουλάκης)

Με δύο οργισμένα tweet αντέδρασε ο Ανδρέας Λοβέρδος στις ειδήσεις που έρχονται από το Παρίσι, όπου για πρώτη φορά μετά από 20 χρόνια, όλες οι “αποχρώσεις” της γαλλικής Αριστεράς κατεβάζουν κοινό υποψήφιο στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές. Η Γαλλία ζει μέρες Λαϊκού Μετώπου, αν και υπάρχει μία ειδοποιός διαφορά σε σχέση με τις δεκαετίες του 1930 και του 1980.

Στον Μεσοπόλεμο και την δεκαετία του 1980, επικεφαλής της κοινής συμμαχίας Σοσιαλιστών και Κομμουνιστών ήταν δύο επιφανείς ηγέτες του Σοσιαλιστικού Κόμματος, ο Λεόν Μπλουμ και ο Φρανσουά Μιτεράν στη δεκαετία. Σήμερα, οι Γάλλοι Πράσινοι, Κομμουνιστές και Σοσιαλιστές στοιχίζονται πίσω από τον αριστερό ριζοσπάστη –για τους επικριτές του λαϊκιστή της Αριστεράς– Ζαν Λικ Μελανσόν.

Αυτή η εξέλιξη ήταν που προκάλεσε την αντίδραση του τομεάρχη Εξωτερικών του ΚΙΝΑΛ που μίλησε για «κατήφορο, χωρίς επιστροφή των Γάλλων Σοσιαλιστών», χαρακτηρίζοντάς τους «συνοδοιπόρους του πιο ακραίου λαϊκισμού»! Ο αποτυχών υποψήφιος για την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ συμφωνεί με τον πρώην Σοσιαλιστή πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ και τον υπουργό του Στεφάν Λε Φολ που απειλούν με διάσπαση το Σοσιαλιστικό Κόμμα, αρνούμενοι την συμμαχία με τον “αντιευρωπαϊστή” Ζαν Λικ Μελανσόν.

Η απόφαση του γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος για κοινή κάθοδο με Μελανσόν, Οικολόγους και Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα ακυρώνει τη μεγαλειώδη πορεία του κόμματος του Φρανσουά Μιτεράν & μετατρέπει τους σοσιαλιστές της Γαλλίας σε συνοδοιπόρους του ακραίου και επικίνδυνου λαϊκισμού. pic.twitter.com/OsQGy5Rji0

— Andreas Loverdos (@a_loverdos) May 4, 2022

 

Πάντως, ο Ανδρέας Λοβέρδος δεν επεφύλαξε τους ίδιους χαρακτηρισμούς για τους Ισπανούς και τους Πορτογάλους συντρόφους του, που επέλεξαν να σχηματίσουν κυβερνήσεις συνεργασίας με τα κόμματα της Αριστεράς, χωρίς να έχουν κατακτήσει τα εξευτελιστικά ποσοστά των Γάλλων Σοσιαλιστών. Μάλιστα, στην περίπτωση των Πορτογάλων Σοσιαλιστών, η συμμαχία τους με την Αριστερά ουδόλως τους έβλαψε εκλογικά, αφού πλέον κυβερνούν αυτοδύναμοι.

Εξάλλου το τι είδους “διάσπαση” μπορεί να υπάρξει στο Σοσιαλιστικό Κόμμα σηκώνει πολύ συζήτηση, όταν η υποψήφιά του στις προεδρικές εκλογές συγκέντρωσε λιγότερο από 2%! Το πάλαι ποτέ κραταιό κόμμα του Φρανσουά Μιτεράν, μετά το τέλος της αμφιλεγόμενης προεδρίας Ολάντ, έχει μπει σε πορεία παρακμής. Κινείται σταθερά σε ποσοστά κάτω του 5%, όταν ο Ζαν Λικ Μελανσόν απέτυχε για μία μόλις μονάδα να περάσει στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών.

Προειδοποιεί ο Λοβέρδος

Το ΚΙΝΑΛ, ειδικά μετά την εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη στην ηγεσία, έχει αρκετούς λόγους να “χαμογελά”, αλλά όχι και να “πανηγυρίζει”. Το 14% που συγκεντρώνει στις δημοσκοπήσεις είναι πολύ καλύτερο από το ποσοστό των Γάλλων Σοσιαλιστών και διπλασιασμός του ποσοστού που απέσπασε στις εκλογές του 2019. Μπορεί οι προσδοκίες κάποιων στελεχών του ότι θα εκτόπιζε τον ΣΥΡΙΖΑ από την θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τουλάχιστον προς το παρόν, να μην επιβεβαιώνονται, αλλά η πολιτική σκηνή είναι “γαστρωμένη”, όπως θα έλεγε και ο Χαρίλαος Φλωράκης. Πολλά θα εξαρτηθούν και στον χώρο της αντιπολίτευσης από το τι θα βγάλουν οι κάλπες όταν θα τις στήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Η αντίδραση του Ανδρέα Λοβέρδου προφανώς και είναι ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς το Νίκο Ανδρουλάκη. Όπως όλα δείχνουν, αυτοδυναμία δεν υπάρχει στον ορίζοντα, άρα ο αρχηγός του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ θα βρεθεί ενώπιον πολιτικών διλημμάτων, με ποιον θα πάει και ποιον θα αφήσει, αλλά κυρίως με ποιους όρους θα συμμαχήσει για τον σχηματισμό κυβέρνησης.

Εάν, όπως δείχνουν σήμερα οι δημοσκοπήσεις πρώτο κόμμα είναι η ΝΔ, η πίεση για συνεργασία μαζί της θα είναι ισχυρή. Ο Νίκος Ανδρουλάκης, όμως, έχει από τώρα θέσει όρο ο πρωθυπουργός να είναι τρίτο πρόσωπο. Εάν πάλι προκύψει κοινοβουλευτική δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης με τον ΣΥΡΙΖΑ και αυτή επιλεγεί, “ποιος είδε τον Λοβέρδο και δεν τον φοβήθηκε”…