Ο “μάγος” Μακρόν και τα μυστήρια των Παρισίων
11/07/2024Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν θα ορίσει νέο πρωθυπουργό μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, το οποίο από τη μια ακούγεται λογικό, από την άλλη όμως του δίνει χρόνο για να στήσει μια κοινοβουλευτική πλειοψηφία που θα αφήνει τον Μελανσόν απ’ έξω για να βράζει στο ζουμί του.
Εδώ κατάφερε ως πολιτικός μάγος να “σιδερώσει” την Εθνική Συσπείρωση (RN) και να βγάλει πρώτο σε έδρες το κόμμα του Μαζί (ENS) με 148 έδρες στο β’ γύρο, έναντι 146 του Νέου Λαϊκού Μετώπου (NFP) και τους Λεπέν-Μπαρντελά 88, σύμφωνα με το γαλλικό υπουργείο Εσωτερικών και Υπερπόντιων Εδαφών.
Έτσι, το τρίτο κόμμα στους ψήφους έρχεται δεύτερο με 150 συνολικά έδρες, υπογραμμίζοντας με κόκκινο πως τα εκλογικά συστήματα προκαλούν την κρίση αντιπροσώπευσης. Η νίκη επί του Rassemblement National (125 έδρες συνολικά) για να μην αποδειχθεί πύρρειος, θα πρέπει ο πρόεδρος Μακρόν να κρατήσει ζωντανό ως αντίβαρο το Νέο Λαϊκό Μέτωπο και να συντηρήσει την ελπίδα της ανατροπής, διαφορετικά θα σπρώξει για μία ακόμη φορά τον κόσμο στα “άκρα”.
Ο Μπαρντελά θα καθαρίσει το κόμμα από τους ρατσιστές και από τους ακροδεξιούς και θα συνεχίσει το φλερτ με το Ρεπουμπλικανικό κόμμα (39 έδρες) και τους Διάφορους Δεξιούς (DVD) που έχουν άλλες 27 έδρες, με στόχο να αναβιώσει ένα μεγάλο γκωλικό μπλοκ. Ο Μακρόν θα επιχειρήσει να διασπάσει το πρώτο σε έδρες NFP (178) πιθανώς προσφέροντας την πρωθυπουργία στους Σοσιαλιστές, τον Γκλυκσμάν ή τον Ολάντ, αλλά αυτοί αν κρατηθούν και δεν διαλύσουν το Μέτωπο όπως το 2020, θα έχουν ελπίδες.
Σημασία έχει τι deal θα προσφέρει ο Μακρόν. Ο Μελανσόν αν δείξει ανοχή σε μια ενδεχόμενη πρωθυπουργία των Σοσιαλιστών, υπό τον όρο να κρατηθεί ζωντανό το Μέτωπο – κάτι που συμφέρει και τους Σοσιαλιστές – μπορεί το 2027 να είναι αυτός απέναντι στη Λεπέν, αφού ο Μακρόν δεν θα παίζει πια. Με δυο λόγια η νίκη επί της Λεπέν θα ισχύει όσο το Λαϊκό Μέτωπο παραμένει ενωμένο.
Οι αστάθμητοι παράγοντες
Φυσικά, στην πολιτική όλα αλλάζουν ανά πάσα στιγμή, αφού ο τυχοδιωκτισμός για την εξουσία δεν έχει όρια ούτε περιθώρια, όμως στη γαλλική περίπτωση μοιάζει να έχουν ενεργοποιηθεί οι ανεξέλεγκτοι παράγοντες της Ιστορίας.
Για παράδειγμα, οι γαλλικές βουλευτικές εκλογές έφεραν για πρώτη φορά στην Εθνοσυνέλευση τον Εμανουέλ Τζιμπάου, ιθαγενή Κανάκ, από τη Νέα Καληδονία που τάσσεται υπέρ της ανεξαρτησίας. Ως γνωστόν, πρόκειται για υπερπόντια κτήση της Γαλλίας στον Ειρηνικό ωκεανό, με έκταση 18.575 τετραγωνικά χιλιόμετρα και πληθυσμό 268.510 κατοίκους, η οποία ήταν σε καθεστώς έκτακτης ανάγκης μέχρι το τέλος του περασμένου Μαΐου λόγω των ταραχών των ντόπιων, κυρίως των Κανάκ, για την ανεξαρτητοποίηση των νησιών του συμπλέγματος από τη Γαλλία. Ο Τζιμπάου θα θέτει το θέμα και δεν αποκλείεται να το ανοίξει γενικότερα.
Η πληγή της αποικιοκρατίας, αλλά και της οικονομικής αποικιοκρατίας παραμένει ανοιχτή στη Γαλλία, ειδικά μετά την αποπομπή των γαλλικών στρατευμάτων από τον Νίγηρα το 2023 και την απώλεια του ουρανίου με το οποίο τροφοδοτούνταν τα πυρηνικά εργοστάσια σε τιμές στο 1/5 των διεθνών. Η αποχώρηση της Γαλλίας από το Σαχέλ, αν και δεν έχει συζητηθεί σοβαρά στη χώρα, έχει προκαλέσει ένα τραύμα υποχώρησης από την ψευδαίσθηση της μεγάλης Γαλλίας στην κοινωνική συνείδηση…
Οι πλάτες που βάζει η πληθυντική Αριστερά στη Γαλλία για να μη γίνει η Λεπέν πρόεδρος και ο Μπαρντελά πρωθυπουργός είναι κοινωνικό φαινόμενο, όχι στενά πολιτικό. Κι αυτό πρέπει να αξιολογηθεί από τους ελίτες της Μακρονίας, διότι εάν ο Μακρόν εξακολουθήσει να κάνει τα τυχοδιωκτικά μαγικά του και περιφρονήσει το εκλογικό αποτέλεσμα, το πιθανότερο είναι το χειμώνα τα Κίτρινα Γιλέκα να έχουν γίνει “κόκκινα” και η χώρα που σημειωτέον την έχουν βάλει οι οίκοι αξιολόγησης και οι αγορές στο θάλαμο της αξονικής τομογραφίας, θα διολισθήσει σε μια ανεξέλεγκτη κρίση.