Ο μακαρθισμός της κας Κιντή, ή ο ολοκληρωτισμός του “φιλελέ Κέντρου”

Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, είχαν κυκλοφορήσει στις ΗΠΑ οδηγίες πως να εκδιώξεις “κομμουνιστές” από δημόσιες θέσεις. «Οι Αμερικανοί δεν υποστηρίζουν τους “κόκκινους”» έγραφαν. Περίπου 70 χρόνια μετά, βλέπουμε ότι στην Ελλάδα, ξεπηδάν ανάλογες πρακτικές. Όποιος ασκήσει κριτική ή και εκφράσει την αντίθεσή του στην Ευρωζώνη πρέπει τουλάχιστον να κρίνεται ακατάλληλος για να αναλάβει την οποιαδήποτε θέση ευθύνης! Τουλάχιστον αυτό μας ¨διδάσκει” η καθηγήτρια και πρώην στέλεχος στο “Ποτάμι” Βάσω Κιντή, επιβεβαιώνοντας την ύπαρξη “ευρωπαϊστών” νοσταλγών του μακαρθισμού.

Η κα. Κιντή βγήκε από τα ρούχα της όταν είδε πως στους αξιολογητές των Πανεπιστημίων, δηλαδή μέλος του Συμβουλίου Αξιολόγησης και Πιστοποίησης, ορίστηκε και ο καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Θράκης Διονύσης Χιόνης. Και ορίστηκε όχι από την κυβέρνηση, ή από κάποιο κόμμα, αλλά από τα Επιμελητήρια ως εκπρόσωπός τους στο συγκεκριμένο Συμβούλιο, όπως ο νόμος ορίζει.

Ποιο είναι το αμάρτημα του κ. Χιόνη; Το γεγονός ότι υποστήριξε την έξοδο από το ευρώ. «Ο κ. Χιόνης την περίοδο της κρίσης –έγραψε η κα Κιντή σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης– υποστήριζε τη συντονισμένη έξοδο από το ευρώ και την επιστροφή στη δραχμή. Συγχαρητήρια στα επιμελητήρια που επέλεξαν αυτόν τον εκπρόσωπο ο οποίος, ισότιμα με τα άλλα μέλη, θα αξιολογεί τα πανεπιστήμια για την ποιότητά τους».

Όταν ο καθηγητής αντέδρασε, προτείνοντας να ακούσει τη διαφωνία της συναδέλφου του με επιστημονικά-οικονομικά επιχειρήματα, εισέπραξε την εξής απάντηση από την κα. Κιντή: «Τι επιστημονικά και οικονομικά επιχειρήματα να συζητήσει κανείς, ειδικά μετά από όλα όσα συνέβησαν, με έναν υποστηρικτή της δραχμής;».

Ο κ. Χιόνης διέπραξε ένα λάθος. Πώς θα μπορούσε να μιλήσει για οικονομικά με μια συνάδελφό του καθηγήτρια, της οποίας το γνωστικό αντικείμενο σχετίζεται με τη φιλοσοφία και όχι με τη νομισματική πολιτική; Όπως προκύπτει από την απάντησή της, η κα Κιντή θεωρεί “φιλοσοφικά” περιττή κάθε συζήτηση με έναν υποστηρικτή της εξόδου από την Ευρωζώνη.

Κι όχι μόνο αυτό. Επιπλήττει και τα Επιμελητήρια (Τεχνικό, Γεωτεχνικό και Οικονομικό) που τον όρισαν. Μήπως λειτουργεί κάποιος μηχανισμός που ελέγχει τις πολιτικές-επιστημονικές απόψεις ενός ακαδημαϊκού δασκάλου, ώστε να δίνει έγκριση για τη συμμετοχή του στο εν λόγω Συμβούλιο; Μήπως η κα Κιντή ξέρει κάτι περισσότερο από εμάς; Ή μήπως απλώς η ελευθερία των ιδεών σταματάει εκεί που αρχίζει το ευρώ;

Όπως ο Μακάρθι

Αν είναι έτσι, ή κάπως έτσι, η κα Κιντή έχει δίκιο! Μόνο όσοι έχουν βάλει στο εικονοστάσι τους ευρώ (σε κέρματα και χαρτονομίσματα) θα πρέπει να είναι άξιοι για τη συμμετοχή στο Συμβούλιο Αξιολόγησης των Πανεπιστημίων! Ελπίζουμε ότι η “φιλόσοφος” θα έχει την επιείκεια να μην συμπεριλάβει στη μεταμοντέρνα λίστα φρονημάτων, που φαίνεται να διατηρεί, και όσους έχουν επιδείξει ανεπαρκή (για τα μέτρα της) “ευρωπαϊσμό”…

Τι διαφορετικό, εξάλλου, έλεγε ο γερουσιαστής Μακάρθι και τα τσιράκια του όταν κράδαινε στις ομιλίες του τη λίστα με τα ονόματα “κομμουνιστών” που έβγαζε από την τσέπη του. Τόσες καριέρες καταστράφηκαν επειδή καλλιτέχνες, επιστήμονες, συγγραφείς κτλ θεωρήθηκαν ακατάλληλοι επειδή χαρακτηρίστηκαν “πούστηδες” ή “κομμουνιστές”.

Δεν θέλω να πιστέψω πως όταν η κα. Κιντή καλεί κάποιον υδραυλικό για να της φτιάξει τον χαλασμένο νεροχύτη τον ανακρίνει για τα φρονήματά του έναντι του “ιερού ευρώ”. Από την άλλη δεν μπορώ να αποκλείσω το ενδεχόμενο να μην βάζει νερό στο κρασί της: Να θεωρεί καλύτερο έναν “ευρωπαϊστή” ηλεκτρολόγο για το νεροχύτη της, παρά έναν ευρωσκεπτικιστή υδραυλικό! Φαντάζομαι ότι η κα Κιντή δεν θα είχε καμιά αντίρρηση να βρουν έναν εξωπανεπιστημιακό. Γιατί όχι, υπάρχει και ο Σάκης Ρουβάς που έκανε και τα ωραία σποτάκια του ΝΑΙ το 2015… Ευρωπαϊστής με τα ούλα του…

Απαγορεύονται οι αντιμνημονιακοί

Στην Ελλάδα όσοι ακαδημαϊκοί δάσκαλοι, δημοσιογράφοι και κυρίως δημόσιοι λειτουργοί κράτησαν μια αντιμνημονιακή στάση και μάλιστα είχαν το θράσος να θέσουν θέμα εξόδου από την Ευρωζώνη πλήρωσαν το τίμημα, άλλοτε μεγαλύτερο, άλλοτε μικρότερο. Πάντα υπήρχε κάποια κα Κιντή με τη ρομφαία του “ευρωπαϊσμού” να τιμωρήσει τα “μιάσματα”. Τα παλιά συνθήματα έχουν, εξάλλου, εξελιχθεί: ευρω-πατρίς, ευρω-θρησκεία, ευρω-οικογένεια!

Η “φιλελέ” κα Κιντή επιβεβαιώνει με τη δημόσια παρέμβασή της πως ο ολοκληρωτισμός του “φιλελέ Κέντρου” όχι μόνο είναι υπαρκτός, αλλά και επιθετικός. Η ιδεοληψία της φτάνει μέχρι σημείου να πιστεύει ότι αν ήμασταν στη δραχμή ή αν είχαμε Grexit (είναι διαφορετικά πράγματα) δεν θα είχαμε την άνεση να συζητάμε [ελεύθερα;] σήμερα. Δηλαδή ή ευρώ ή Χούντα; Μπορεί να διαχωρίζει μετά βδελυγμίας την όποια σχέση της με αντίστοιχες πρακτικές του εμφυλιακού, μετεμφυλιακού και χουντικού παρελθόντος, αλλά αυτό που μετράει δεν είναι οι εκλεκτικές συγγένειες στο ρητορικό επίπεδο, αλλά στην πράξη.

Η καθηγήτρια Κιντή φαίνεται από την παρέμβασή της να πιστεύει ότι όσοι πιστεύουν τα αντίθετα από ό,τι η ίδια, τουλάχιστον στο ζήτημα  του ευρώ, πρέπει να εξοστρακιστούν. Ό,τι και να πει στη συνέχεια η πρώτη αυθόρμητη και ως εκ τούτου αυθεντική αντίδρασή της πρόδωσε τον φανατικό που κρύβει μέσα της. Και εάν επρόκειτο για προσωπική ιδιαιτερότητα, το πρόβλημα θα ήταν μικρό. Δυστυχώς, πρόκειται για ολόκληρο ρεύμα, το οποίο αντιλαμβάνεται τη δημοκρατία μόνο με τους δικούς της ιδεολογικούς όρους.

Υπενθυμίζουμε ότι η κα Κιντή, ως καθηγήτρια, πληρώνεται από τους Έλληνες φορολογούμενους για να διδάσκει φιλοσοφία της επιστήμης, φιλοσοφία της ιστορίας, φιλοσοφία της γλώσσας και ηθική… Ωστόσο, απ΄ότι δείχνει, ανήκει στην κατηγορία των ακαδημαϊκών “Those who can’t do, teach”. Τέτοιες συμπεριφορές ήταν κανόνας στη Γερμανία του Μεσοπολέμου, στις ΗΠΑ του 1950 και βεβαίως στην Ελλάδα του Εμφυλίου, της μετεμφυλιακής πεερίοδου και της δικτατορίας. Στην Ελλάδα του 2020, όμως, δεν πρέπει να είναι ανεκτές ούτε ως εξαίρεση.