Ο μεταφυσικός λαϊκισμός του ελέω θεού προέδρου Μπάιντεν!

Η ατάκα προβλήθηκε διεθνώς, αλλά στις αναλύσεις των αμερικάνικων και βρετανικών Μίντια δεν ερμηνεύτηκε. Βεβαίως, ο Θεός διαδραματίζει σημαντικό ρόλο τόσο στην αμερικάνικη πολιτική ρητορική όσο και στο Σύνταγμα, ωστόσο, η ερμηνεία του ρόλου αυτού και τα όρια της θρησκευτικής έκφρασης στην πολιτική παραμένουν ανοιχτά. Η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας επικαλείται τον “Θεό Δημιουργό” ως πηγή των δικαιωμάτων του ανθρώπου.

Η θρησκευτική ελευθερία αποτελεί θεμελιώδη αξία της αμερικανικής κοινωνίας και προστατεύεται από το Σύνταγμα. Το Σύνταγμα των ΗΠΑ δεν ανακηρύσσει επίσημη θρησκεία, ούτε θεσπίζει θρησκευτικά δόγματα. Επίσης, η Πρώτη Τροπολογία του Συντάγματος απαγορεύει στο κράτος να θεσπίζει νόμους που ευνοούν ή απαγορεύουν θρησκευτικές ασκήσεις. Εγγυάται επίσης την ελευθερία θρησκείας και την ελευθερία έκφρασης. Πολιτικοί ηγέτες συχνά αναφέρονται στον Θεό στις ομιλίες τους, χρησιμοποιώντας θρησκευτικά κείμενα και συμβολισμούς για να προωθήσουν τα μηνύματά τους. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η θρησκευτική ποικιλομορφία των ΗΠΑ περιλαμβάνει εκτός από τον Χριστιανισμό και άλλες θρησκείες, όπως ο Ιουδαϊσμός, το Ισλάμ, ο Ινδουισμός και ο Βουδισμός.

Όμως, στην εν λόγω συνέντευξη ο Μπάιντεν διετύπωσε ωμά την άποψη ότι δεν υπάρχει κανείς καλύτερος/η να τον αντικαταστήσει. «Ποιος άλλος θα μπορέσει να κρατήσει το ΝΑΤΟ ενωμένο όπως εγώ; Ποιος είναι ικανός να κρατήσει τον Ειρηνικό στην υπό έλεγχο κατάσταση που είμαστε τώρα με την Κίνα;» δήλωσε, αλλά διολίσθησε σε ένα μεταφυσικό λαϊκισμό, εμπλέκοντας τον παντοδύναμο Θεό. Η πρώτη φράση στην ουσία λέει το εξής: Το ότι ο Θεός δεν ήρθε να μου πει να αποχωρήσω, σημαίνει ότι εξακολουθεί να με εμπιστεύεται. Η δεύτερη φράση της ατάκας σημαίνει ότι ήδη ο Θεός του έχει πει ότι δεν θα έρθει και ότι ο Τζο είναι σε απ’ ευθείας συνεννόηση με τον Μεγαλοδύναμο!

Ο Μπάιντεν και ο Μεγαλοδύναμος

Το όλο σκεπτικό δείχνει ότι ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν τα έχει τετρακόσια κι ότι είναι αδίστακτος, προκειμένου να παραμείνει πρόεδρος. Στην ουσία είπε πως είναι ελέω Θεού πρόεδρος(!) όπως παλιά οι βασιλείς και οι αυτοκράτορες… Είναι περίπλοκο να σταθμίσει κανείς τι παίζεται μέσα στο Δημοκρατικό Κόμμα. Το βέβαιο είναι πως οι τραπεζίτες-δωρητές και οι big5-δωρητές που φοβούνται τον Τραμπ, φοβούνται και την εσωτερική κατάσταση του ίδιου του κόμματος.

Ο Μπάιντεν όχι μόνο αγνόησε, αλλά και συμπεριφέρθηκε σκαιά στην ομάδα του ανεξάρτητου γερουσιαστή του Βερμόντ Μπέρνι Σάντερς, η οποία έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην εκλογή του. Παρ’ όλα αυτά ο Σάντερς καλεί συχνά τον Μπάιντεν να αντιμετωπίσει άμεσα τις πολλές κρίσεις που βιώνουν οι οικογένειες της εργατικής τάξης, να κινηθεί πιο επιθετικά στην υγειονομική περίθαλψη, στη στέγαση, στη φορολογική μεταρρύθμιση, στο υψηλό κόστος των συνταγογραφούμενων φαρμάκων, γιατί μόνο έτσι θα μπλοκάρει τον Τραμπ.

Στο νέο του βιβλίο «It’s OK to Be Angry About Capitalism», ο Σάντερς καθορίζει μια παρόμοια προοδευτική ατζέντα και καλεί το κόμμα των Δημοκρατικών να απεξαρτηθεί από τις “εταιρικές ελίτ” και να στρέψει το βλέμμα του στους αγώνες της εργατικής τάξης. Δήλωσε στον Guardian ότι μια δεύτερη προεδρία Τραμπ «θα είναι το τέλος της λειτουργικής δημοκρατίας». Είναι σαφές ότι οι Δημοκρατικοί τελούν σε πανικό. Φαίνεται ότι δεν έχουν προσωπικότητα που μπορεί να σταθεί απέναντι στον Τραμπ και το γεγονός ότι η Μισέλ Ομπάμα αρνήθηκε δείχνει τον διάχυτο ντεφετισμό που επικρατεί. Κανείς δεν θέλει να φορτωθεί μια ήττα.