Ο πολιτικός χουλιγκανισμός στην πράξη – Ο ρόλος των κομμάτων

Εάν δεν άνοιγα την SLpress.gr δεν θα είχα πληροφορηθεί τα θλιβερά συμβάντα έξω από την Μητρόπολη, κατά τη διάρκεια της εξοδίου ακολουθίας για τον Μίκη Θεοδωράκη. Θεωρώ απαράδεκτο το γεγονός ότι τηλεοπτικοί σταθμοί επέλεξαν να μην μας τα δείξουν, υποθέτω, για να μην χαλάσουν το κλίμα των πένθιμων ημερών. Δεν αμφισβητώ τις καλές προθέσεις τους, αλλά μας στέρησαν την εικόνα για να επιβεβαιώσουμε –μία ακόμα φορά– ότι στην ελληνική κοινωνία επικρατεί πολιτικός χουλιγκανισμός, με ευθύνη του πολιτικού συστήματος.

Έχω επανειλημμένως αναφερθεί στις αιτίες που προκαλούν αυτά τα φαινόμενα. Το πολιτικό σύστημα όχι μόνο δεν συγκινείται αλλά αγάλλεται. Προφανώς τα προωθεί σε κάθε ευκαιρία που του παρουσιάζεται. Και ποιοι είναι πρωταγωνιστές αυτού του χουλιγκανισμού; Μα προφανώς τα πολιτικά κόμματα, τα οποία στα εργαστήριά τους παράγουν “προϊόντα”- οπαδούς για κάθε έργο. Το φαινόμενο δεν είναι καινούργιο. Θυμάμαι τον ευγενή Ράλλη να λέει στο ακροατήριό του: «δεν θέλω ου»! Κι αυτό, γιατί και οι αιτίες έχουν μακρύ παρελθόν.

Τι θα περίμενε κανείς να συμβαίνει με ένα πολιτικό σύστημα όπου δεσπόζει ο ανταγωνισμός των πολιτικών κομμάτων, με στόχο την καρέκλα της εξουσίας; Να κάνω το ερώτημά μου πιο ελκυστικό μπας και οι “σοσιαλίζοντες”, καθώς και οι “αριστερίζοντες” φιλοτιμηθούν και απαντήσουν. Δεν απευθύνομαι στους “δεξιίζοντες”, μιας και αυτοί είναι ειλικρινείς απέναντι στους οπαδούς τους, αφού ό,τι λένε το κάνουν πράξη.

Τί θα περίμεναν οι αυτοαποκαλούμενοι προοδευτικοί να προκύψει από μια αγορά του Άνταμ Σμιθ –για χάρη της συζήτησης ας υποθέσουμε ότι μπορεί να είναι ελεύθερη– όταν η αξιωματική αρχή, με βάση την οποία λειτουργεί, είναι ο σκληρός ανταγωνισμός; Ζητείται απάντηση για να πάει η συζήτηση παραπέρα. Αντιλαμβάνεται κανείς ότι δεν είναι εύκολη η απάντηση για όλους.

Πρωτόγνωρη βαρβαρότητα

Το μαρξιστικό δόγμα δίνει την απάντηση: Το χάος και η σκληρή εκμετάλλευση των εργαζομένων προκύπτει, ώστε οι καπιταλιστές να συνεχίζουν να μεγιστοποιούν τα κέρδη τους. Γι’ αυτό προτάσσει κιόλας την κατάργησή της και μαζί με αυτήν και όλα τα κόμματα, πλην του προλεταριακού κόμματος για να δείχνει ποιον φροντίζει. Άλλο τώρα εάν στην πράξη το έχει για μόστρα και φροντίζει τα καλά και συμφέροντα της νομενκλατούρας. Αυτά τα φαινόμενα τα έχουν βιώσει εκατομμύρια πολιτών σε χώρες με τέτοια καθεστώτα και στο τέλος απαλλάχτηκαν από τις αλυσίδες του μαρξιστικού δόγματος και έκτοτε δεν σταματάνε να μας προειδοποιούν με τη φράση: ανάθεμα την ώρα που τους έλαχε να το βιώσουν.

Οι αυτοανακηρυχθέντες δημοκρατικοί μας υπόσχονται εκ νέου τον εξανθρωπισμό του καπιταλιστικού καθεστώτος. Μόνον που μέχρι τώρα δεν έχουμε διαπιστώσει κάποια τέτοια εξέλιξη. Και πώς να προκύψει τέτοια εξέλιξη, όταν οι πολιτικές τους είναι αναμασήματα του παρελθόντος; Ίδιες πολιτικές και ίδια μέσα είναι δυνατόν να παράξουν διαφορετικά αποτελέσματα από αυτά που βιώσαμε στο παρελθόν;

Εδώ το θέμα αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Μας υπόσχονται τον εξανθρωπισμό του καπιταλιστικού καθεστώτος, αναγνωρίζοντας, δηλαδή, ότι το καπιταλιστικό καθεστώς είναι βάρβαρο. Καθεστώς που προκύπτει ως αποτέλεσμα σκληρού, μέχρι τελικής πτώσης, ανταγωνισμού. Συγχρόνως ποιούν την νήσσαν σε ό,τι αφορά τον εξανθρωπισμό του πολιτικού συστήματος, δηλαδή των πολιτικών κομμάτων που ηγούνται, όπου και εκεί η αξιωματική αρχή με βάση την οποία λειτουργούν είναι επίσης ο σκληρός ανταγωνισμός. Τόσο εσωτερικά στο κάθε κόμμα, με αποτέλεσμα να διοικούνται εσαεί από τις νικητήριες κλίκες και φέουδα, όσο και μεταξύ τους. Οπότε τι να υποθέσουμε; Ή είναι ανίδεοι και ακατάλληλοι ή εν γνώση τους μας εξαπατούν.

Σε κάθε περίπτωση το αποτέλεσμα είναι να παραμένει το πολιτικό σύστημα (δηλαδή τα κόμματα) βάρβαρο, με αποτέλεσμα να βιώνουμε πρωτόγονη βαρβαρότητα σε περιπτώσεις, όπως αυτή στο μητροπολιτικό ναό κατά τη διάρκεια της εξοδίου ακολουθίας για το Μίκη Θεοδωράκη. Αυτή είναι δυστυχώς η “παιδαγωγική” προσφορά των πολιτικών κομμάτων παντού. Και ύστερα μας υπόσχονται πολιτισμένες κοινωνίες! Μόνον ανίδεοι ή σαλταδόροι μπορούν να υπόσχονται πολιτισμένες κοινωνίες, χωρίς να ερυθριούν.