Ο υπουργός Άμυνας, οι στρατηγοί και το “ελβετικό τυρί”…

Όταν ο Υπουργός Άμυνας καταγγέλλει δημοσίως και μάλιστα από το βήμα της Βουλής,  τους  Αρχηγούς Γενικών Επιτελείων ως ανίκανους να διαφυλάξουν απόρρητα θέματα ασφαλείας και ότι η Ασφάλεια Πληροφοριών είναι διάτρητη σαν «ελβετικό τυρί», υπάρχουν δυο ενδεχόμενα: Πρώτον, να καταγγείλουν οι θιγόμενοι στρατηγοί (αρχηγός ΓΕΕΘΑ και αρχηγός ΓΕΣ) τον υπουργό ότι με τη δήλωσή του υπονομεύει την αξιοπιστία των στελεχών του Στρατού, με ό,τι αυτό σημαίνει και συνεπάγεται… Δεύτερον, οι θιγόμενοι στρατηγοί να υποβάλλουν την παραίτησή τους, διότι εθίγη το κύρος, η αξιοπρέπεια, η ικανότητα και η στρατιωτική τους τιμή από τον πολιτικό τους προϊστάμενο.

Αυτό που θεσμικά, πολιτικά και ηθικά θεωρώ πως δεν μπορεί να συνεχιστεί η συνύπαρξη και πολύ περισσότερο η αναγκαία καθημερινή συνεργασία της σημερινής πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας. Όπως συμβαίνει πάντα ακόμα και στις Ένοπλες Δυνάμεις υπάρχουν αντιθέσεις μεταξύ των στελεχών, αλλά δεν έχει εγερθεί θέμα αμφισβήτησης της εντιμότητας, του κύρος και των επιτελικών ικανοτήτων και του ενός και του άλλου αρχηγού. Αν κρίνουμε από τη δήλωσή του, τις αμφισβητεί ο αρμόδιος Υπουργός.

Τέτοιου είδους σοβαρότατες καταγγελίες από τον ίδιο τον Υπουργό Εθνικής  Άμυνας και μάλιστα αυτού του ύφους, δεν πλήττουν απλά το γόητρο των μονίμων στελεχών του Στρατού. Ανεξαρτήτως προθέσεων, εισάγουν και τα “δαιμόνια” του διχασμού. Είναι αδιανόητο ο ίδιος ο Υπουργός Άμυνας να χωρίζει τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων σε “δικούς μας” και “στους  άλλους”.

Θα ήθελα να θυμίσω ότι διαρροές έχουν γίνει και μάλιστα αρκετές από συνεργάτες του Υπουργού, από στελέχη του γραφείου του. Μόνο που εκείνες οι διαρροές έχουν γίνει σε κατεστημένα μέσα ενημέρωσης, τα οποία διατηρούν προνομιακές σχέσεις με το κυβερνών κόμμα και ειδικότερα με την κυβέρνηση. Τέτοιου είδους διαρροές το μόνο που καταφέρνουν είναι να προκαλούν και τις άλλες διαρροές…

Παρεμπιπτόντως, θα ήταν χρήσιμο να γνωρίζει ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας αυτό που γνωρίζουν όλοι οι στρατιωτικοί συντάκτες: ότι το φαινόμενο των “διαρροών” αναζωπυρώνεται όταν ο υπουργός αποφεύγει να ενημερώνει τακτικά τους διαπιστευμένους στο υπουργείο του δημοσιογράφους. Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος, ανεξαρτήτως πως κρίνει κάποιος τη θητεία του στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας στα υπόλοιπα θέματα, είναι ο μόνος υπουργός που δεν έχει δώσει ούτε μια, ναι ούτε μία, συνέντευξη Τύπου στους δημοσιογράφους που καλύπτουν το στρατιωτικό ρεπορτάζ.

Δεν πρόκειται για ασήμαντη λεπτομέρεια. Πρόκειται για σοβαρότατο θέμα και από θεσμικής και από ουσιαστικής απόψεως. Από θεσμικής απόψεως είναι προφανές γιατί. Οι δημοσιογράφοι δεν είναι “κλέφτες” ειδήσεων. Η περιφρόνηση προς το λειτούργημά τους από τον αρμόδιο υπουργό ουσιαστικά αντανακλά την περιφρόνησή του προς την κοινή γνώμη, έστω κι αν ο ίδιος δεν το συνειδητοποιεί. Από ουσιαστικής απόψεως δεν χρειάζεται να πούμε πολλά, όταν και ο τελευταίος Έλληνας συνειδητοποιεί ότι διανύουμε μία εξαιρετικά επικίνδυνη περίοδο, λόγω της κάθετης κλιμάκωσης των τουρκικών προκλήσεων και απειλών…