Οι δύο όψεις του ΔΝΤ και η “μουσική στα αυτιά” του Τσίπρα
22/10/2017του Μένιου Τασιόπουλου –
Είναι αλήθεια ότι το ΔΝΤ απαίτησε και επέβαλε τα προηγούμενα χρόνια επώδυνα μέτρα νεοφιλελεύθερης αντίληψης, με τους Ευρωπαίους κατά κανόνα να κρύβονται πίσω του. Από την άλλη πλευρά, όμως, είναι ο διεθνής παράγοντας που ασκεί πιέσεις για γενναία ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, την οποία αρνείται η Ευρωζώνη, με πρώτο το Βερολίνο. Επιπροσθέτως, το Ταμείο έχει θέσει ως προαπαιτούμενο πρωτογενές πλεόνασμα 2,2% του ΑΕΠ για το 2018 κι όχι 3,5% που απαίτησε και επέβαλε η ευρωπαϊκή δομή στην Ελλάδα.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός, μιλώντας στη δεξαμενή σκέψης Brookings και αφού είχε προηγηθεί η συνάντησή του με τη διευθύντρια του ΔΝΤ μίλησε θετικά για τη στάση του. Έφθασε στο σημείο να χαρακτηρίσει τις δηλώσεις Λαγκάρντ “μουσική στα αυτιά του” χωρίς, όμως, να παραλείψει να υπενθυμίσει τα σφάλματα του Ταμείου τα προηγούμενα χρόνια. Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι μετά από παλινδρομήσεις η κυβέρνηση Τσίπρα έχει καταλήξει πως θέλει το Ταμείο στο τραπέζι.
Όταν το ΔΝΤ ανακοίνωσε προ ημερών τις εκτιμήσεις του για την ελληνική οικονομία έδειξε ανάπτυξη για το 2018 παραπάνω από αυτή που προβλέπει ο ελληνικός προϋπολογισμός. Το μήνυμα που επιθυμεί να στείλει το Ταμείο είναι θετικό. Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό για την ελληνική οικονομία σε μια περίοδο που έχει ζωτική ανάγκη από άμεσες ξένες επενδύσεις και επιστροφή στις αγορές.
Η εικόνα που πέρασε στην Ελλάδα είναι ότι το ΔΝΤ ζητάει ή απειλεί να ζητήσει επιπλέον μέτρα της τάξης των 2,4 δισ ευρώ που θα πρέπει να ληφθούν στο τέλος του 2018 ή τις αρχές του 2019. Το ίδιο το Ταμείο, με διευκρινιστική δήλωση διέψευσε αυτά τα σενάρια. Λαγκάρντ και Ρέγκλινγκ (ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης) μιλούν για την ανάγκη μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα. Αυτές, όμως, δεν αφορούν πρόσθετες (πέρα των συμφωνηθέντων) μειώσεις μισθών και συντάξεων.
Η εικόνα που καλλιεργήθηκε δεν ήταν απλή επιπολαιότητα. Καλλιεργήθηκε με ανεύθυνο και τυχοδιωκτικό τρόπο, προκειμένου να δημιουργηθεί κλίμα πανικού στην ήδη επιβαρυμένη ελληνική κοινωνία. Στόχος είναι να φέρουν τις εκλογές πιο κοντά, θεωρώντας ότι κατ’ αυτόν τον τρόπο θα φέρουν τη ΝΔ μία ώρα νωρίτερα στην εξουσία.
Η πραγματικότητα είναι ότι το Ταμείο τρέφει αμφιβολίες εάν η πολλαπλά πληγωμένη ελληνική οικονομία θα καταφέρει να ανταποκριθεί στις βαρύτατες υποχρεώσεις που έχει αναλάβει. Και δεν το κρύβει. Η Ελλάδα χρειάζεται ενότητα σταθερότητα, πειθαρχία και δημιουργική πολιτική συζήτηση στο επίπεδο της διακυβέρνησης. Όσοι επενδύουν στην κοινωνική αναταραχή θα πρέπει να υπολογίζουν ότι αν προκύψει μια τέτοια εξέλιξη θα καταστρέψει και τους ίδιους.